Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2015

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ. ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΤΥΧΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ...


Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΡΚΟΥΔΟΥ WINNIE THE POOH ΠΟΥ ΕΖΗΣΕ ΣΤΟΝ ΚΑΝΑΔΑ ΤΟ 1913

Οι περισσότεροι τον γνωρίζουμε μέσα από τις ταινίες κινουμένων σχεδίων της Disney. Τα παιδιά τον λατρεύουν. Ο Γουίνι το αρκουδάκι έχει αποτυπωθεί παντού και στα παιδικά δωμάτια κυριαρχεί. Παιχνίδια, ρούχα, παντόφλες, αφίσες, δεκάδες αντικείμενα έχουν την φωτογραφία του. Σε αντίθεση όμως με πολλούς άλλους διάσημους χαρακτήρες κινουμένων σχεδίων ο Winnie και ο νεαρός Κρίστοφερ, ήταν αληθινοί και φέτος το διάσημο αρκουδάκι που έγινε ο κολλητός φίλος εκατομμυρίων παιδιών σε όλο τον κόσμο, κλείνει τα 100 χρόνια «ζωής» του.


Η πραγματική ιστορία λοιπόν του Winnie ξεκινά το 1914 στον Καναδά. Ένας στρατιώτης που υπηρετούσε ως κτηνίατρος, ο Harry Colιbourne τον αγόρασε από την πόλη White River του Οντάριο πληρώνοντας 20 δολάρια. Τον ονόμασε Winnie εξαιτίας της γενέτειρας του που ήταν το Γουίνιπεγκ. Όταν ξέσπασε ο Α Παγκόσμιος Πόλεμος ο Harry κλήθηκε να φύγει για την Αγγλία. Επιστρατεύοντας κάθε μέσο ο κτηνίατρος που είχε ήδη αγαπήσει το μικρό μαύρο αρκουδάκι, κατάφερε να το περάσει κρυφά και να τον πάρει μαζί του στην Αγγλία. Εκεί ο χαριτωμένος Winnie πολύ γρήγορα έγινε η αγαπημένη μασκότ της δεύτερης καναδικής ταξιαρχίας πεζικού.
Με το τέλος του πολέμου ο Harry δώρισε το αρκουδάκι στον ζωολογικό κήπο του Λονδίνου. Εκεί στις επισκέψεις με τον γιο του, τον γνώρισε ο Βρετανός συγγραφέας Milne. Η αγάπη που έδειχνε ο μικρός του γιος Κρίστοφερ προς το γλυκό αρκουδάκι έγινε έμπνευση για τον συγγραφέα που του έδωσε και το υπόλοιπο του ονόματος του. Το Pooh προήλθε από τον τρόπο που πολλές φορές έβλεπαν τον Winnie να ξεφυσά με δύναμη για να απομακρύνει τις μύγες που κάθονταν στη μύτη του.
Έτσι σιγά σιγά ο Winnie έγινε βιβλίο. Για την ακρίβεια ο Milne έγραψε τέσσερα βιβλία από το 1925 και μετά, με πρωταγωνιστή τον γιο του και τον Winnie που έγιναν σύντομα κλασικά λογοτεχνικά έργα. Από τότε έως σήμερα έχουν γνωρίσει τεράστια επιτυχία πουλώντας εκατομμύρια αντίτυπα και έχουν μεταφραστεί σε 46 γλώσσες. Στα βιβλία ο Winnie είναι κοινωνικός, αφελής και αργόστροφος, και ταυτόχρονα φιλικός και στοχαστικός. Είναι επίσης ένας ταλαντούχος ποιητής αλλά και λάτρης του φαγητού με ιδιαίτερη αδυναμία στο μέλι και το γάλα. Και έτσι σιγά σιγά το αρκουδάκι αποδείχτηκε πραγματικό λαχείο για όσους ασχολήθηκαν μαζί του. 
Ο Milne απλά ήταν ο πρώτος που γεύτηκε με τα βιβλία του τη χαρά του κέρδους. Το 1930, ο Στέφεν Σλέσιντζερ μάνατζερ της τηλεόρασης με δαιμόνιο εμπορικό πνεύμα, αγόρασε τα δικαιώματα εκμετάλλευσης του Winnie δημιουργώντας μια πρωτοφανή βιομηχανία με πρωταγωνιστή το γλυκό αρκουδάκι. Μέχρι τον Νοέμβριο του 1931, ο Winnie ήταν πια μια επιχείρηση που απέφερε 50 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο. Ο πραγματικός Winnie πέθανε στις 13 Ιουλίου του 1934 αλλά έμεινε για πάντα ζωντανός.
Για περισσότερα από 30 χρόνια, ο Σλέσιντζερ πλούτισε δημιουργώντας κούκλες, επιτραπέζια παιχνίδια, παζλ, ραδιοφωνικές εκπομπές, animation, και κινηματογραφική ταινία. Το 1932 ο Winnie εμφανίστηκε για πρώτη φορά με το χαρακτηριστικό κόκκινο πουκάμισό του. Η πρωτοφανής δημοφιλία του έστρεψε πάνω του την προσοχή του αναπτυσσόμενου κολοσσού της βιομηχανίας κινουμένων σχεδίων και η Disney το 1961 αγοράζει τα δικαιώματα του. Ο Winnie είναι πλέον έτοιμος για την μυθική κινηματογραφική του καριέρα που κρατάει για 50 χρόνια. 
Τώρα η Lindsay Mattick, δισέγγονη του Καναδού στρατιώτη που αγόρασε τον Winnie 100 χρόνια, πριν θα κυκλοφορήσει ένα συλλεκτικό παιδικό βιβλίο για την ιστορία του Χάρι και του Winnie.


Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2015

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΗΛΙΟΛΟΥΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΜΕ ΤΑ 120 ΕΚ. ΚΟΚΚΙΝΑ ΚΑΒΟΥΡΙΑ!!

Οι γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς έχουν ταυτιστεί στη συνείδηση όλων μας με το κρύο και τα χιόνια, όμως στο «Νησί των Χριστουγέννων» όλα είναι καλοκαιρινά! Το νησί που ανήκει στην Αυστραλία και βρίσκεται στον Ινδικό Ωκεανό, ξεχωρίζει για τις εκπληκτικές αμμουδιές, τα γαλαζοπράσινα νερά και τα περίπου 120 εκ. κόκκινα καβούρια που το κατοικούν μαζί με 1400 ανθρώπους.
Ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά την ημέρα των Χριστουγέννων του 1643 από τον καπετάνιο William Mynors της Εταιρίας πλοίων Ανατολικής Ινδίας, που περνούσε από την περιοχή. Όμως δεν κατέβηκε να το επισκεφθεί. Το 1777  όταν ο εξερευνητής Τζέιμς Κουκ έφτασε στο νησί δεν κατοικούσαν άνθρωποι αλλά μόνο πτηνά. Από το 1958 ανήκει γεωγραφικά στην Αυστραλία με αρχηγό κράτους την βασίλισσα της κοινοπολιτείας Ελισάβετ. Οι κάτοικοι του είναι ένα κράμα Κινέζων, Καυκάσιων και Αυστραλών που ασχολούνται κυρίως με την αλιεία και τον τουρισμό. Στο νησί υπάρχουν χωριά με την ονομασία Λονδίνο, Παρίσι, Πολωνία και Τενεσί. Είναι βασικός προορισμός αναπαραγωγής για τα κόκκινα καβούρια που κατακλύζουν δρόμους και ακτές σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους.
Τα πρώτα καβούρια που φτάνουν σε μήκος τα 11 εκατοστά εμφανίζονται στις ακτές του Νησιού στα μέσα Νοεμβρίου. Από κάθε σημείο του τροπικού δάσους, που καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος της έκτασης του νησιού, κατευθύνονται προς τις ακτές. Σιγά σιγά καταλαμβάνουν κάθε σπιθαμή γης στο νησί, στο οποίο περιοχές ολόκληρες αποκλείονται και τα οχήματα ακινητοποιούνται. Οι Αρχές κλείνουν δρόμους και πάρκα, στήνουν οδοφράγματα και κατασκευάζουν περιφράξεις, ώστε να μην υπάρχουν απώλειες. Στήνουν ακόμη και γέφυρες για να τα διευκολύνουν.
όπως βλέπετε έχουν το χρώμα της φωτιάς και μοιάζουν σαν ένα τεράστιο χαλί που καλύπτει τα πάντα. Χάνονται στα σκοτεινά βάθη του ωκεανού όπου θα ζευγαρώσουν και θα αναπαραχθούν. Μερικές εβδομάδες αργότερα το δρομολόγιο θα επαναληφθεί, προς την αντίθετη κατεύθυνση όμως. Από τη θάλασσα θα αναδυθούν, εκτός από τους ευτυχείς γονείς, εκατομμύρια λιλιπούτεια κατακόκκινα καβουράκια τα οποία θα κατευθυνθούν προς τα γνωστά λημέρια τους. Το φαινόμενο επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο την ίδια εποχή και ολοκληρώνεται στις αρχές του Γενάρη.
Κιριτιμάτι είναι η κανονική ονομασία του νησιού που αποτελεί το μεγαλύτερο από τα 33 νησιά του Ειρηνικού Ωκεανού που απαρτίζουν το κράτος του Κιριμπάτι. Όλα τα νησιά είναι κοραλλιογενείς ατόλες με το Νησί των Χριστουγέννων να είναι η μεγαλύτερη ατόλη στον κόσμο!. Βρίσκεται πολύ κοντά στη γραμμή αλλαγής της ημερομηνίας και οι κάτοικοι είναι από τους πρώτους που βιώνουν το ξεκίνημα κάθε νέας ημερολογιακής ημέρας. Επιπλέον, αυτή η απομακρυσμένη ατόλη είναι μια από τις πιο σημαντικές αναπαραγωγικές εστίες για τα θαλασσοπούλια των τροπικών περιοχών ενώ διαθέτει  16 είδη φυτών που είναι μοναδικά και δεν βρίσκουμε σε άλλο μέρος του κόσμου!. 
Το νησί των Χριστουγέννων είναι φημισμένο σε όλο τον κόσμο και για το καζίνο του, όπου διάσημοι εκατομμυριούχοι απ όλο τον κόσμο καταφθάνουν εκεί με τα προσωπικά τους τζετ για να παίξουν..



Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2015

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΜΑΓΟΙ ΜΕ ΤΑ ΔΩΡΑ. ΟΙ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΙ ΚΑΙ Η ΦΥΛΑΞΗ ΤΟΥΣ ΣΕ ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

Το Άστρο της Βηθλεέμ εμφανίζεται στον ουρανό. Μόλις γεννήθηκε ο Ιησούς Χριστός και το πλήρωμα του χρόνου έχει έρθει μαζί με τον Μεσσία. Από τα βάθη της Ανατολής μια τριμελής αποστολή ξεκινά για να μεταφέρει δώρα στο νέο βασιλιά. Οι τρεις Μάγοι, Μελχιόρ, Γκασπάρ και Βαλτάσαρ, που απέκτησαν καθυστερημένα τα ονόματά τους τον 6ο αι, ήταν σοφοί και εύποροι, είχαν πιθανότατα αστρονομικές γνώσεις, διέθεταν κύρος και ασκούσαν πολιτική επιρροή στην πατρίδα τους. Μετά από ένα κοπιαστικό ταξίδι και ακολουθώντας πάντα το φωτεινό αστέρι φτάνουν στον στάβλο όπου βρίσκουν το θεϊκό βρέφος τον Ιωσήφ και την Μαρία. Προσφέρουν σμύρνα, λίβανο και χρυσάφι. Από όπου και να κατάγονταν, από την Αραβία, την Περσία ή την Αίγυπτο, η προσκύνηση τους αποδείκνυε τη θεϊκή ιδιότητα και τον ξεχωριστό προορισμό του Ιησού: οι μάγοι ήταν ουσιαστικά οι πρώτοι ξένοι που τον αναγνώρισαν και τον λάτρεψαν. Τα άγια δώρα μετά από μία μεγάλη διαδρομή μεταφέρθηκαν στην χώρα μας το 1454 και φυλάσσονται στον Άγιον όρος. Τι σήμαιναν όμως τα Δώρα που οι Μάγοι προσέφεραν στον ενσαρκωμένο Θεό;.
Eίναι δώρα πολύτιμα, τόσο για τη χρηστική τους αξία όσο και για την υψηλή συμβολική αξία που τα περιβάλλει. Το χρυσάφι του Μελχιόρ συμβολίζει την ιδιότητα ως Βασιλιά που έχει ο Χριστός για τους Χριστιανούς. Το λιβάνι του Βαλτάσαρ τη θεϊκή Του καταγωγή αφού ήταν άρωμα που χρησιμοποιούσαν οι Ιουδαίοι και σαν δώρο συμβόλιζε πως ο Χριστός θα γινόταν αγαπητός. Η σμύρνα του Γκασπάρ συμβόλιζε τη θνητή καταγωγή αφού ήταν άρωμα που τοποθετούσαν στους νεκρούς. χρησιμοποιούνταν ευρύτατα στην ιατρική, ενώ, όταν ο Ιησούς ήταν στον σταυρό, Τού χορηγήθηκε σμύρνα ως καταπραϋντικό του πόνου. Αργότερα με σμύρνα και αλόη αλείφθηκε το σώμα του όταν εξέπνευσε πάνω στον μαρτυρικό σταυρό.
Σύμφωνα με την Ορθόδοξη Παράδοση, προ της Κοιμήσεως της, η Θεοτόκος παρέδωσε τα Δώρα μαζί με τα Άγια Σπάργανα του Χριστού, και την Αγία Ζώνη της, στην Εκκλησία των Ιεροσολύμων όπου και παρέμειναν μέχρι το 400 μ.Χ. Τότε ο αυτοκράτορας Αρκάδιος τα μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί παρέμειναν μέχρι την άλωση της πόλης από τους Φράγκους το 1204 μ.Χ. Στη συνέχεια μεταφέρθηκαν για λόγους ασφαλείας, μαζί με αλλά ιερά κειμήλια, στη Νίκαια της Βιθυνίας, προσωρινή πρωτεύουσα του Βυζαντίου. Με την εκδίωξη των Σταυροφόρων επί αυτοκρατορίας Μιχαήλ Παλαιολόγου επεστράφησαν στην Πόλη όπου και παρέμειναν μέχρι την άλωση το 1453. 
Μετά την Άλωση η Μάρω, χριστιανή σύζυγος του σουλτάνου Μουράτ Β' και μητριά του Μωάμεθ Β' του Πορθητού, τα μετέφερε αυτοπροσώπως στην Ιερά Μονή Αγίου Παύλου στο Αγιον Όρος. Τα πήγε εκεί επειδή ο πατέρας της, Γεώργιος Βράγκοβιτς δεσπότης της Σερβίας είχε βοηθήσει στο κτίσιμο της. Σύμφωνα με την παράδοση καθώς η Μάρω ανέβαινε από το λιμάνι στην Μονή, η Θεοτόκος την εμπόδισε με υπερφυσικό τρόπο να πλησιάσει και να παραβιάσει το άβατον του Αγίου Όρους. Αυτή υπάκουσε και παρέδωσε τα Τίμια Δώρα στους μοναχούς, οι όποιοι και έστησαν στο σημείο ένα Σταυρό πού σώζεται μέχρι σήμερα και λέγεται Σταυρός της Βασιλίσσης
Ο χρυσός βρίσκεται υπό την μορφή εικοσιοκτώ σκαλισμένων πλακιδίων, ποικίλων σχημάτων και διαστάσεων περίπου 5 επί 7 εκ.. Ο λίβανος και η σμύρνα διατηρούνται ως μείγμα με μορφή εξήντα δύο σφαιρικών χανδρών μεγέθους μικρής ελιάς. Επειδή η πνευματική, υλική, ιστορική και αρχαιολογική αξία των Τιμίων Δώρων είναι ανυπολόγιστη, φυλάσσονται με ιδιαίτερη επιμέλεια στο σκευοφυλάκιο της Ιεράς Μονής Αγίου Παύλου και για λόγους ασφαλείας είναι κατανεμημένα σε διαφορετικές λειψανοθήκες. 
Οι κάρες των Τριών Μάγων βρίσκονται σε λειψανοθήκη στον Καθεδρικό Ναό της Κολωνίας στην Γερμανία. 

Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2015

Η ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΥΟ ΚΟΡΙΤΣΙΩΝ ΠΟΥ ΔΟΘΗΚΑΝ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΓΕΝΝΑ ΣΕ ΛΑΘΟΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ

Πριν από είκοσι χρόνια δύο νεογέννητα κοριτσάκια που τοποθετήθηκαν σε διπλανές θερμοκοιτίδες σε μαιευτήριο στις κάννες  δόθηκαν σε λάθος γονείς. Αυτό το «λάθος» που στιγμάτισε δύο οικογένειες  έγινε αντιληπτό δέκα χρόνια αργότερα όταν τα παιδιά μεγάλωσαν και δεν έμοιαζαν καθόλου στους γονείς τους. Η απίστευτη ανθρώπινη ιστορία πήρε τώρα 20 χρόνια μετά δημοσιότητα, αφού τα κορίτσια απαιτούν τώρα τεράστια αποζημίωση από το γαλλικό νοσοκομείο.
«Αν αυτό συνέβη σε εμάς, μπορεί να συμβεί στον οποιονδήποτε» δηλώνει η Σοφί Σερανό, η μητέρα ενός από τα δύο κορίτσια που ανταλλάχθηκαν από λάθος των υπαλλήλων του μαιευτηρίου. Οι δύο οικογένειες δεν μπορούν  να πιστέψουν ότι δεν μεγάλωσαν τα βιολογικά τους παιδιά.  Ήταν 4 Ιουλίου του 1994 όταν η Σοφί Σερανό γέννησε τη μικρή Μανόν. Επειδή είχε ίκτερο το νεογέννητο τοποθετήθηκε σε θερμοκοιτίδα μαζί με άλλα παιδάκια που είχαν το ίδιο πρόβλημα. Τη νύχτα της 8ης Ιουλίου μια νοσοκόμα άλλαξε θέση στα μωρά μέσα στη θερμοκοιτίδα, εν αγνοία των μητέρων,  και τελικά δόθηκαν στους λάθος γονείς. Οι δύο γυναίκες ήταν επιφυλακτικές όταν παρέλαβαν τα νεογέννητα κατά την έξοδο τους από το νοσοκομείο αλλά δεν επέμειναν. Οι  γονείς της Μανόν κατάλαβαν το λάθος όταν το παιδί έγινε 10 ετών. Ο πατέρας ζήτησε τεστ DNA επειδή έβλεπε ότι το παιδί δεν του έμοιαζε καθόλου και είχε σκούρο δέρμα. Μάλιστα είχε αμφισβητήσει και την ίδια του τη γυναίκα η οποία υποστήριξε ότι δεν είχε σχέσεις με άλλον άνδρα και απαίτησε να γίνει έλεγχος. Μετά το τεστ ανακάλυψε ότι το παιδί δεν ήταν δικό του. Και η γυναίκα του υποβλήθηκε σε εξέταση μητρότητας για να 
Αμέσως η οικογένεια Σερανό άρχισε έρευνα για να βρει την άλλη οικογένεια και το κανονικό της παιδί. Έμαθαν από το μαιευτήριο ότι τρία νεογέννητα έπασχαν από ίκτερο, ένα αγόρι και δύο κοριτσάκια. Τελικά κατέληξαν στην άλλη οικογένεια με το δεύτερο κοριτσάκι, η οποία κατάγεται από το εξωτικό νησί Rεινιό πρώην γαλλική αποικία και διαμένει στην ίδια περιοχή με εκείνους, στις Κάννες. Ετσι εξηγείται και το γεγονός ότι το κοριτσάκι έχει εξωτικά χαρακτηριστικά, σκούρο δέρμα και μαλλιά. Οι γονείς συνάντησαν για πρώτη φορά το βιολογικό τους παιδί όταν εκείνο είναι 10 ετών αλλά δεν ζήτησαν να γίνει ανταλλαγή. Απλά ενημερώθηκαν τα δύο κορίτσια και συμφώνησαν ότι όταν ενηλικιωθούν θα αποφασίσουν εκείνες για την τύχη τους. «Ηταν μια περίεργη και ταραγμένη στιγμή» θυμάται σήμερα η Μανόν. «Βρέθηκα μπροστά σε μια γυναίκα που είναι η βιολογική μου μητέρα αλλά παντελώς άγνωστη. Ηταν πολύ δύσκολο, ο καθένας πήρε το δρόμο του γιατί ήταν πολύ εξουθενωτικό συναισθηματικά, έπρεπε να βρούμε κάποιες σταθερές» δηλώνει η 38χρονη μητέρα Σοφί Σερανό.
Τώρα 20 χρόνια μετά οι δύο οικογένειες από κοινού αποφάσισαν να ζητήσουν αποζημίωση στα δικαστήρια 12 εκατομμύρια ευρώ. 3 εκατομμύρια ευρώ για κάθε κορίτσι που άλλαξε το μαιευτήριο, 1,5 εκατομμύριο για τρεις από τους γονείς, 750.000 ευρώ για κάθε αδελφό και αδελφή. Η μεγάλη απόφαση όμως που έγινε πρωτοσέλιδο ήταν το γεγονός ότι κράτησαν τα μη βιολογικά τους παιδιά μετά από απόφαση των ίδιων. Η οικογένεια Σερανό μίλησε στα ΜΜΕ όμως η άλλη οικογένεια από το νησί θέλησε να κρατήσει την ανωνυμία της. 
Η Μανόν που κατέθεσε στο δικαστήριο, δήλωσε σοκαρισμένη όταν άκουσε από τον διευθυντή της κλινικής ότι φταίνε οι δύο μητέρες που δεν αναγνώρισαν τα παιδιά τους και έγινε το λάθος. Επίσης από την πλευρά του το νοσοκομείο κατηγόρησε την νοσοκόμα λέγοντας ότι ήταν αλκοολική και δεν ήξερε τι έκανε και επιμένει ότι δεν θα πληρώσει αποζημιώσεις για το συμβάν. Πρόσφατα το δικαστήριο επιδίκασε από ένα εκ. ευρώ ως αποζημίωση σε κάθε κοπέλα..

Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2015

ΕΝΑΣ ΣΤΟΥΣ ΠΕΝΗΝΤΑ ΠΑΣΧΕΙ ΑΠΟ ΥΠΝΟΒΑΣΙΑ.ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ Ή ΟΧΙ;

Ο ένας στους 50 ανθρώπους παγκοσμίως υπνοβατεί, πάσχει δηλαδή από μια μορφή διαταραχής ύπνου. Στην πλειοψηφία τους δεν αποτελούν κίνδυνο για εκείνους που βρίσκονται γύρω τους, ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις οι υπνοβάτες – άνθρωποι που είναι πολύ ήρεμοι και ευγενικοί κατά τη διάρκεια της ημέρας – γίνονται εξαιρετικά επιθετικοί την νύχτα οπότε και δεν είναι σε θέση να συνειδητοποιήσουν τις πράξεις τους. Τα αποτελέσματα έρευνας στο Κέντρο Μελέτης Διαταραχών Ύπνου στη Μινεσότα των Η.Π.Α. έδειξαν ότι «Οποιοσδήποτε υπνοβατεί, είναι ικανός να σκοτώσει, φυσικά χωρίς να το καταλάβει». Πολλές φορές η έλλειψη πρόθεσης ενός υπνοβάτη για την περίεργη συμπεριφορά του, έχει χρησιμοποιηθεί ως υπερασπιστική γραμμή σε δικαστικές αίθουσες κατά τη διάρκεια εκδίκασης σοβαρών υποθέσεων όπως για δολοφονίες.
ο υπνοβάτης έχει κενό βλέμμα, παραμιλάει, ουρλιάζει, έχει περίεργη και ανάρμοστη συμπεριφορά, γίνεται βίαιος όταν κάποιος προσπαθήσει να τον ξυπνήσει. Δεν θυμάται τι έκανε και νιώθει μπερδεμένος και αποπροσανατολισμένος όταν ξυπνά. Πολλές φορές ένας υπνοβάτης μπορεί να μπερδέψει ένα οικείο πρόσωπο με κάποιον άλλον, άγνωστο, που τον απειλεί. Μία από τις πρώτες υποθέσεις δολοφονίας από υπνοβάτη διεπράχθη το 1845 στη Βοστόνη, όταν η ερωμένη του Albert Tirrell βρέθηκε νεκρή σε μια πανσιόν. Ο δολοφόνος είχε κόψει το λαιμό της Mary Ann Bickford και είχε βάλει φωτιά στο κρεβάτι της. Ο Tirrell ήταν ένας πλούσιος, παντρεμένος, εραστής της Mary και στη δίκη απόδειξε ότι υπνοβατούσε. Οι ένορκοι τον έκριναν αθώο. 
Στις 24 Μαΐου του 1987 στον Καναδά ο Ken Parks έπεσε για ύπνο, άρχισε να υπνοβατεί, οδήγησε για 23 χιλιόμετρα μέχρι το σπίτι των πεθερικών του, όπου στραγγάλισε την πεθερά του και τραυμάτισε τον πεθερό του. Ενώ διέπραττε το έγκλημα τραυμάτισε πολύ σοβαρά και τα δέκα του δάχτυλα. Οι περισσότεροι κατέθεσαν ότι είχε καλές σχέσεις με τα πεθερικά του. Ο συνήγορος υπεράσπισής παρουσίασε πολλά στοιχεία στο δικαστήριο αναφορικά με το ιστορικό υπνοβασίας του, από την οποία έπασχαν κι άλλα μέλη της οικογένειάς του και ο δράστης κρίθηκε αθώος.
Τον Οκτώβριο του 2003 ο 32χρονος Jules Lowe από το Μάντσεστερ της Αγγλίας, χτύπησε μέχρι θανάτου τον 83χρονο πατέρα του Edward. Οι δύο άντρες ζούσαν μαζί και είχαν πολύ καλές σχέσεις. Το βράδυ της δολοφονίας είχαν καταναλώσει πολύ αλκοόλ, έχοντας επιστρέψει από την κηδεία της μητριάς του Jules. Η έρευνα αποκάλυψε ότι η επίθεση κατά του ηλικιωμένου άντρα σημειώθηκε και στους τρεις ορόφους του σπιτιού και πως το θύμα έφερε 90 διαφορετικά τραύματα. Οι ένορκοι έκριναν τον Jules αθώο, λόγω υπνοβασίας.
Πριν από λίγα χρόνια ο Skot Falater κατηγορήθηκε για τη δολοφονία της συζύγου του με 44 μαχαιριές και την εγκατάλειψη της στην πισίνα τους. Ο δράστης υποστήριξε ότι δεν θυμόταν τίποτα αφού υπνοβατούσε. Καταδικάστηκε σε λίγα χρόνια φυλάκιση. Ο ηλικιωμένος υπνοβάτης Brian Thomas μαζί με τη σύζυγό του έκαναν διακοπές με το τροχόσπιτό τους. Κατά τη διάρκεια της νύχτας άρχισε να υπνοβατεί, άκουσε θορύβους από έξω και θεώρησε ότι είχαν έρθει κάποιοι για να τους ενοχλήσουν. Το αποτέλεσμα ήταν να επιτεθεί στη σύζυγό του και να την σκοτώσει.
οι γιατροί λένε ότι η υπνοβασία χρειάζεται εγκεφαλική διερεύνηση, νευρολογικό έλεγχο και βέβαια μια ψυχιατρική συνεδρία προκειμένου να διαπιστωθεί εάν υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος που την προκαλεί. Η υπνοβασία, υπό προυποθέσεις, θεραπεύεται και με φάρμακα πάντα όμως με την έγκριση του ειδικευμένου ιατρού. 

Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2015

ΤΟ ΦΟΝΙΚΟ ΤΣΟΥΝΑΜΙ ΜΕ ΤΟΥΣ 230.000 ΝΕΚΡΟΥΣ ΚΑΙ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΥΣ.. 11 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ..

Τσουνάμι, 2004.Τα τραύματα, 11 χρόνια μετά τον όλεθρο, έχουν πλέον επουλωθεί, τα σημάδια όμως παραμένουν για να θυμίζουν τη χειρότερη φυσική καταστροφή της σύγχρονης ιστορίας. Ο τελικός απολογισμός ήταν 187 χιλ νεκροί, 43 χιλ αγνοούμενοι, και πάνω από 2 εκ. άστεγοι. Όλοι θύματα των παλιρροϊκών κυμάτων που ενεργοποίησε ο μεγάλος σεισμός των 9.2 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ στην Ινδονησία που είχε διάρκεια περίπου 10 λεπτά. Συνολικά, 14 χώρες υπέστησαν καταστροφές από τα γιγαντιαία φονικά κύματα ενώ τα θύματα ήταν 45 εθνικοτήτων.
26 Δεκεμβρίου 2004 και ώρα 7 το πρωί. Ο πλανήτης ξυπνά απότομα και όλοι παρακολουθούν στις τηλεοράσεις την είδηση του σεισμού. Ο εγκέλαδος χτύπησε με σφοδρότητα τη θαλάσσια περιοχή βόρεια του νησιού της Σουμάτρα. Λίγες ώρες αργότερα τεράστια κύματα τσουνάμι ολοκλήρωσαν μια τραγωδία που ακόμα και σήμερα δεν τη χωρά ο ανθρώπινους νους. Τα παλιρροϊκά κύματα σκέπασαν τα πάντα και έφτασαν μέχρι τα παράλια της Αφρικής. Επίγειοι παράδεισοι του Ινδικού ωκεανού χάθηκαν κάτω από νερά και λάσπες. Χιλιάδες άνθρωποι που βρίσκονταν στην περιοχή για να γιορτάσουν τις μέρες των Χριστουγέννων βρέθηκαν στο πουθενά σε μια άνιση μάχη με την φύση που κανείς δεν θα μπορούσε να κερδίσει. Νεκροί, τραυματίες, αγνοούμενοι, οικογένειες που χωρίστηκαν για πάντα μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, παιδιά που έμειναν ορφανά από την μια στιγμή στην άλλη.   
Το μεγαλύτερο πλήγμα από το τσουνάμι το δέχθηκε η Ινδονησία με 167.000 νεκρούς. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, τα θηριώδη κύματα που έφταναν ακόμη και τα 30 μέτρα ύψος, άλλαξαν μια για πάντα την εικόνα της περιοχής, αλλά και τις ζωές των κατοίκων. Σήμερα 10 χρόνια μετά, κάποιες κοινότητες έχουν καταφέρει να βρουν πάλι τους ρυθμούς τους. Σιγά σιγά χτίζονται σπίτια, δημιουργούνται εκ νέου χωριά και πόλεις και η εικόνα της περιοχής αρχίζει να αλλάζει. Τα νησιά Πουκέτ, οι Μαλδίβες, η Σρι Λάνκα και τα ανατολικά παράλια της Ινδίας ξαναχτίζονται. Παραλίες, ξενοδοχειακά συγκροτήματα, επιχειρήσεις, σπίτια και «καλύβες» πάνω στην άμμο που βρέθηκαν αντιμέτωπες με την καταστροφή, τώρα αλλάζουν πρόσωπο.
Σύγχρονα κτιριακά συγκροτήματα, νέα μουσουλμανικά τεμένη και πολλοί ασφαλτοστρωμένοι δρόμοι δίνουν στον επισκέπτη την εντύπωση ότι το τεράστιο κύμα δεν έφθασε ποτέ τις ακτές του Άτσε. Κι όμως εδώ χτύπησε πρώτα το τεράστιο τσουνάμι και ισοπέδωσε τα πάντα καταπίνοντας αθώες ψυχές. Μολονότι έσπειρε την καταστροφή, χρόνια μετά έφερε μαζί την ανάπτυξη και την ειρήνη στην επαρχία, η οποία μαστιζόταν επί δεκαετίες από εμφύλια σύρραξη μεταξύ των ανταρτών και του στρατού. Οι εχθροπραξίες σταμάτησαν για πάντα μετά το φονικό τσουνάμι.
Περίπου 2 εκατομμύρια άνθρωποι εκτοπίστηκαν από τα σπίτια τους στην Ινδία, την Ινδονησία, τη Σρι Λάνκα, τη Μιανμάρ, την Ταϊλάνδη, τις Μαλδίβες και την Ανατολική Αφρική. Μικρά νησιά μετακινήθηκαν ακόμη και 20 μέτρα, οι ακτογραμμές σε αυτές τις χώρες άλλαξαν για πάντα όπως και τα παραλιακά σύνορα. Όμως, το καταστροφικό τσουνάμι οδήγησε σε σημαντική πρόοδο στην πρόβλεψη του φαινομένου. 
Η παγκόσμια συνεργασία επιστημόνων σε νέες βελτιωμένες τεχνικές για τον εντοπισμό κυμάτων που έχουν τη δυνατότητα να φτάσουν σε μακρινές ακτές μπορεί να βοηθήσει στο μέλλον σε παρόμοιες δύσκολες καταστάσεις παρά το γεγονός ότι κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πότε θα συμβεί ο επόμενος ισχυρός σεισμός.

Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2015

Η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΕΦΕΥΡΕΤΗ Sir JAMES DYSON, ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΣΚΟΥΠΑΣ

Η περίπτωση του Βρετανού πολυμήχανου Sir James Dyson είναι μοναδική. Για χρόνια πάλευε με το μυαλό του σχεδιάζοντας και κατασκευάζοντας δεκάδες εφευρέσεις που θα έκαναν την ζωή μας πιο εύκολη. Η σχετικά πολύ απλή ιδέα του να δημιουργήσει μια ηλεκτρική σκούπα χωρίς σακούλα, του απέφερε τελικά δισεκατομμύρια στερλίνες, εξασφαλίζοντας το μέλλον της οικογένειας του με παλάτια, αεροσκάφη και θαλαμηγούς. Σήμερα η Dyson, με τις τουλάχιστον 5.127 πατέντες, είναι η Apple των οικιακών συσκευών και το καλύτερο εξαγώγιμο βρετανικό προϊόν μετά τους Beatles.
Πριν από λίγα χρόνια ο 68χρονος προίκισε τα 3 του παιδιά με 15 εκατ. στερλίνες το καθένα και έχτισαν τις δικές τους ανεξάρτητες καριέρες. Μα κι ο ίδιος ο Sir James δεν επαναπαύτηκε στις δάφνες του. Αντιθέτως τώρα βάζει πλώρη για νέα εγχειρήματα που συμπεριλαμβάνουν διάφορα project σε σχέση με τη ρομποτική και το software. Μάλιστα φιλοδοξεί να ανταγωνιστεί τεχνολογικούς κολοσσούς, όπως η Google αφού έχει ήδη δημιουργήσει μια ηλεκτρική σκούπα – ρομπότ με ψηφιακό κινητήρα. Προσωπικά ήμουν πάντα μανιακός και εξαιρετικά συγκεντρωμένος σε αυτό που έκανα. Τα παιδιά μου έμοιασαν στη γυναίκα μου και είναι πιο ήρεμοι χαρακτήρες. Μπορούν να έχουν μεγαλύτερη κατανόηση για τους άλλους απ' ό,τι εγώ δηλώνει ο διάσημος εφευρέτης.
Με τη γυναίκα του έχουν έναν ευτυχισμένο γάμο εδώ και 45 χρόνια, τα πράγματα όμως δεν ήταν πάντα ρόδινα: ο μεγαλύτερος γιος της οικογένειας, Jake, θυμάται ότι η μητέρα του δίδασκε καλλιτεχνικά και ζούσαν φτωχικά με τον μισθό της, όσο ο πατέρας του ήταν κλεισμένος σε μια αποθήκη παλεύοντας με τις εφευρέσεις του. Η πιο ζωντανή μου ανάμνηση, λέει ο Τζέικ, ήταν να χάνει την ψυχραιμία του κάθε φορά που έκανε λάθος, αλλά τον θυμάμαι να έρχεται τρέχοντας ενθουσιασμένος όταν τα κατάφερνε τελικά". Ο Ντάισον έφτιαξε το 93 την εταιρία στο σπιτάκι που χρησιμοποιούσαν σαν αποθήκη κι από εκεί λάνσαρε τη πρώτη του κυκλωνική  σκούπα. Λαμπρός μηχανικός και εξαίρετος σχεδιαστής ήθελε πάντα τα καινοτόμα προϊόντα του να είναι άψογα και σε ντιζάιν. Κάποια από τα προϊόντα του έχουν αποτύχει ενώ άλλα χρειάστηκαν χρόνο για να γίνουν ευρέως αποδεκτά από την αγορά
Ο Στιβ Τζόμπς των οικιακών συσκευών, όπως τον λένε, παρουσιάζει τώρα την καλύτερη ηλεκτρική σκούπα που έγινε ποτέ με σύστημα αυτοπροσανατολιζόμενης κάμερας. Η πρώτη ευφυής πολυκυκλωνική ηλεκτρική σκούπα-ρομπότ που κάνει όλη τη δουλειά μόνη της και, όταν τελειώσει, επιστρέφει στη βάση για επαναφόρτιση. Η πρόοδος της εταιρείας του είναι εκπληκτική: από start – up με τέσσερις μηχανικούς και λίγες τηλεφωνήτριες εξελίχθηκε, 22 χρόνια μετά σε εταιρεία με 6.000 υπαλλήλους σε Μ. Βρετανία, Σιγκαπούρη και Μαλαισία και συνολικό τζίρο 1,3 δις. Στερλινες. Ο Dyson είναι ο μοναδικός μέτοχος της εταιρείας με την αξία της να ανέρχεται σε 3,5 δισ. Στερλίνες
Πρόσφατα η εταιρεία έδωσε 250 εκατ. για να φτιάξει πανεπιστημιούπολη Τεχνολογίας στο Malmesbury. Επίσης επενδύει 50 εκατ. στερλίνες σε βρετανικά πανεπιστήμια και 250 εκατ. στην επέκταση των επιχειρήσεών στην Ασία. Ο Sir James δεν φοβάται να πάει στα δικαστήρια αφού έχει πάρει μέρος σε 1.200 δικαστικές διαμάχες για υποθέσεις πνευματικής ιδιοκτησίας. Απ τα τελευταία δημιουργήματα του ο ανεμιστήρας χωρίς έλικες που άλλαξε μορφή μετά από 200 χρόνια. Ρουφάει αέρα από την βάση του και τον εκτοξεύει από την τρύπα. Δεν μαζεύει σκόνη, δεν κάνει θόρυβο, δεν αποτελεί κίνδυνο για τα δάχτυλα και ξοδεύει πολύ λιγότερη ενέργεια από ότι τα κλιματιστικά ή οι κλασσικοί ανεμιστήρες. 
Σήμερα η προσωπική περιουσία του Ντάισον εκτιμάται σε 5 δις. Δολ ενώ το ίδρυμα του βοηθά νέους εφευρέτες. 

Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2015

ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΡΟΤΣΙΛΝΤ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ; ΤΟΝ ΜΙΣΟ ΠΛΟΥΤΟ ΤΗΣ ΓΗΣ 500 ΤΡΙΣ!!

Οικογένεια Ρότσιλντ. Η απίστευτη ιστορία των βαθύπλουτων Εβραίων τραπεζιτών που σφράγισαν την Ευρώπη με την παρουσία τους, συνοδεύεται από πολύ χρήμα αλλά και πολλές ιστορίες για το πώς αποκτήθηκε με αναφορές που αγγίζουν τα όρια του θρύλου. Οι μεγιστάνες του παγκόσμιου χρηματιστηριακού και τραπεζικού συστήματος είναι μια δυναστεία που προκαλεί και διχάζει, οι Ρότσιλντ είναι συνώνυμο του πλούτου. Το γενεαλογικό τους δένδρο χάνεται στα βάθη του 17ου αιώνα. Πολλοί λένε ότι σήμερα έχουν περιουσία που φτάνει τα 500 τρις δολ., δηλαδή παραπάνω από το μισό του παγκόσμιου πλούτου. Οι πρώτοι τραπεζίτες της Αγγλίας και της Αμερικής κατέχουν εκτός από πανάκριβα ακίνητα σε όλον τον κόσμο, ανάμεσα τους και το εξοχικό στην Κέρκυρα, δεκάδες παλάτια και κάστρα, οινοποιεία, άλογα κούρσας, τουριστικά θέρετρα, αμέτρητα μμε, τα πρακτορεία ειδήσεων Ρόιτερς και Ασοσιέιτεντ Πρες, ελέγχουν την αγορά χρυσού του Λονδίνου, πετρελαικές εταιρίες, τράπεζες, ιδρύματα και γενικά ανεβάζουν και ρίχνουν κυβερνήσεις..
Γενάρχης της δυναστείας θεωρείται ο Μάγερ Άνσελμ Μπάουερ ο οποίος το 1800 έλαβε το επίθετο Ρότσιλντ, στα γερμανικά σημαίνει «κόκκινη ασπίδα», από το σήμα της επιχείρησης του πατέρα του, που διατηρούσε το πρώτο ενεχειροδανειστήριο στη Φραγκφούρτη. Ήταν Εβραίος και δεν του έδιναν άδεια να ασκήσει κάποιο ευγενές επάγγελμα και έτσι έγινε δανειστής, ζούσε από το εμπόριο του χρήματος και γυρνούσε από πόλη σε πόλη με ένα παλιό αυτοκίνητο για να πάρει πίσω τα χρήματά του με τόκο. Ο πρόγονος Μέγιερ έστειλε τα πέντε παιδιά του να κάνουν από ένα «υποκατάστημα» σε άλλες ευρωπαΐκές πόλεις. Σύντομα η οικογένεια Ρότσιλντ εγκαθίδρυσε το πρώτο ενιαίο σύστημα ταχυδρομείου και τράπεζας. Τα πέντε αδέλφια ίδρυσαν την πρώτη πολυεθνική στον κόσμο με υποκαταστήματα σε Αυστρία, Ιταλία, Γαλλία και Αγγλία.
Από το 1810 οι άνδρες της δυναστείας δεν παντρεύονται καμία από τις αριστοκράτισσες της εποχής αλλά παντρεύονται μεταξύ τους για να μείνει στην οικογένεια η τεράστια περιουσία. Έτσι έχτισαν πύργους σε όλη την Ευρώπη και άρχισαν να μαζεύουν έργα τέχνης. Μεγάλη ώθηση στις επιχειρηματικές δραστηριότητες των Ρότσιλντ έδωσαν η Γαλλική Επανάσταση και οι Ναπολεόντειοι Πόλεμοι που χρηματοδοτούσαν με δάνεια τα εμπόλεμα μέρη και εμπορεύονταν σιτηρά, βαμβάκι και όπλα. Οι Ρότσιλντ συμμετείχαν και στην χορήγηση των δύο δανείων στην επαναστατημένη Ελλάδα το 1824, ενώ ήταν και από τους ιδρυτικούς μετόχους της Εθνικής Τράπεζας το 1841. Σίγουρο είναι ότι ο κάθε Ρότσιλντ αξίζει μια ξεχωριστή βιογραφία. 
Η Βαρόνη Φιλιπίν όμως, η οποία υπήρξε οινοποιός και ηθοποιός, άφησε ιστορία με τα κρασιά της. Αυτές οι φωτογραφίες από τα σπίτια της δείχνουν και το μέγεθος του πλούτου της οικογένειας. Η Φιλιπίν άφησε τους φωτογράφους να μπουν για πρώτη φορά σε ένα παλάτι Ρότσιλντ και να απαθανατίσουν την ίδια και την χλιδή στην οποία ζει η οικογένεια, λίγο πριν φύγει στα 80 της χρόνια. Από τη νέα γενιά ο 36χρονος Βρετανός περιβαλλοντολόγος Νταβίντ ντε Ροτσίλντ είναι αυτός που μαγνητίζει τα βλέμματα αφού εκτός από ελεύθερος είναι και ο νεότερος κληρονόμος της οικογένειας στην Αγγλία.   
Βασικός κανόνας των Ρότσιλντ από το 1800 ήταν ότι οι επιχειρήσεις δεν θα έπρεπε να ξεφύγουν από τα χέρια της οικογένειας, που θα τους επέτρεπε να κρατήσουν σε πέπλο μυστικότητας το μέγεθος του πλούτου και τα επιχειρηματικά τους επιτεύγματα. Ένας νεαρός απόγονος όμως αποφάσισε να παντρευτεί μία Χίλτον και να συμπράξουν δύο τεράστιες επιχειρηματικές οικογένειες. Η 30χρονη Νίκι, αδερφή της διάσημης Πάρις Χίλτον, παντρεύεται τον κληρονόμο τράπεζας Τζειμς Ρότσιλντ..



Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2015

ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ ΄΄ΜΕΝΤΟΡΑ΄΄ ΠΟΥ ΜΕΤΕΦΕΡΕ ΤΑ ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΓΛΥΠΤΑ Ο ΛΟΡΔΟΣ ΕΛΓΙΝ

15 Σεπτεμβρίου 1802. Το δικάταρτο ιστιοφόρο «Μέντωρ» αποπλέει από τον Πειραιά για την Αγγλία μέσω Μάλτας. Στα αμπάρια του βρίσκονται τα Γλυπτά του Παρθενώνα μαζί με άλλες αρχαιότητες που έχουν κλαπεί από μνημεία της Αθήνας, 16 κιβώτια και ένας μαρμάρινος θρόνος. Στο κατάστρωμά του κυκλοφορούν 18 άτομα - 12 μέλη του πληρώματος, τρεις επιβάτες, υπηρέτες και ο λόρδος Ελγιν. Δύο μέρες αργότερα έξω από το ακρωτήριο Ταίναρο ο «Μέντωρ» δεν θα αντέξει την κακοκαιρία. Θα επιχειρήσει να επιστρέψει στα Κύθηρα και να αγκυροβολήσει έξω από λιμάνι του Αβλέμονα.
Το πλοίο όμως τσακίζεται στα βράχια και βυθίζεται σε βάθος 22 μ., λες και μια ανώτερη δύναμη ήθελε τα πανέμορφα γλυπτά να μείνουν για πάντα στην Ελλάδα. Οι επιβάτες προλαβαίνουν να πηδήξουν στα βράχια και να σωθούν. ο «Μέντωρ» περνά στην Ιστορία και γίνεται ένα από τα πιο γνωστά και γεμάτα προκλήσεις για τους ερευνητές ναυάγια.
το 1980 ομάδα αρχαιολόγων του Ινστιτούτου Ενάλιων Αρχαιολογικών Ερευνών εντόπισαν το αρχαίο ναυάγιο. Και μπορεί κατάλοιπα από τον γλυπτό διάκοσμο του Παρθενώνα να μην υπάρχουν στον βυθό αλλά τα θαμμένα στον βυθό ίχνη του που έρχονται στο φως είναι αρκετά για να αποκαλυφθούν χαμένες λεπτομέρειες και μυστικά από το ταξίδι του ξενιτεμού των Γλυπτών του Παρθενώνα. Ο λόρδος Έλγιν, μετά το ναυάγιο του «Μέντορα» είχε χρησιμοποιήσει Καλύμνιους ελεύθερους δύτες για να ανελκύσει ότι μπορούσε από το πολύτιμο φορτίο του. Η έρευνα εντόπισε τα υπολείμματα αυτής της προσπάθειας, όπως σκεύη και αντικείμενα του πληρώματος. Μέχρι σήμερα έχουν ανακαλυφθεί κουμπιά στολών και ενδυμάτων, φιάλες, μία κλεψύδρα, όργανα ναυσιπλοΐας, γυάλινα μελανοδοχεία, ένα φορητό ρολόι, και ένα πιστόλι, μία χρυσή αλυσίδα και νομίσματα.
Τα κιβώτια με τα κλεμμένα γλυπτά που φορτώθηκαν στο ιδιωτικό πλοίο του Έλγιν παρέμειναν στο βυθό του Αιγαίου περίπου έναν μήνα. Στον Βρετανό πρόξενο στα Κύθηρα ο Έλγιν έγραψε αμέσως μετά το ναυάγιο "Τα κιβώτια περιέχουν πέτρες χωρίς ιδιαίτερα μεγάλη αξία, αλλά είναι για μένα πολύ σημαντικό να τις περισώσω". Δυο χρόνια χρειάστηκαν δύτες εκείνη την εποχή για να καταφέρουν να ανελκύσουν το σύνολο των κιβωτίων ενώ ακολούθησαν κι άλλες δεδομένης της φήμης ότι υπάρχουν στον βυθό ακόμη τμήματα των Γλυπτών. Τα περίτεχνα μάρμαρα μας ταξίδεψαν οριστικά τον Φεβρουάριο του 1803 με το πλοίο Braakel για τη Γηραιά Αλβιόνα. Το 1807 τα μάρμαρα του Παρθενώνα εκτέθηκαν για το κοινό στο σπίτι του λόρδου στο Park Lane. Η έκθεση έκλεισε μετά από δύο χρόνια και παρέμεινε προσιτή μόνο σε προνομιούχους επισκέπτες. 
Οικονομικές δυσπραγίες οδήγησαν τον Έλγιν σε σκέψεις για την οικονομική εκμετάλλευση της συλλογής, με τη μετατροπή του σπιτιού του σε ιδιωτικό μουσείο. Άλλη σκέψη του ήταν να την κληροδοτήσει στο βρετανικό κράτος. Στις αρχές του 1810 το Βρετανικό Μουσείο προσέγγισε τον Έλγιν προκειμένου να εξασφαλίσει τη συλλογή. Το πέτυχε έξι χρόνια μετά πληρώνοντας 30 χιλ λίρες.
Το 1938, κατά τη διάρκεια του καθαρισμού τους, τα μάρμαρα υπέστησαν ανεπανόρθωτες ζημιές, μετά την λείανσή τους με μεταλλικές βούρτσες ενώ κάποια τμήματα των γλυπτών ίσως να σμιλεύτηκαν εκ νέου. Οι λεπτομέρειες του βανδαλισμού βρίσκονται ακόμα επτασφράγιστες στα βρετανικά απόρρητα μυστικά έγγραφα και στα ημερολόγια συντήρησης του Βρετανικού Μουσείου.