Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2015

Η 29ΧΡΟΝΗ ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΓΟΥΝΤΙ ΑΛΕΝ ΤΟΝ ΚΑΤΑΓΓΕΛΕΙ ΓΙΑ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ 7 ΕΤΩΝ!

Από το 1992 όταν ο Γούντι Άλλεν χώρισε την Μία Φάροου για να επισημοποιήσει και στην συνέχεια να παντρευτεί την υιοθετημένη κόρη της Soon-Yi, υπάρχουν πολλές τάσεις στην κοινή γνώμη. Αυτοί που τον κατακρίνουν για την προσωπική του ζωή ανεξάρτητα από την προσφορά του στο σινεμά, κι εκείνοι που συνδέουν τα γεγονότα και δεν τον αποδέχονται. Ο δεσμός του τότε 67χρονου σκηνοθέτη με την 27χρονη θετή κόρη της συζύγου του, ήταν ανήθικος για πολλούς που έσπευσαν να κακοχαρακτηρίσουν τον μεγάλο δημιουργό. Τώρα όμως 22 χρόνια μετά έρχεται μια νέα συνέντευξη να σοκάρει τον κόσμο. Τα λόγια της υιοθετημένης κόρης της Φάροου και του Άλεν, της μικρής ξανθούλας Ντύλαν που πόζαρε χαριτωμένα τότε στον φακό, εάν αληθεύουν δίνουν ένα ακόμη χτύπημα στο ήδη λαβωμένο προφίλ του Γούντι Άλλεν. Την παρενόχλησε σεξουαλικά όταν ήταν 7 ετών και η ψυχή της σημαδεύτηκε για πάντα.
Η Ντίλαν μίλησε για πρώτη φορά στο περιοδικό Vanity Fair και την δημοσιογράφο Maureen Orth και αποκάλυψε ότι γι αυτόν τον λόγο άλλαξε από τότε το όνομα της σε Μαλόουν. 29 ετών σήμερα, είναι συγγραφέας και παντρεμένη εδώ και 4 χρόνια με καθηγητή πληροφορικής. Φωτογραφία της δεν υπάρχει πουθενά αφού έσβησε κάθε τι της θυμίζει το παρελθόν.  Όπως αποκαλύπτει η σεξουαλική παρενόχληση από τον 79χρονο σήμερα Άλεν έγινε στις 4 Αυγούστου 1992, στο σπίτι της μητέρας της στο Κονέκτικατ. Όλα διαδραματίστηκαν στην σοφίτα σε μια υπόθεση που έφτασε λίγο πριν τα δικαστήρια. "Υπάρχουν πολλά που δεν θυμάμαι, αλλά αυτό που συνέβη στη σοφίτα το θυμάμαι πολύ καλά. Θυμάμαι τι φορούσα εγώ και τι δεν φορούσε εκείνος ». Οι υπερασπιστές του Άλεν αρνούνται τα γεγονότα και ισχυρίζονται ότι ο διάσημος σκηνοθέτης δεν έχει ποτέ κατηγορηθεί επίσημα για κάτι τέτοιο.
Η Μία Φάροου και η Ντίλαν πήγαν μετά το συμβάν σε παιδίατρο για να βεβαιώσουν ότι το παιδί παρενοχλήθηκε σεξουαλικά. Ο εισαγγελέας του Κονέκτικατ διέταξε την υπηρεσία σεξουαλικών παρενοχλήσεων του νοσοκομείου Yale-New Haven να εξετάσει το παιδί. Τον Μάρτιο του 1993, το νοσοκομείο αποφαίνεται ότι «η Ντίλαν δεν κακοποιήθηκε σεξουαλικά», ο φάκελος ωστόσο δεν έκλεισε εδώ. Τρεις μήνες αργότερα ο δικαστής της Νέας Υόρκης αρνείται στον Γούντι Άλεν την επιμέλεια των τριών παιδιών που υιοθέτησαν με τη Μία Φάροου. 
Αμφισβητεί τα αποτελέσματα του νοσοκομείου και ισχυρίζεται ότι δεν εξέτασαν πραγματικά την Ντίλαν, απλά έκλεισαν την υπόθεση επειδή το αποτέλεσμα δεν ήταν υπέρ του διάσημου σκηνοθέτη. Από την πλευρά του ο Γούντι Άλεν και οι δικηγόροι του ισχυρίζονται ότι η Μία Φάροου, έξαλλη μετά την αποκάλυψη της σχέσης με την Soon-Yi έπεισε την Ντίλαν να πει ψέματα. Στο πλευρό της πάντως στέκεται και ο αδελφός της Ρόναν Φάροου, ο οποίος δεν μιλά με τον πατέρα του και μάλιστα πριν από λίγο καιρό άκουσε την μητέρα του να αποκαλύπτει ότι ίσως δεν είναι γιος του Άλεν αλλά του Φρανκ Σινάτρα.
Η 69χρονη Μία Φάροου ερωτεύτηκε τον διάσημο τραγουδιστή Φράνκ Σινάτρα  και αψηφώντας την μεγάλη διαφορά ηλικίας τους, τον παντρεύτηκε το 1966, όταν εκείνη ήταν 21 και αυτός 50 χρονών. Ο γάμος τους κράτησε μόλις δύο χρόνια και αργότερα παντρεύτηκε τον πιανίστα Αντρέ Πρεβέν. Από τον γάμο τους απέκτησαν τρία βιολογικά παιδιά και τρία υιοθετημένα, μεταξύ αυτών και η Σουν-Γι. To 1980 ξεκίνησε ο μακροχρόνιος δεσμός της με τον σκηνοθέτη, σεναριογράφο και ηθοποιό Γούντι Άλεν αν και εκείνη προερχόταν από βαθιά θρησκευόμενη οικογένεια καθολικών και σκεπτόταν να μονάσει, έμειναν μαζί και ο Ρόναν Φάροου είναι το μοναδικό βιολογικό τους παιδί. 

Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2015

Η ΑΝΤΖ. ΤΖΟΛΙ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣΕ ΤΗΝ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥ ΗΡΩΑ Λ.ΖΑΜΠΕΡΙΝΙ

Ο Λουίς Ζαμπερίνι ήταν ένας θρύλος, πραγματικός ήρωας των ΗΠΑ. Είναι ο άνθρωπος που έτρεξε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936 μπροστά στον Χίτλερ, επέζησε από πτώση αεροπλάνου μένοντας 47 ημέρες σε μία σχεδία και αιχμαλωτίστηκε από Ιάπωνες σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. λίγο πριν πεθάνει ο 96χρονος είδε την ζωή του να γίνεται ταινία από την Αντζελίνα Τζολί που φωτογραφήθηκε αγκαλιά με τον βετεράνο Αμερικανό ήρωα πολέμου. Με τον άνθρωπο που όπως είπε η διάσημη ηθοποιός «έχει την τιμή να διηγηθεί την συναρπαστική του ιστορία» στην ταινία με τίτλο «Unbroken». Είναι ο ίδιος άνθρωπος που ενέπνευσε χρόνια πριν την συγγραφέα Λόρα Χίλενμπραντ η οποία κατέγραψε στο ομότιτλο βιβλίο την αληθινή ιστορία του Ολυμπιονίκη στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Ζαμπερίνι όλα τα χρόνια που ακολούθησαν έκανε τον κασκαντέρ σε επικίνδυνες σκηνές με αεροσκάφη για πολλές ταινίες του χόλιγουντ.
Ο Ζαμπερίνι στα νιάτα του είχε φτερά στα πόδια αλλά ως παιδί Ιταλών μεταναστών ήταν συχνά στο στόχαστρο της αστυνομίας. Πολύ καλός δρομέας, κέρδισε υποτροφία στο πανεπιστήμιο που τον οδήγησε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 36 ως δρομέας μεγάλων αποστάσεων. Έτρεξε μπροστά από τον Χίτλερ, τερμάτισε όγδοος αλλά εντυπωσίασε τον δικτάτορα γιατί έκανε τον πιο γρήγορο τελευταίο γύρο, κάλυψε τα 400 μέτρα σε 56''. Αφού δεν κατάφερε να φύγει από το Βερολίνο με ολυμπιακό μετάλλιο, μεθυσμένος αποπειράθηκε να κλέψει μια σημαία με την σβάστικα. έγινε αντιληπτός, οι φρουροί πυροβόλησαν, τον συνέλαβαν και εκείνος τους έπεισε ότι δεν το έκανε από δόλο, αλλά επειδή απλώς ήθελε ένα ενθύμιο. Έτσι γλίτωσε την πρώτη επικίνδυνη στιγμή της ζωής του.


Αμέσως μετά τους αγώνες ο Ζαμπερίνι πήγε στον στρατό και συμμετείχε ως πιλότος της αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας στον Πόλεμο. Την άνοιξη του 1943 το Β52 που πετούσε σε αποστολή διάσωσης έκανε αναγκαστική προσθαλάσσωση από βλάβη κινητήρα. Παρότι το αεροσκάφος είχε βυθιστεί, ο Ζαμπερίνι απεγκλωβίστηκε, βγήκε στην επιφάνεια και είδε άλλους 11 αεροπόρους περικυκλωμένους από καρχαρίες. Κατάφερε να ενώσει δύο σωσίβιες λέμβους και τους έσωσε όλους. Ο ίδιος επέζησε πάνω σε μια σχεδία για 47 ημέρες και παρασύρθηκε 2.000 μίλια μακριά στα Ιαπωνικά υδάτων. Εκεί, στην μέση του Ειρηνικού συντηρήθηκε τρώγοντας θαλασσοπούλια και κρέας καρχαρία, τον οποίο σκότωσε με ένα κατσαβίδι. 
Τελικά τον περισυνέλεξε ένα πολεμικό πλοίο της Ιαπωνίας και κατέληξε σε στρατόπεδο αιχμαλώτων κοντά στο Τόκιο. Οι συνθήκες ήταν απάνθρωπες, αλλά ο Ζαμπερίνι που ήταν σκληρό καρύδι επιβίωσε. Μετά από μήνες επέστρεψε με τιμές ήρωα στο σπίτι του και είδε ότι το τοπικό αεροδρόμιο έφερε το όνομά του επειδή είχε θεωρηθεί νεκρός.


Τα γυρίσματα της ταινίας "Unbroken" πραγματοποιήθηκαν στην Αυστραλία υπό την καθοδήγηση της Αντζελίνα Τζολί, στην δεύτερη σκηνοθετικής της απόπειρα. «Είχα το προνόμιο να περάσω αρκετό καιρό με τον Λουίς, πλέον προσωπικό μου ήρωα. Είναι τιμή μου να διηγηθώ τη συναρπαστική ιστορία του. Είναι δύσκολο να κάνεις ταινία για έναν τόσο σπουδαίο άντρα, είπε η 38χρονη ηθοποιός και σκηνοθέτις.  

Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2015

HUNAGLUO, ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΕ ΤΙΣ ΠΙΟ ΜΑΚΡΥΜΑΛΛΟΥΣΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Τα μαλλιά είναι πολύ σημαντικά για τις γυναίκες ανά τον κόσμο, καθώς τονίζουν τα χαρακτηριστικά τους, αλλά για τις γυναίκες που ζουν στο χωριό Huangluo της Κίνας, τα μαλλιά τους όχι μόνο ξεχωρίζουν λόγω μήκους αλλά έχουν βραβευθεί κιόλας ως τα μακρύτερα στον πλανήτη. Στο χωριό ζουν περίπου 82 οικογένειες που ανήκουν στη φυλή Red Yao, ονομασία που οφείλεται στα παραδοσιακά κόκκινα ρούχα τους. Όπως πολλά άλλα κινέζικα χωριά, έτσι και αυτό απολαμβάνει ένα ελκυστικό φυσικό περιβάλλον, ενώ η αφθονία των αρχαίων παραδόσεων συγκεντρώνει στην περιοχή πολλούς επισκέπτες ετησίως. Το πιο συναρπαστικό πράγμα που θα συναντήσει κάποιος στο χωριό είναι η εμμονή των γυναικών με τα μακριά μαλλιά λόγω παράδοσης.
Από την αρχαιότητα ήδη τα μακριά μαλλιά αποτελούσαν σύμβολο ομορφιάς και ευεξίας. Το κινεζικό χωριό έχει λάβει πιστοποίηση από τα Ρεκόρ Γκίνες ως το «χωριό με τα πιο μακριά μαλλιά του κόσμου». Μέσο μήκος των μαλλιών των 120 γυναικών του χωριού είναι 1,7 μέτρα, με τα μακρύτερα να υπερβαίνουν τα 2,1 μέτρα. Η τρίχα που αναπτύσσεται με κανονικές συνθήκες μακραίνει 1 με 1,5 πόντο το μήνα και έχει ορισμένη διάρκεια ζωής, συνήθως 5 με 6 χρονιά. Μέτα από αυτό το χρονικό διάστημα οι τρίχες πέφτουν για να αντικατασταθούν από νέες. Τα μαλλιά ανέκαθεν έπαιζαν σπουδαίο ρόλο στη ζωή των γυναικών του χωριού, τόσο πολύ, μάλιστα, που μόνο ο σύζυγος -την ημέρα του γάμου- και τα παιδιά της στη συνέχεια, μπορούσαν να δουν την πλούσια κόμη τους όταν τα άφηναν κάτω.


όλες αυτές οι παλιές παραδόσεις εγκαταλείφθηκαν το 1987, και οι γυναίκες του χωριού πλέον μπορούν να δείχνουν με υπερηφάνεια τα κατάμαυρα μαλλιά τους δημόσια χωρίς να ανησυχούν για τις συνέπειες, αρκεί να τηρούν μια αυστηρή νομοθεσία που ισχύει ακόμη για τις… τρίχες τους. Επιτρέπεται να κόψουν τα μαλλιά τους μόνο μία φορά στη ζωή τους, 16 με 18 ετών, λίγο πριν παντρευτούν, ενώ τα περίτεχνα χτενίσματα που κάνει καθεμία αντιπροσωπεύουν την κοινωνική θέση της κατόχου. Εάν, για παράδειγμα, τα μαλλιά περιστρέφονται γύρω από το κεφάλι της, αυτό σημαίνει ότι η εν λόγω γυναίκα είναι παντρεμένη αλλά δεν έχει παιδιά. Αν έχει ένα μικρό «κουλούρι» στο μπροστινό μέρος του κεφαλιού, δηλώνει ότι είναι παντρεμένη με παιδιά, ενώ αν φοράει μαντίλι γύρω από το κεφάλι της, τότε ψάχνει για σύζυγο.


Αυτό που μπορεί κάποιος να παρατηρήσει εύκολα είναι η απίστευτη ομορφιά των μαλλιών τους και το λαμπερό μαύρο χρώμα τους, το οποίο λέγεται ότι οφείλεται στο ειδικό «σαμπουάν» που χρησιμοποιούν για να τα λούσουν: απλό νερό στο οποίο ξεπλένουν το ρύζι πριν το βράσουν. Όλες οι γυναίκες που είναι καλές στο τραγούδι και το χορό, φορούν πάντα τα κόκκινα παραδοσιακά ρούχα και λούζονται σαν σε ιεροτελεστία κατά μήκος της όχθης του τοπικού ποταμού. Όλα αυτά σε αντίθεση με τις νέες συνήθειες των κινέζων αφού η κομμωτική αγορά στην Κίνα παρουσιάζει ετήσια αύξηση πάνω από 15% με κύκλο εργασιών 51 δις δολάρια αφού οι κάτοικοι έχουν φτάσει πάνω από 1 δις 300 εκ. Υπάρχουν πάνω από 1 εκατομμύριο κομμωτήρια που απασχολούν περίπου 6,5 εκατομμύρια εργαζομένους, ενώ υπάρχουν πάνω από 600 σχολές κομμωτικής. 
Το κούρεμα στην Κίνα κοστίζει ανάμεσα από 15 έως 150 ευρώ, ανάλογα με τις δεξιότητες και τη φήμη κάθε κομμωτηρίου.

Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2015

ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΣ ΑΠΟ 5 ΕΤΩΝ, ΒΡΗΚΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΧΑΡΤΗ ΤΟΥ GOOGLE ΣΤΑ 32 ΤΟΥ!

Η ιστορία τού Ινδοαυστραλού Σάρου Μπρίρλεϊ θα μπορούσε θαυμάσια να αποτελέσει θέμα κινηματογραφικής ταινίας. Εχασε τα ίχνη της οικογένειάς του στην Ινδία όταν ήταν 5 ετών για να τα ξαναβρεί 26 χρόνια αργότερα, χάρη στο πρόγραμμα Google Earth. Του είχε γίνει έμμονη ιδέα, εκείνος ο σιδηροδρομικός σταθμός κοντά στο μικρό σκονισμένο χωριό του ήταν η τελευταία εικόνα του πριν χαθεί. Έτσι για ένα ακόμη βράδυ στα τέλη Μαρτίου του 2011, έκατσε και πάλι μπροστά στον υπολογιστή ενώ η φίλη του Lisa ήταν ξαπλωμένη. Μελετώντας προσεκτικά για μία ακόμη φορά τον χάρτη κοντά στις σιδηροδρομικές γραμμές στην Καλκούτα θυμήθηκε την περιοχή όπου έπαιζε μικρός.
Το 1986 ο Σάρου ήταν 5 χρόνων όταν έφυγε με τον 9χρονο αδελφό του για να ζητιανέψουν στα τρένα της περιοχής τους. Εξαντλημένος από την κούραση, ο Σάρου αποκοιμήθηκε και όταν ξύπνησε δεν βρήκε πουθενά τον αδελφό του. Χάθηκε αναζητώντας τον, καθώς δεν ήξερε το όνομα του χωριού του ούτε καν το επίθετο της οικογένειάς του. Ανέβηκε σε πολλά τρένα ελπίζοντας ότι πλησιάζει στο σπίτι του και έφτασε στην Καλκούτα έχοντας διανύσει περισσότερα από 1.500 χλμ. Ο πατέρας του είχε εγκαταλείψει την οικογένεια και η μητέρα του Kamla ήταν εργάτρια σε εργοτάξια. Τα τρία αδέρφια 5, 9 και 10 είχαν μάθει να τα βγάζουν πέρα ζητιανεύοντας χωρίς να πηγαίνουν σχολείο. Όταν ο 5χρονος αποκοιμήθηκε στο βαγόνι και ξύπνησε ήταν ήδη πάρα πολύ μακριά από το σπίτι του. 
Επέζησε στους δρόμους της Καλκούτας, μόνος τους για μήνες. Το 1987 τον βρήκε η αστυνομία, ανακηρύχθηκε χαμένο παιδί αγνώστων στοιχείων και μεταφέρθηκε σε ίδρυμα. μία ΜΚΟ, τον πρόσθεσε στην λίστα για υιοθέτηση και από εκεί τον υιοθέτησε ένα ζευγάρι Αυστραλών, που τον πήρε μαζί του στην Τασμανία. ο John και η Sue Brierley θα μπορούσαν να έχουν δικά τους παιδιά, όμως όταν έμαθαν ότι 14 εκατομμύρια παιδιά κάτω των 10 ετών στην Ινδία πέθαιναν από ασθένειες ή την πείνα, αποφάσισαν να υιοθετήσουν των Saroo που πέταξε για Αυστραλία. 
26 χρόνια αργότερα, πτυχιούχος και ενσωματωμένος στην αυστραλιανή κοινωνία, ο Σάρου θέλησε να βρει τις ρίζες του. Άνοιξε το πρόγραμμα Google Earth και έβαλε τον κέρσορα στην Ινδία. Θυμόταν μόνο έναν σιδηροδρομικό σταθμό, ένα φράγμα με καταρράκτη, ένα σιντριβάνι, μια μεγάλη γέφυρα κι ένα μεγάλο βιομηχανικό συγκρότημα. Όταν είδε την απεραντοσύνη της Ινδίας απογοητεύθηκε και τα παράτησε, όμως τρία χρόνια αργότερα προσπάθησε και πάλι. Πολλαπλασίασε τις ώρες που είχε μείνει κοιμισμένος στο τρένο με την ταχύτητα των τρένων της εποχής και περιόρισε τη ζώνη έρευνας σε έναν κύκλο διαμέτρου 1.200 χιλιομέτρων. Και, έπειτα από επτά χρόνια ερευνών, τα κατάφερε. Ακολουθώντας τις σιδηροτροχιές μέσω των δορυφορικών εικόνων, έπεσε πάνω σε μια γέφυρα κοντά σ' ένα εργοστάσιο στην όχθη ενός ποταμού, ακριβώς εκεί όπου είχε χάσει τον αδελφό του. Στο τέλος βρήκε το χωριό του, το Γκανές Ταλάι, εντοπίζοντας ένα σιντριβάνι στο οποίο είχε τραυματιστεί 26 χρόνια νωρίτερα -κάτι που θυμόταν πολύ καλά.
Στην Ινδία έφτασε το 2012 και μόλις πήγε στο χωριό, στάθηκε μπροστά από ένα σπίτι φτιαγμένο από λάσπη, με σκεπή από τσίγκο. Αυτό ήταν το πατρικό του. Χωρίς να πει κουβέντα, μια γυναίκα, η βιολογική μητέρα του, πλησίασε και τον αγκάλιασε. Ο Σάρου ξαναβρήκε τη μικρή αδελφή του Σεκίλα, τον αδελφό του Κούλου, και 4 ανήψια. Το πτώμα του μεγάλου αδελφού του Γκούντου, είχε βρεθεί έναν μήνα μετά την εξαφάνισή του στις σιδηροδρομικές γραμμές. Ο 32χρονος έμεινε 11 ημέρες κοντά τους, υποσχέθηκε να τους στέλνει κάθε μήνα 100 δολάρια και ξανάφυγε για την Αυστραλία. Σύμφωνα με το BBC παραγωγοί ταινιών έχουν ήδη ενδιαφερθεί για την απίστευτη ιστορία ενώ ήδη κυκλοφόρησε το βιβλίο του με τίτλο A Long Way Back.


Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2015

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΥΠΟΓΕΙΑ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑ ΜΕ 20 ΟΡΟΦΟΥΣ!

1963. Ένας κάτοικος της Μαλακοπής στην Καππαδοκία, κατεδαφίζει τοίχο του σπιτιού του και ανακαλύπτει έκπληκτος ένα μυστηριώδες δωμάτιο. Αυτό το δωμάτιο οδηγούσε σε ένα άλλο και έτσι κατά τύχη ανακαλύφθηκε μια τεράστια πόλη 20 ορόφων κάτω από την Γη, την μεγαλύτερη του κόσμου από την εποχή των Χετταίων γύρω στο 1400 π.Χ.
Οι μεγαλύτεροι αρχαιολόγοι της εποχής σπεύδουν στην Μαλακοπή και αρχίζουν να μελετούν τη συναρπαστική υπόγεια πόλη. Ήταν διατεθειμένοι να φθάσουν σε σαράντα μέτρα βάθος, αν και υπήρχαν εικασίες ότι το κατώτερο επίπεδο είναι στα 85 μέτρα βάθος!. Σήμερα 50 χρόνια μετά έχουν ανακαλυφθεί 20 υπόγειοι όροφοι, ωστόσο μόνο τα οκτώ επίπεδα μπορεί κανείς να επισκεφθεί. Στους άλλους ορόφους δεν επιτρέπεται η είσοδος, μπαίνουν μόνο  αρχαιολόγοι και ανθρωπολόγοι, που μελετούν το Derinkuyu, όπως το ονομάζουν οι Τούρκοι. Η πόλη είχε χρησιμοποιηθεί ως καταφύγιο από χιλιάδες ανθρώπους που ζούσαν στις σπηλιές για να προστατευθούν από τις συχνές επιδρομές που δέχθηκε η Καππαδοκία, κατά το παρελθόν. Οι εχθροί προσπάθησαν να σκοτώσουν όσους ζούσαν στην επιφάνεια δηλητηριάζοντας τα πηγάδια τους. Δεν γνώριζαν όμως ότι κάτω από την γη υπήρχε χώρος για χιλιάδες άτομα. Μάλιστα οι κάτοικοι είχαν προβλέψει την φραγή της εισόδου σε τρία στρατηγικά σημαντικά σημεία με την κίνηση κυκλικών πέτρινων θυρών. Είχαν ύψος 1,5 μέτρο, πλάτος περίπου 50 εκατοστά και βάρος μέχρι 500 κιλά. Πολλές παγίδες είχαν σχεδιαστεί για να παραπλανήσουν, να απομονώσουν και να φυλακίσουν τους εισβολείς οι οποίοι, εάν εγκλωβίζονταν μέσα ήταν καταδικασμένοι σε αργό και μαρτυρικό θάνατο.


Η Μαλακοπή έχει μια σήραγγα περίπου 8 χιλιόμετρα σε μήκος, που οδηγεί σε μια άλλη υπόγεια πόλη της Καππαδοκίας, το Kaymakli. Ο Έλληνας ιστορικός Ξενοφών αναφέρθηκε στο έργο του «Κύρου Ανάβασις» και εξήγησε ότι οι άνθρωποι που ζούσαν στην Ανατολία, είχαν σκάψει τα σπίτια τους κάτω από τη γη και ζούσαν σε αρκετά μεγάλα καταλύματα με όλη την οικογένεια, τα κατοικίδια ζώα τους και με αποθηκευμένα τρόφιμα. Μέχρι τώρα στα έγκατα της γης έχουν εντοπιστεί στάβλοι, τραπεζαρίες, μια εκκλησία 200 μ2, κουζίνες, πρέσες για κρασί και λάδι, αποθήκες, χώροι σίτισης, ένα σχολείο και πολυάριθμες αίθουσες. Η υπόγεια πόλη χρησιμοποιήθηκε για να κρυφτούν και οι πρώτοι Χριστιανοί, που κατόρθωναν να ξεφύγουν από τη δίωξη της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Πως όμως αναπτύχθηκε η μεγαλύτερη υπόγεια πόλη της γης;. επειδή ευνοήθηκε από την ύπαρξη ενός υπόγειου ποταμού!. Είχε πηγάδια νερού και έναν αυτοσχέδιο ανεμιστήρα με 52 φρεάτια εξαερισμού που καταπλήσσουν τους σύγχρονους μηχανικούς. Ειδικά η κάθετη, κυλινδρική στήλη εξαερισμού 55 μέτρων, είναι εντυπωσιακή.
Η Μαλακοπή ήταν στα βυζαντινά χρόνια απόρθητο κάστρο και βρίσκεται 75 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Καισαρείας. Για την παραγωγή του ονόματος Μαλακοπή υπάρχουν διάφορες εκδοχές. Σύμφωνα με μία από αυτές παράγεται από το Μάλα και Κόπος, που σημαίνει πάρα πολύ κούραση, γιατί λόγω του άνυδρου της περιοχής, οι κάτοικοι αναγκάζονταν με πολύ κόπο να βγάζουν το νερό από τα πηγάδια βάθους 80 μέτρων. Η Μαλακοπή ήταν κόμβος και το κέντρο της αγοράς στην περιοχή, γι’ αυτό πολλοί από τα γειτονικά μέρη έσπευδαν εκεί να πουλήσουν ή να αγοράσουν προϊόντα. Πολλοί κάτοικοι της Μαλακοπής μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών εγκαταστάθηκαν στο συνοικισμό της Τούμπας στη Θεσσαλονίκη και ονόμασαν τον καινούριο τόπο τους Νέα Μαλακοπή. Άλλες οικογένειες πήγαν στα Γιαννιτσά, την Αθήνα, τον Πειραιά, τη Δράμα και την Καβάλα
Οι υπόγειες πόλεις στη Καππαδοκία είναι τουλάχιστον 200 και έχουν κοινά χαρακτηριστικά γνωρίσματα, η υπόγεια πόλη της Μαλακοπής όμως ήταν αρκετά μεγάλη για να προστατεύσει έως και 50 χιλιάδες ανθρώπους μαζί με το ζωικό τους κεφάλαιο. 

Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2015

ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΥΠΟΘΑΛΑΣΣΙΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΜΕΞΙΚΟ

Όταν η τέχνη βάζει στόχο να βοηθήσει τη φύση, το αποτέλεσμα είναι φαντασμαγορικό, όπως ακριβώς συμβαίνει στο Κανκούν του Μεξικού, όπου βρίσκεται το μεγαλύτερο υποθαλάσσιο μουσείο του κόσμου. Τετρακόσια αγάλματα που φιλοτέχνησε ο Βρετανός γλύπτης Τζέισον ΝτεΚερ Τέιλορ έχουν καταποντιστεί στην καρδιά του εθνικού θαλάσσιου πάρκου, όχι απλώς για να κοσμήσουν τον βυθό, αλλά για να αποτελέσουν τη βάση για τη δημιουργία νέων κοραλλιογενών υφάλων. Οι τεχνητοί ύφαλοι-γλυπτά αναπαριστούν ανθρώπους και καθημερινά αντικείμενα σε πραγματικό μέγεθος. Είναι όλα πρόσωπα ντόπιων που ενέπνευσαν τον καλλιτέχνη. Ένας ξυλουργός, μια 85χρονη καλόγρια, ένας δάσκαλος, ένας ποδηλάτης.
Ο τρόπος που έχουν τοποθετηθεί -το ένα σχεδόν αγκαλιάζει το άλλο- υποδεικνύει το γεγονός πως όλοι μαζί βρισκόμαστε αντιμέτωποι με πολύ σοβαρά ερωτήματα που αφορούν το περιβάλλον, αλλά και την επίδρασή μας πάνω στη φύση, εξηγεί ο Τέιλορ. Ο 40χρονος Βρετανός που σπούδασε σε κολέγιο γλυπτικής στο Λονδίνο έχει ειδικευθεί στη δημιουργία υποθαλάσσιων γλυπτών, τα οποία με την πάροδο του χρόνου μετατρέπονται σε τεχνητούς κοραλλιογενείς υφάλους.
Τα 400 αγάλματα που βρίσκονται στον πυθμένα του πάρκου αποτελούν την τρίτη φάση ενός έργου που ξεκίνησε το 2009, όταν αρχικά καταποντίστηκαν τρία γλυπτά. Σε αυτά έχουν ήδη αρχίσει να αναπτύσσονται κοράλλια, γεγονός ενθαρρυντικό για τους υπεύθυνους του πάρκου, οι οποίοι δεν κρύβουν την ανησυχία τους για την επιβάρυνση που δέχεται το οικοσύστημα. Οι επιστήμονες προβλέπουν πως μέχρι το 2050 το 80% των κοραλλιογενών υφάλων θα έχει καταστραφεί. Στον κόλπο του Μεξικού κάθε χρόνο, περισσότεροι από 750.000 άνθρωποι από όλο τον κόσμο επισκέπτονται το υποθαλάσσιο πάρκο που ονομάζεται «Σιωπηλή εξέλιξη» και βρίσκεται σε βάθος οχτώ μέτρων.
Τα υλικά για τα γλυπτά επιλέχθηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε από τη μια να μην επιβαρύνουν το περιβάλλον και από την άλλη να μπορούν να υποστηρίξουν την ζωή που θα αναπτυχθεί πάνω τους. Για την κατασκευή των αγαλμάτων χρησιμοποιήθηκαν 120 τόνοι μαύρου τσιμέντου, άμμου και χαλικιού και 120 ώρες εργασίας. Κατασκευάζονται στο εργαστήρι του Τέιλορ και μετά στήνεται μια γιγαντιαία επιχείρηση με φορτηγά και γερανούς μέχρι την θάλασσα. Εκπαιδευμένοι δύτες με τεράστια μπαλόνια βυθίζουν σιγά σιγά τα γλυπτά και μετά τα στερεώνουν σε μόνιμη βάση στον πυθμένα. Τα αγάλματα καταλαμβάνουν έκταση 420 τετραγωνικών μέτρων και ζυγίζουν συνολικά 180 τόνους.
Η τέχνη του Τέιλορ είναι μοναδική στον κόσμο. Με πάνω από 18 χρόνια εμπειρίας σε καταδύσεις είναι επίσης και βραβευμένος φωτογράφος. Το 2006 δημιούργησε το πρώτο υποβρύχιο πάρκο γλυπτικής στον κόσμο που βρίσκεται στα ανοικτά των ακτών της Γρενάδας στις Δυτικές Ινδίες. Το μουσείο στο Μεξικό μπορείτε να το επισκεφτείτε κάνοντας βόλτα με βάρκες με γυάλινο πυθμένα παρατηρώντας τα εκθέματα αλλά και ως δύτες αν είστε λάτρεις των καταδύσεων και της εξερεύνησης του βυθού της θάλασσας.
Η περιοχή στην δυτική ακτή του νησιού Μουχέρες, έχει αναπτυχθεί τουριστικά με ενοικιαζόμενα δωμάτια, πολυτελή ξενοδοχεία, εστιατόρια και εμπορικά καταστήματα. 

Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2015

Η ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΣΙΡΛΕΙ ΤΕΜΠΛ, ΤΟ ΄΄ΚΟΡΙΤΣΙ ΘΑΥΜΑ΄΄ ΤΟΥ ΧΟΛΙΓΟΥΝΤ

«Όσο η χώρα μας έχει την Shirley Temple, θα είμαστε μια χαρά» ήταν η διάσημη ρήση του Προέδρου της Αμερικής Franklin Roosevelt την δεκαετία του 30 για το κοριτσάκι που έχει μείνει στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου. Η Σίρλευ Temple παρέμεινε ένα παιδί-φαινόμενο για όσα χρόνια διήρκεσε η κινηματογραφική της καριέρα ενώ υπήρξε από τις λίγες ηθοποιούς που είχαν τόσο μεγάλη επιρροή αλλά και προώθηση με αποτέλεσμα να γίνει διπλωμάτης των ΗΠΑ. Η ηθοποιός-σύμβολο έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 85 ετών. Η Σίρλευ, που άρχισε την καριέρα της σε ηλικία 3 ετών άφησε την τελευταία της πνοή στο σπίτι της στην Καλιφόρνια, από φυσικά αίτια, με παιδιά εγγόνια και δισέγγονα να την αποχαιρετούν.

Το κορίτσι-θαύμα του Χόλιγουντ που έδειχνε πως το αμερικανικό όνειρο μπορεί να γίνει πραγματικότητα, στα 6 της χρόνια πήρε τιμητικό βραβείο Όσκαρ μένοντας στην ιστορία ως η νεότερη νικήτρια. Οι κούκλες Σίρλεϊ Τεμπλ που κυκλοφόρησαν  μετά τις πρώτες της επιτυχίες ξεπέρασαν τα έξι εκατομμύρια σε πωλήσεις. Δεν υπήρχε κοριτσάκι σε ολόκληρη την Αμερική που να μην ήθελε να αποκτήσει μια. Το όνομα της χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα για το ειδικό κοκτέιλ που έφτιαξε ένας μπάρμαν το 1930 σε ένα εστιατόριο στο Μπέβερλι Χιλς για να πιει η μικρή σταρ, ένα μη αλκοολούχο ποτό με γρεναδίνη. Στα έξι της ήταν ήδη φτασμένη ηθοποιός, ενώ πριν μπει στην εφηβεία είχε γυρίσει 40 ταινίες. Ο μπαμπάς της ήταν τραπεζίτης και η μαμά της νοικοκυρά αφοσιωμένη στο να προστατεύει την κόρη της και να τη συνοδεύει στα στούντιο. Η  Σίρλεϊ έχοντας στη διάθεσή της μια στρατιά από εξειδικευμένους σεναριογράφους, χορευτές και συνθέτες για να προωθούν την καριέρα της, ήταν αληθινό χρυσωρυχείο για το κινηματογραφικό στούντιο της Fox και η ίδια απέδειξε ότι εκτός από λιλιπούτειες διαστάσεις διέθετε και δραματικό ταλέντο

Γεννημένη στις 23 Απριλίου του 1928 η μικρή Σίρλεϊ με τις ξανθιές μπούκλες, τα χαρακτηριστικά λακάκια και τις ικανότητές της στο χορό, μάγεψε το κοινό και επί τέσσερα χρόνια ήταν η μεγαλύτερη σταρ του Χόλιγουντ. Ηταν η εποχή του μεγάλου οικονομικού κραχ και η μικρή με τα υπέροχα παχουλά μαγουλάκια, ήταν το κατάλληλο αντίδοτο στην κατάθλιψη που απειλούσε ένα ολόκληρο έθνος. Στο πρόσωπό της, όλοι έβλεπαν το γλυκό, αθώο κοριτσάκι που θα ήθελαν να έχουν για κόρη τους και φυσικά η επιτυχία της δεν ήταν τυχαία. Ο κόσμος έκανε ουρές στα ταμεία για να γελάσει με τα παιδικά της σκέρτσα και τις σοβαρές, μικρομεγαλίστικες εκφράσεις που έπαιρνε το μωρουδίστικο πρόσωπο της. Η Σίρλεϊ ακτινοβολούσε χαρά και η ζωντάνια της στην οθόνη ήταν μεταδοτική.
Σε ηλικία 21 χρόνων, βλέποντας την καριέρα της να μην μπορεί να ανταπεξέλθει στην φήμη του παιδιού θαύμα, τα παράτησε. Κατά τη διάρκεια του 1950 εξακολούθησε να έχει ενεργό συμμετοχή σε σόου στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση, ποτέ όμως δεν έκανε ξανά άλλη ταινία. Αποσύρθηκε από την βιομηχανία του κινηματογράφου αλλά δεν ξεχάστηκε όταν έσβησαν τα φώτα της κάμερας. Αφιερώθηκε στα κοινά, από το 1969 μέχρι το 1974 ήταν μέλος της αμερικανικής αποστολής στα Ηνωμένα Έθνη, το 1974 και για 2 χρόνια διετέλεσε πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Γκάνα και από το 1989-1992 πρεσβευτής στην τότε Τσεχοσλοβακία επί προεδρίας Τζορτζ Μπους του πρεσβύτερου. Στα 17 της γέννησε την Λίντα Σούζαν παιδί από τον πρώτο γάμο με τον Αμερικανό λοχία της αεροπορίας John Agar. Το 52 γεννησε στα 24 της τον Τσαρλς Μπλακ τζούνιορ καρπός του έρωτα της με τον αξιωματικό του ναυτικού Τσαρλς Μπλακ, τον 2ο σύζυγο της. Το 1954 γεννήθηκε η κόρη τους λόρι ενώ το ζευγάρι έμεινε παντρεμένο επί 54 χρόνια μέχρι το θάνατό του μπλακ το 2005.
Το 1999 το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου κατέταξε την Σίρλευ Τεμπλ στην 18η θέση στη λίστα με τις 25 κορυφαίες ηθοποιούς όλων των εποχών. 

Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2015

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ Ο ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΛΟΧΙΑΣ ΠΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣΑΝ ΟΙ ΤΑΛΙΜΠΑΝ ΓΙΑ 5 ΧΡΟΝΙΑ!

Η δραματική ιστορία του Αμερικανού στρατιώτη Μπάουι Μπέργκνταλ  είναι βγαλμένη από χολιγουντιανή ταινία. Ο 28χρονος λοχίας αφέθηκε ελεύθερος ύστερα από πέντε χρόνια ομηρίας στο Αφγανιστάν στα χέρια των Ταλιμπάν. Ζούσε σε υπόγεια, αποκομμένος από την κοινωνία, με τους γονείς να τον αναζητούν και πολλοί να τον θεωρούν νεκρό από καιρό. Ένα σενάριο ζωής που θυμίζει έντονα το Homeland, μια από τις πιο αγαπημένες σειρές των τελευταίων χρόνων στις ΗΠΑ όπου o Αμερικανός πεζοναύτης Νίκολας Μπρόντι επιστρέφει σαν ήρωας στην πατρίδα του ύστερα από οχτώ χρόνια ομηρείας στο Ιράκ.
Ο 28χρονος Μπέργκνταλ δηλώθηκε αγνοούμενος στις 30 Ιουνίου του 2009 ενώ υπηρετούσε στο Αφγανιστάν. ο λοχίας πιάστηκε αιχμάλωτος των Ταλιμπάν έξω από την βάση στη νοτιοανατολική επαρχία Πάκτικα ενώ σκοτώθηκαν 6 άλλοι στρατιώτες. Αρχές Δεκεμβρίου του 2011 ο Bergdahl προσπάθησε να διαφύγει αλλά δεν τα κατάφερε. Τα Χριστούγεννα της ίδιας χρονιάς οι Ταλιμπάν έδωσαν στη δημοσιότητα βίντεο με τον χαμένο στρατιώτη. Σε αυτό, ο Μπάουι ασκούσε έντονη κριτική στην εξωτερική πολιτική της χώρας του και φαινόταν να παίρνει το μέρος των απαγωγέων του. Τότε ειπώθηκε ότι ο Αμερικανός στρατιώτης είχε υποστεί πλύση εγκεφάλου, ενδεχομένως και βασανιστήρια για να τα πει όλα αυτά. Ο,τι είχε ειπωθεί στο σίριαλ και για τον πεζοναύτη Μπρόντι, ο οποίος επίσης είχε εμφανιστεί σε ένα βίντεο πριν την απελευθέρωσή του καταγγέλλοντας την πολιτική της Ουάσινγκτον. Οι παραλληλισμοί ανάμεσα στο Homeland και την ιστορία του Μπάουι είναι πολλοί και η αληθινή περίπτωσή, αναρωτιούνται διάφοροι, μήπως ενέπνευσε τους σεναριογράφους της σειράς;.
Η απελευθέρωση του στρατιώτη Μπέργκτνταλ έχει και  πολιτικές συνέπειες γιατί οι Ρεπουμπλικανοί κατηγορούν την κυβέρνηση Ομπάμα ότι ο αντάλλαξε τον Αμερικανό με πέντε επικίνδυνους Ταλιμπάν που κρατούνταν στην βάση του Γουαντάναμο, χωρίς να ενημερώσει το κογκρέσο. Δύο ολόκληρα χρόνια η κυβέρνηση Ομπάμα διαπραγματευόταν μέσω Κατάρ την ανταλλαγή και τα κατάφερε. Ελεύθεροι έμειναν ο επικεφαλής του στρατού των Ταλιμπάν, δύο υπουργοί και 2 ανώτερα στελέχη της οργάνωσης. 
Ο Μπέργκνταλ παραδόθηκε στις αμερικανικές δυνάμεις και μεταφέρθηκε σε αμερικανικό στρατιωτικό νοσοκομείο της Γερμανίας εκεί "θα αρχίσει η διαδικασία επαναπροσαρμογής, θα έχει το χρόνο να αφηγηθεί την ιστορία του, να αποβάλει τη συσσωρευμένη ένταση και να αρχίσει την επανασύνδεσή του με την οικογένειά του". Αφού ολοκληρωθούν οι ιατρικές εξετάσεις, θα μεταφερθεί στη στρατιωτική ιατρική μονάδα του Σαν Αντόνιο του Τέξας. 
Ο Μπάουι Μπέργκνταλ έχει γίνει η σκιά του παλιού του εαυτού λένε όσοι τον είδαν. Δείχνει απίστευτα καταβεβλημένος σωματικά, ενώ οι πρώτοι άνθρωποι που ήρθαν σε επαφή μαζί του, λένε ότι δυσκολεύεται πολύ να εκφραστεί στα αγγλικά. «Είναι σαν ένας δύτης, ο οποίος πηγαίνει για μια κατάδυση σε βαθιά νερά και πρέπει να ανέβει στην επιφάνεια ώστε να κάνει αποσυμπίεση, λέει ο πατέρας του, προαναγγέλλοντας μια μακρά και επίπονη πορεία επιστροφής στην αμερικανική πραγματικότητα.

Μουσική μπαλόνια και κίτρινες κορδέλες κοσμούν τους δρόμους στη γενέτειρα του Μπάουι τη μικρή ορεινή κοινότητα Χάιλι στο Αϊντάχο, μετά την είδηση της απελευθέρωσης. Οι γονείς του δήλωσαν πανευτυχείς όταν άκουσαν την ανακοίνωση από τον πλανητάρχη Μπαράκ Ομπάμα ο οποίος δεσμεύτηκε ότι θα γίνουν προσπάθειες ώστε όλοι οι Αμερικανοί αιχμάλωτοι πολέμου να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Κάποιοι όμως λένε ότι τώρα όλοι οι Αμερικανοί στρατιώτες κινδυνεύουν να πέσουν θύματα απαγωγής για να ελευθερωθούν και άλλοι τρομοκράτες των Ταλιμπάν ή της Αλ Κάιντα.  

Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2015

Η ΟΜΟΡΦΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΠΟΥ ΦΤΙΑΧΝΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ 145 ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΝ ΣΑΛΤΣΑ TABASCO

Ο Paul Mακ Iλένυ επικεφαλής της αυτοκρατορίας της σάλτσας Tabasco, πέθανε στα 68 του από καρδιακή προσβολή αφήνοντας πίσω του τις δύο του κόρες με τους συζύγους και τα 4 εγγόνια που προετοιμάζονται να αναλάβουν την χρυσή βιομηχανία με την μυστική συνταγή που ξεπουλά εδώ και 145 χρόνια. 7 γενιές συνεχίζουν την πατροπαράδοτη συνταγή χωρίς να παρεκκλίνουν από το μυστικό του προγόνου τους που πειραματίστηκε με την γεύση της πιπεριάς και η σάλτσα του κατέκτησε όλες τις ηπείρους.    
O Paul, 45 χρόνια σε καίριες θέσεις και μετέπειτα επικεφαλής της ταμπάσκο, συνήθιζε να πηγαίνει στις αποθήκες της εταιρείας για να παρακολουθεί από κοντά την γήρανση του πουρέ από τις κόκκινες πιπεριές μέσα στα ξύλινα βαρέλια του ουίσκι. Αυτό είναι το κύριο συστατικό της διάσημης καυτερής σάλτσας αλλά τα μικρά μυστικά της παρασκευής της δεν αποκαλύπτονται. Ο επικεφαλής της εταιρίας γεννήθηκε στο Χιούστον μαζί με την δίδυμη αδελφή του, Σάρα. Φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Tennessee, υπηρέτησε στο Σώμα των Πεζοναυτών και εντάχθηκε στην οικογενειακή επιχείρηση το 1967. Ξεκίνησε από τις αποθήκες, πέρασε στην μεταποίηση και μετά στο μάρκετινγκ και τις πωλήσεις. 
Ήταν δισέγγονος του Edmund McIlhenny, ο οποίος εφηύρε την σάλτσα ταμπάσκο μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο. Όταν ο επιτυχημένος γαιοκτήμονας του Maryland είδε τα εκατομμύρια του να γίνονται φύλλο και φτερό μετά τον αμερικανικό εμφύλιο, γύρισε στο πατρικό του στο Avery Island της Louisiana. Προς έκπληξή του, οι σπόροι της κόκκινης πιπεριάς Capsicum που είχαν έρθει από το Μεξικό και είχε φυτέψει ως ερασιτέχνης κηπουρός λίγα χρόνια πριν, είχαν ευδοκιμήσει. Ο McIlhenny τις έκοψε, τις ανέμειξε με αλάτι του Avery Island και στη συνέχεια άφησε το μείγμα να ωριμάσει. Πρόσθεσε άσπρο ξύδι από γαλλικό κρασί, το απέσταξε σε μικρή φιάλη κολόνιας και έδωσε ένα δείγμα για δοκιμή σε φίλους του. Η κόκκινη πικάντικη σάλτσα του –που την ονόμασε Tabasco από το ποτάμι και την ομώνυμη πολιτεία στο Μεξικό- είχε εξ αρχής μεγάλη επιτυχία. Το 1869 έστειλε 658 μπουκάλια σάλτσα ταμπάσκο που πωλήθηκαν προς ένα δολάριο το τεμάχιο σε παντοπωλεία στη Νέα Ορλεάνη. ο McIlhenny εξασφάλισε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 1870 και η καυτερή σάλτσα άρχισε το ταξίδι της σε όλες τις ΗΠΑ και αργότερα στην Αγγλία. Το 1872 κατοχύρωσε και νομικά την πατέντα της καυτερής του ανακάλυψης και λίγο αργότερα άνοιξε γραφείο στο Λονδίνο για να ελέγχει καλύτερα τις διεθνείς δουλειές.
Oι καυτερές πιπεριές ευδοκιμούν στους βάλτους της Λουιζιάνα, εκεί στο Aβερυ Aιλαντ των λιγοστών κατοίκων οι οποίοι όλοι δουλεύουν στην παραγωγή της σάλτσας και κρύβουν το ακριβοθώρητο μυστικό της συνταγής. Περίπου 40 στρέμματα πιπεριές φυτεύονται κάθε χρόνο. Αφού καλλιεργούνται, συλλέγονται με το χέρι μόλις ωριμάσουν και πάρουν την τέλεια απόχρωση του φωτεινού κόκκινου. Κατόπιν τις λιώνουν, ανακατεύουν τον πολτό με λίγο αλάτι σε δρύινα βαρέλια, τον αφήνουν να ζυμωθεί και κατόπιν να ωριμάσει για τρία χρόνια. Ένα μέλος της οικογένειας ΜcΙlhenny εγκρίνει τον πολτό της πιπεριάς και μετά ανακατεύεται πολλές φορές, προστίθεται δυνατό ξίδι και έπειτα από περίπου 4 εβδομάδες, το περιεχόμενο των βαρελιών στραγγίζεται και πετιούνται οι φλούδες και οι σπόροι από τις πιπεριές. Κατόπιν ο πολτός που απομένει, εμφιαλώνεται.
Από ένα βαρέλι πολτού γεμίζουν 10.000 μπουκάλια Tabasco. Περίπου 750.000 φιάλες, τα μπουκαλάκια της κολόνιας του 1868 δηλαδή, βγαίνουν από το εργοστάσιο κάθε μέρα και ταξιδεύουν στα πέρατα της γης. Εδώ και 145 χρόνια η σάλτσα γίνεται με τον ίδιο τρόπο, και σήμερα πωλείται σε 165 χώρες. 
Είναι η πιο γνωστή, προτιμώμενη σάλτσα πιπεριάς στον κόσμο. Στην Ελλάδα έφθασε το ταμπάσκο το 1967 και αρχικά το χρησιμοποιούσαν οι επαγγελματίες μπάρμαν στο κοκτέιλ Βloody Μary. 

Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2015

ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΛΗΣΤΕΙΑ ΤΗΣ LUFTHANSA 36 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ!

Πριν από 36 χρόνια, πραγματοποίησαν τη μεγαλύτερη ληστεία μετρητών στην Ιστορία των ΗΠΑ και ενέπνευσαν τον Μάρτιν Σκορσέζε να γυρίσει την ταινία «Τα Καλά Παιδιά». Τώρα ήρθε η ώρα να πληρώσουν αφού έπεσαν στα χέρια του FBI οι πραγματικοί δράστες εκ των οποίων οποίοι  σήμερα είναι υπερήλικες, όλοι μέλη της μαφίας της Νέας Υόρκης.


Ηταν 11 Δεκεμβρίου του 1978, όταν ένοπλοι άνδρες εισέβαλαν τα ξημερώματα στον τερματικό σταθμός της Lufthansa στο αεροδρόμιο JFK της Νέας Υόρκης παίρνοντας 5 εκατομμύρια δολάρια σε μετρητά και κοσμήματα αξίας ενός εκατομμυρίου που θα μεταφέρονταν σε τράπεζα του Μανχάταν από τη Δυτική Γερμανία. Με βάση τους υπολογισμούς η σημερινή αξία της λείας ανέρχεται σε 21,4 εκατομμύρια δολάρια. Οι κακοποιοί έδρασαν ανενόχλητοι για μία ώρα. 
Ακολούθησε μια σειρά 12 δολοφονιών, προσώπων που συνδέονταν άμεσα ή έμμεσα με το οργανωμένο έγκλημα και έγιναν μέσα σε μερικούς μήνες μετά τη ληστεία. Τρία πτώματα δε βρέθηκαν ποτέ, για πέντε από τους φόνους δεν αποδόθηκαν ποτέ κατηγορίες και ένα πτώμα βρέθηκε μετά από 26 χρόνια σε ένα παλιό νεκροταφείο. Ο  φερόμενος ως εκτελεστής ήταν ο Donald “The Greek” Frankos, μαφιόζος ελληνικής καταγωγής. Όσο για τον θησαυρό, κανείς δεν ξέρει πού είναι κρυμμένος..


τώρα μεταξύ των συλληφθέντων που κατηγορούνται για την υπόθεση της «μεγάλης ληστείας της Lufthansa», είναι ο 78χρονος Βίνσεντ Αζάρο της οικογένειας Μπονάνο της Μαφίας της Νέας Υόρκης, ο 55χρονος γιος του Τζερόμ Αζάρο και τρία ακόμη μέλη της συμμορίας. Όλα  αυτά τα χρόνια οι Αρχές είχαν υποψίες ότι στην υπόθεση της ληστείας εμπλεκόταν μόνο η οικογένεια Λουκέζε και όχι οι Μπονάνο αφού ένας ένας οι άνθρωποι που πιθανόν να ήξεραν κάτι για τη ληστεία και για τη συμμετοχή των Μπονάνο εξαφανίζονταν ή βρίσκονταν νεκροί. Ο αντιπρόσωπος της οικογένειας Λουκέζε που θεωρείται ότι είχε συμμετοχή στον σχεδιασμό και την εκτέλεση της ιστορικής ληστείας, Τζέιμς Μπουρκ πέθανε το 1996 στη φυλακή, καταδικασμένος σε ισόβια για διαφορετική υπόθεση, χωρίς να αποκαλύψει τίποτα στις Αρχές. Ο μοναδικός που έχει καταδικαστεί μέχρι σήμερα σε σχέση με την υπόθεση της Lufthansa είναι ένας εργαζόμενος στον τερματικό σταθμό που θεωρείται ως περιφερειακός συνεργός των ληστών.


Οι συλλήψεις των διαβόητων μαφιόζων της οικογένειας Μπονάνο έγιναν με βάση κατηγορητήριο το οποίο αφορά σε κατ' εξακολούθηση απάτη από το 1968 μέχρι το 2013 και το οποίο μεταξύ άλλων τους συνδέει άμεσα με τη ληστεία της Lufthansa. Ο Αζάρο συνδέθηκε με τη ληστεία μέσω ενός συνεργάτη του, ο οποίος όμως δούλευε για την κυβέρνηση. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο είχε αποκαλύψει διάλογο του με τον Αζάρο στις Αρχές, στον οποίο διαμαρτυρόταν για τη μοιρασιά από τη ληστεία της Lufthansa και κατηγορούσε τον Τζέιμς Μπουρκ των Λουκέζε ότι κράτησε όλα τα χρήματα αυτός. Ο επικεφαλής του FBI στη Νέα Υόρκη
Ελληνοαμερικανός Τζορτζ Βενιζέλος δήλωσε ότι μπορεί να έχουν περάσει δεκαετίες, αλλά η αποφασιστικότητα του FBI στις έρευνες για να φέρει τους δράστες' ενώπιον της δικαιοσύνης δεν σταματούν ποτέ.


η υπόθεση έγινε ταινία το 1990 με τους Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Ρέι Λιότα, Τζο Πέσι κι άλλους. "Τα καλά παιδιά" κέρδισαν ένα Όσκαρ στην κατηγορία Β' Ανδρικού ρόλου με τον Τζο Πέσι, ενώ ήταν υποψήφια για άλλα 5. Συνολικά η ταινία κέρδισε ακόμα 31 βραβεία σε διάφορα φεστιβάλ και είχε άλλες 18 υποψηφιότητες.