Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2015

ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΣ ΑΠΟ 5 ΕΤΩΝ, ΒΡΗΚΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΧΑΡΤΗ ΤΟΥ GOOGLE ΣΤΑ 32 ΤΟΥ!

Η ιστορία τού Ινδοαυστραλού Σάρου Μπρίρλεϊ θα μπορούσε θαυμάσια να αποτελέσει θέμα κινηματογραφικής ταινίας. Εχασε τα ίχνη της οικογένειάς του στην Ινδία όταν ήταν 5 ετών για να τα ξαναβρεί 26 χρόνια αργότερα, χάρη στο πρόγραμμα Google Earth. Του είχε γίνει έμμονη ιδέα, εκείνος ο σιδηροδρομικός σταθμός κοντά στο μικρό σκονισμένο χωριό του ήταν η τελευταία εικόνα του πριν χαθεί. Έτσι για ένα ακόμη βράδυ στα τέλη Μαρτίου του 2011, έκατσε και πάλι μπροστά στον υπολογιστή ενώ η φίλη του Lisa ήταν ξαπλωμένη. Μελετώντας προσεκτικά για μία ακόμη φορά τον χάρτη κοντά στις σιδηροδρομικές γραμμές στην Καλκούτα θυμήθηκε την περιοχή όπου έπαιζε μικρός.
Το 1986 ο Σάρου ήταν 5 χρόνων όταν έφυγε με τον 9χρονο αδελφό του για να ζητιανέψουν στα τρένα της περιοχής τους. Εξαντλημένος από την κούραση, ο Σάρου αποκοιμήθηκε και όταν ξύπνησε δεν βρήκε πουθενά τον αδελφό του. Χάθηκε αναζητώντας τον, καθώς δεν ήξερε το όνομα του χωριού του ούτε καν το επίθετο της οικογένειάς του. Ανέβηκε σε πολλά τρένα ελπίζοντας ότι πλησιάζει στο σπίτι του και έφτασε στην Καλκούτα έχοντας διανύσει περισσότερα από 1.500 χλμ. Ο πατέρας του είχε εγκαταλείψει την οικογένεια και η μητέρα του Kamla ήταν εργάτρια σε εργοτάξια. Τα τρία αδέρφια 5, 9 και 10 είχαν μάθει να τα βγάζουν πέρα ζητιανεύοντας χωρίς να πηγαίνουν σχολείο. Όταν ο 5χρονος αποκοιμήθηκε στο βαγόνι και ξύπνησε ήταν ήδη πάρα πολύ μακριά από το σπίτι του. 
Επέζησε στους δρόμους της Καλκούτας, μόνος τους για μήνες. Το 1987 τον βρήκε η αστυνομία, ανακηρύχθηκε χαμένο παιδί αγνώστων στοιχείων και μεταφέρθηκε σε ίδρυμα. μία ΜΚΟ, τον πρόσθεσε στην λίστα για υιοθέτηση και από εκεί τον υιοθέτησε ένα ζευγάρι Αυστραλών, που τον πήρε μαζί του στην Τασμανία. ο John και η Sue Brierley θα μπορούσαν να έχουν δικά τους παιδιά, όμως όταν έμαθαν ότι 14 εκατομμύρια παιδιά κάτω των 10 ετών στην Ινδία πέθαιναν από ασθένειες ή την πείνα, αποφάσισαν να υιοθετήσουν των Saroo που πέταξε για Αυστραλία. 
26 χρόνια αργότερα, πτυχιούχος και ενσωματωμένος στην αυστραλιανή κοινωνία, ο Σάρου θέλησε να βρει τις ρίζες του. Άνοιξε το πρόγραμμα Google Earth και έβαλε τον κέρσορα στην Ινδία. Θυμόταν μόνο έναν σιδηροδρομικό σταθμό, ένα φράγμα με καταρράκτη, ένα σιντριβάνι, μια μεγάλη γέφυρα κι ένα μεγάλο βιομηχανικό συγκρότημα. Όταν είδε την απεραντοσύνη της Ινδίας απογοητεύθηκε και τα παράτησε, όμως τρία χρόνια αργότερα προσπάθησε και πάλι. Πολλαπλασίασε τις ώρες που είχε μείνει κοιμισμένος στο τρένο με την ταχύτητα των τρένων της εποχής και περιόρισε τη ζώνη έρευνας σε έναν κύκλο διαμέτρου 1.200 χιλιομέτρων. Και, έπειτα από επτά χρόνια ερευνών, τα κατάφερε. Ακολουθώντας τις σιδηροτροχιές μέσω των δορυφορικών εικόνων, έπεσε πάνω σε μια γέφυρα κοντά σ' ένα εργοστάσιο στην όχθη ενός ποταμού, ακριβώς εκεί όπου είχε χάσει τον αδελφό του. Στο τέλος βρήκε το χωριό του, το Γκανές Ταλάι, εντοπίζοντας ένα σιντριβάνι στο οποίο είχε τραυματιστεί 26 χρόνια νωρίτερα -κάτι που θυμόταν πολύ καλά.
Στην Ινδία έφτασε το 2012 και μόλις πήγε στο χωριό, στάθηκε μπροστά από ένα σπίτι φτιαγμένο από λάσπη, με σκεπή από τσίγκο. Αυτό ήταν το πατρικό του. Χωρίς να πει κουβέντα, μια γυναίκα, η βιολογική μητέρα του, πλησίασε και τον αγκάλιασε. Ο Σάρου ξαναβρήκε τη μικρή αδελφή του Σεκίλα, τον αδελφό του Κούλου, και 4 ανήψια. Το πτώμα του μεγάλου αδελφού του Γκούντου, είχε βρεθεί έναν μήνα μετά την εξαφάνισή του στις σιδηροδρομικές γραμμές. Ο 32χρονος έμεινε 11 ημέρες κοντά τους, υποσχέθηκε να τους στέλνει κάθε μήνα 100 δολάρια και ξανάφυγε για την Αυστραλία. Σύμφωνα με το BBC παραγωγοί ταινιών έχουν ήδη ενδιαφερθεί για την απίστευτη ιστορία ενώ ήδη κυκλοφόρησε το βιβλίο του με τίτλο A Long Way Back.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου