ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΔΕΙΝΟΣΑΥΡΟΣ ΠΟΥ ΠΕΡΠΑΤΗΣΕ ΣΤΗΝ ΓΗ!

Στην Αργεντινή ανακαλύφθηκε πρόσφατα ο μεγαλύτερος δεινόσαυρος που έζησε στη Γη. Ζύγιζε 77 τόνους, δηλαδή όσο 14 αφρικανικοί Ελέφαντες, είχε μήκος 40 μέτρα και ύψος 20. Τα απολιθωμένα οστά του μεγαλύτερου δεινοσαύρου στον κόσμο ανακάλυψε μία ομάδα παλαιοντολόγων και σύμφωνα με το BBC ήταν πολύ μεγαλύτερος από τον Αργεντινόσαυρο, ο οποίος θεωρείτο μέχρι σήμερα ο μεγαλύτερος με βάρος 70 τόνους. Οι ερευνητές πιστεύουν πως αυτός ο τιτανόσαυρος ήταν φυτοφάγος και έζησε στα δάση της Παταγονίας πριν από 100 εκατομμύρια χρόνια.

Οι δεινόσαυροι ήταν σπονδυλωτά ζώα που κυριάρχησαν στο γήινο οικοσύστημα για πάνω από 160 εκατομμύρια χρόνια. Πήραν το όνομά τους επίσημα από τον Άγγλο παλαιοντολόγο Ρίτσαρντ Όουεν το 1842 ο οποίος ήταν ελληνολάτρης. Ο όρος προέρχεται φυσικά από τις ελληνικές λέξεις δεινός και σαύρα, δηλαδή οι «φοβερές σαύρες». Πρωτοεμφανίστηκαν πριν 230 εκατομμύρια χρόνια αλλά πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια εξαφανίστηκαν και έτσι σήμανε το τέλος της κυριαρχίας τους στον πλανήτη. Από τότε που ανακαλύφθηκε ο πρώτος δεινόσαυρος, τον 19ο αιώνα, απολιθωμένοι σκελετοί έχουν γίνει σημαντικό θέαμα σε μουσεία όλου του κόσμου, ενώ συνολικά οι παλαιοντολόγοι έχουν ανακαλύψει περισσότερα από 500 διαφορετικά γένη δεινοσαύρων.

Οι δεινόσαυροι έχουν γίνει μέρος του παγκόσμιου πολιτισμού και παραμένουν σταθερά δημοφιλείς, ειδικά στα παιδιά. Έχουν εμφανιστεί σε μυθιστορήματα, σε ταινίες όπως το Τζουράσικ Παρκ και σε κόμικ. Παρά τα όσα εμφανίζονται στις κινηματογραφικές ταινίες οι δεινόσαυροι και οι άνθρωποι δεν συνυπήρξαν ποτέ. Τα περίπου 150 νέα απολιθώματα εντόπισε πρώτος στην αργεντινή ένας ντόπιος αγρότης και το μόνο που μένει τώρα είναι να του δώσουν ένα όνομα, το οποίο θα αρμόζει στο μέγεθος του. Το μεγάλο ερώτημα όμως που βασανίζει τους επιστήμονες διαχρονικά είναι ένα. Τι εξαφάνισε τους δεινόσαυρους από θάλασσα, ουρανό και γη;. ψάχνουν να βρουν ακόμα μια αξιόπιστη απάντηση που να μπορεί να εξηγήσει γιατί πέθαναν αυτά τα ζώα, ενώ τα περισσότερα θηλαστικά, οι χελώνες, οι κροκόδειλοι και οι βάτραχοι επέζησαν. Τα πουλιά ξέφυγαν, ομοίως τα σαλιγκάρια, οι αστερίες της θάλασσας και οι αχινοί. Ακόμη και τα σκληραγωγημένα φυτά που ήταν ικανά να ξεπεράσουν τις ακραίες συνθήκες του κλίματος ευημερούσαν. 

Υπάρχουν δύο κύριες υποθέσεις που μπορούν να εξηγήσουν την εξαφάνιση στο τέλος της Κρητιδικής Εποχής. Η μία είναι μια εξωγήινη σύγκρουση, που οφείλεται σε έναν αστεροειδή ή σε ένα κομήτη, οπότε τεράστιες ποσότητες σκόνης γέμισαν την ατμόσφαιρα και κατέληξε να φέρει μεγάλη ψύξη που σκότωσε τα ζώα που είχαν εξελιχτεί και προσαρμοστεί σε ζεστό κλίμα. Η άλλη υπόθεση είναι ότι τότε συνέβη μια τεράστια ηφαιστειακή δραστηριότητα, που η στάχτη σκέπασε τη Γη και έτσι μειώθηκε η ακτινοβολία προς τη Γη. Και στα δύο σενάρια η Γη και ο ουρανός θα είχαν πνιγεί  με συντρίμμια που έκρυβαν τον ήλιο, μειώνοντας τη φωτοσύνθεση και καταστρέφοντας την τροφική αλυσίδα. Μόλις κατακάθησε η σκόνη, τα αέρια του θερμοκηπίου γέμισαν την ατμόσφαιρα οπότε η θερμοκρασία πέταξε στα ύψη, φέρνοντας μια γρήγορη μεταβολή στο κλίμα. Ένα μεγάλο μέρος της υπάρχουσας ζωής επέζησε σε παρατεταμένο σκοτάδι. Η κλωνοποίηση δεινοσαύρων και δημιουργία ενός πραγματικού «Jurassic Park» έχει απασχολήσει στο παρελθόν αρκετούς επιστήμονες. 

Οι τελευταίες ανακαλύψεις όμως σχετικά με την διάρκεια ζωής του DNA μάλλον αποκλείουν την πιθανότητα επιτυχίας. Ερευνητές από την Νέα Ζηλανδία διαπίστωσαν ότι το DNA διασπάται και αποσυντίθεται πολύ πιο γρήγορα από ότι αρχικά νόμιζαν γεγονός που καθιστά αδύνατη την διάσωση του από προϊστορικά ζώα όπως οι δεινόσαυροι. Ανακάλυψαν πως το DNA έχει χρόνο ζωής περίπου 521 χρόνια και αυτό υπό συγκεκριμένες συνθήκες.