Η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ 90ΧΡΟΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΙΟ ΠΑΡΑΞΕΝΟΥ ΚΑΙ ΕΠΙΒΛΗΤΙΚΟΥ ΚΤΙΡΙΟΥ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ

Το εμβληματικό κτίριο που βλέπετε να στέκεται στην ιστορική συνοικία Mitte του Βερολίνου και να μην μοιάζει με κανένα άλλο, είναι ένα κανονικό φρούριο που έφτιαξαν οι ναζί. Γιατί όμως παραμένει ακόμη και σήμερα στην θέση του, ίδια και απαράλλαχτο εδώ και 90 χρόνια;. Οι ντόπιοι ξέρουν, οι υπόλοιποι όμως σίγουρα νιώθουν έκπληξη όταν μαθαίνουν την ιστορία του. Στον πόλεμο λοιπόν χρησιμοποιήθηκε σαν καταφύγιο, μετά σαν κέντρο κράτησης και στο τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου έγινε αποθήκη φρούτων. Το επιβλητικό κτίριο με τα σημάδια από τις σφαίρες που άφησαν το στίγμα τους στο εξωτερικό περίβλημα, τώρα είναι σπίτι εκατομμυριούχου διαφημιστή, έγινε ντοκιμαντέρ και έκανε τον γύρο του κόσμου. από το 2003 ανήκει στον 49χρονο πολωνικής καταγωγής Κρίστιαν Μπόρος που το 2008 ξεκίνησε να κατασκευάζει στην ταράτσα του οικοδομήματος ένα εντυπωσιακό ρετιρέ 500ων τμ από γυαλί και ατσάλι και πλέον ζει εκεί μαζί με την οικογένεια του.

έχει πέντε ορόφους, 120 δωμάτια, τοίχους πάχους δύο μέτρων για να αντέξουν στις βομβιστικές επιθέσεις και οριζόντια πλάκα οροφής πάχους 3ων μέτρων. Το τερατώδες τσιμεντένιο δημιούργημα, ύψους 18 μέτρων, κατασκευάστηκε αρχικά για τη γερμανική εταιρεία σιδηροδρόμων από οπλισμένο σκυρόδεμα, και χρησιμοποιήθηκε ως καταφύγιο από τις αεροπορικές επιθέσεις για την προστασία έως και 4.000 ταξιδιωτών που έφταναν στον κοντινό σταθμό. Μετά το τέλος του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου χρησιμοποιήθηκε ως κέντρο κράτησης «φόβητρο» για τις μυστικές υπηρεσίες του Στάλιν. Οι Σοβιετικές Δυνάμεις το παραχώρησαν το 1949 στους Γερμανούς που το μετέτρεψαν σε αποθήκη για μπανάνες και μέχρι την ένωση των δύο Γερμανιών, χρησίμευε ως αποθήκη για τροπικά φρούτα που αποτελούσαν είδος πολυτελείας και το φρούριο με τα παχιά του τοιχώματα προσέφερε τις τέλειες συνθήκες φύλαξης. Στην συνέχεια λίγα χρόνια μετά έγινε, αποθήκη κλωστοϋφαντουργίας και μετά άντρο ακολασίας. Η κοινότητα των τέκνο πάρτι του Βερολίνου το μετέτρεψε σε ένα από τα πλέον διαβόητα κλαμπ στον κόσμο. Από το '90 και μετά έγινε τόπος διεξαγωγής μερικών από τα πιο ιστορικά γκέι και φετιχιστικά πάρτι του κόσμου που συχνά μετατρέπονταν σε ρωμαϊκά όργια.

Όλα αυτά μέχρι και το 1996 που οι τοπικές αρχές το σφράγισαν και οι εικόνες που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο αποτυπώνουν πλήρως εκείνη την εποχή. Η ειρωνεία είναι πως ο επίσημος λόγος του λουκέτου, ήταν ότι δεν πληρούσε τους κανόνες ασφαλείας, ποιο; Το κτίριο που χτίστηκε γι αυτόν ακριβώς τον λόγο και μπορούσε να προστατέψει κόσμο ακόμη και από βομβαρδισμούς.Πριν από λίγα χρόνια στεγάστηκε εκεί μία μη κυβερνητική οργάνωση ενώ σήμερα το κτήριο αυτό θεωρείται ότι καλύτερο έχει να επιδείξει το Βερολίνο έπειτα από τον ανασχεδιασμό του. Γκρεμίστηκαν τοίχοι, έγιναν βελτιώσεις στα δωμάτια και οι καλλιτεχνικές πινελιές με μοντέρνα διακόσμηση και ξύλινα αντικείμενα έδωσαν άλλο τόνο στο αχανές κτίριο. 

Πλέον εκεί η οικογένεια του Κρίστιαν Μπόρος, της συζύγου του Κάρεν και των 2 παιδιών τους μπορεί να ζήσει τη ζωή της άνετα μέσα σε 5.000 τετραγωνικά μέτρα και ανάμεσα από πανάκριβα σπάνια έργα τέχνης από την ιδιωτική του συλλογή. Τα 700 έργα που συγκέντρωνε ο επιχειρηματίας από την ηλικία των 18 ετών, εκτίθενται και για το κοινό με περισσότερους από 100.000 να τα έχουν δει από κοντά.

Ο Μπόρος, με μεγάλα διαφημιστικά γραφεία σε γερμανικές πόλεις αλλά και τη Νέα Υόρκη, ανήκει στην ελίτ των συλλεκτών και δεν διστάζει να συμμετέχει στις μεγαλύτερες δημοπρασίες και να προσφέρει δεκάδες εκατομμύρια για έναν πίνακα ζωγραφικής ή οποιοδήποτε άλλο έργο τέχνης του αρέσει.