‘’CASA SUSANNA’’, ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΟΠΟΥ ΕΥΥΠΟΛΗΠΤΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΖΟΥΣΑΝ ΣΑΝ ΚΥΡΙΕΣ ΣΤΑ 50’S!

Τι κοινό είχαν την δεκαετία του 50 ένας πιλότος, ένας επιχειρηματίας, ένας λογιστής, ένας βιβλιοθηκάριος, ένας φαρμακοποιός, ένας εκδότης εφημερίδας και ένας εισαγγελικός μεταφραστής;. Τις εργάσιμες μέρες ήταν κύριοι με ακριβά κοστούμια, συζύγους, παιδιά και πολλές υποχρεώσεις. Αλλά τα σαββατοκύριακα ταξίδευαν στη Νέα Υόρκη πήγαιναν στην  «Casa Susanna» και άφηναν τον εαυτό τους ελεύθερο. Φορούσαν φορέματα και περούκες και γίνονταν αυτό  που πραγματικά ένιωθαν: μεταμορφώνονταν σε Σύνθια, Γκέιλ, Σάντι, Φιόνα και άλλες κυρίες.

Η ιστορία έρχεται από το σεντούκι της μηχανή του χρόνου και αποκαλύπτεται 55 ολόκληρα χρόνια μετά, κατά λάθος. το 2005 εκδόθηκε βιβλίο με τις φωτογραφίες τους, από 2 έμπορους αντικών που βρήκαν σε παζάρι ένα κουτί με 400 φωτογραφίες από τo «Casa Susanna». Οικοδέσποινα του σπιτιού ήταν, ασφαλώς, η Susanna. Πέντε μέρες την εβδομάδα άκουγε στο όνομα Τίτο Βαλέντι και εργαζόταν στα δικαστήρια. Η σύζυγός του, Μαρί είχε ένα κατάστημα με περούκες, με το οποίο εφοδίαζε τους επισκέπτες του σπιτιού. Ο Τίτο ήταν ετεροφυλόφιλος, αγαπούσε τη γυναίκα του και ήταν εξαιρετικός στη δουλειά του, αλλά από μικρός του άρεσε να ντύνεται σαν γυναίκα. Ένιωθε ότι άφηνε πίσω του τους αντρικές υποχρεώσεις που του επέβαλε η κοινωνία και μπορούσε να εξερευνήσει ξένες πτυχές του χαρακτήρα του. Αποκάλυψε στη Μαρί το ιδιαίτερο χόμπι του και ξεκίνησαν μια σειρά σεμιναρίων που διοργάνωναν κάθε σαββατοκύριακο στο διαμέρισμά τους στη Νέα Υόρκη. Ο Βαλέντι μάθαινε σε άλλους ενδιαφερόμενους πώς να ντύνονται, να βάφονται, να χτενίζονται και να κινούνται, έτσι ώστε να μοιάζουν με γυναίκες.

Το κρυφό σπίτι όπου ευυπόληπτοι άνδρες ζούσαν ως "οι κυρίες της διπλανής πόρτας" αποδείχτηκε η απόδραση του Σαββατοκύριακου μιας παρέας που έκανε κάθε εβδομάδα πραγματικότητα τις φαντασιώσεις της. Επιφανείς άντρες που ντύνονταν γυναίκες και περνούσαν το χρόνο τους κουτσουμπολεύοντας μακριά από την απαγορευτική φαλοκρατική κοινωνία της πόλης και της επαγγελματικής αρένας. Ήταν ντυμένες και βαμμένες στην πένα με καλοχτενισμένες περούκες, με άσπρα γάντια και συντηρητικά φορεματάκια. Οι άντρες που πήγαιναν στην Casa Susanna ζώντας μια διπλή ζωή, δεν ήταν απαραίτητα γκέι αλλά μάλλον άντρες με δυσφορία φύλλου, οι περισσότεροι εξάλλου ήταν παντρεμένοι με παιδιά.  

Για 10 χρόνια κάθε πρωί Σαββάτου συγκεντρώνονταν στο μπάνιο για τον καθημερινό καλλωπισμό τους. Ντυμένοι με μακριές νυχτικιές, σατέν ρόμπες και παντόφλες, δεν διέφεραν σε τίποτα από τις πλούσιες, κομψές γυναίκες της Νέας Υόρκης. Η Κάζα Σουζάνα απέκτησε τόσους πολλούς πελάτες, που ο Βαλέντι αγόρασε ένα μεγαλύτερο σπίτι στα προάστια της Νέας Υόρκης. Εκεί, για 25 δολάρια το σαββατοκύριακο οι άντρες μπορούσαν να ζήσουν την καθημερινότητα μιας γυναίκας. Έπαιζαν χαρτιά, έπλεκαν, ψώνιζαν, μαγείρευαν και αντάλλαζαν απόψεις για τη μόδα, τη μουσική και τα παιδιά τους. Πολλούς μάλιστα τους συνόδευαν οι γυναίκες τους. Οι άντρες της «Σουζάνα» δεν ήθελαν να προκαλέσουν με τη συμπεριφορά τους ούτε να χρωματίσουν σεξουαλικά την εμφάνισή τους. Κυκλοφορούσαν στη γειτονιά ντυμένοι με ακριβά κομψά ρούχα και ενώ στην αρχή οι γείτονες τους σχολίαζαν αρνητικά, συνήθισαν πολύ γρήγορα την παρουσία τους, άλλωστε όχι μόνο δεν ενοχλούσαν αλλά έφερναν και χρήμα στην περιοχή.

Στο τέλος της δεκαετίας του ’60, το «Casa Susanna» έκλεισε για άγνωστους λόγους κι ενώ όλα έδειχναν ότι η μυστική ζωή των ενοίκων θα χανόταν για πάντα. Έκαναν ένα λάθος, απαθανάτιζαν κάθε στιγμή της καθημερινότητάς τους. Η φωτογραφία ήταν αναγκαία για αυτούς αφού ήταν η μοναδική απόδειξη ότι υπήρχαν και σαν γυναίκες.

Ένας από τους ελάχιστους που αποκάλυψε χρόνια μετά την ταυτότητα του είναι ο Σκωτσέζος John Cummings, που πήγε στην Casa Susanna ως Fiona, και τώρα στα 75 του ζει στο Σίδνεϊ σαν γυναίκα με το όνομα Katherine Cummings.