΄΄ΒΡΕΘΗΚΕ΄΄ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΔΟΜΗΘΗΚΕ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ 530 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ

Μπορούν οι επιστήμονες να ανακαλύψουν την ταυτότητα του νεκρού του σκελετού της Αμφίπολης 2.500 χρόνια μετά;. Η απάντηση είναι ναι αλλά θα χρειασθεί αρκετό χρόνος. Κάπως έτσι με την ανάλυση του dna και την αρχαιομετρία, την μέθοδο του ραδιενεργού άνθρακα 14 με τις αντίστοιχες γονιδιακές εξετάσεις, βρέθηκε ότι ο σκελετός που είχαν βρει οι αρχαιολόγοι  σε ένα πάρκινγκ στο Λέστερ της Αγγλίας, ανήκε στο βασιλιά Ριχάρδο τον 3^Ο του οποίου το πρόσωπο ανάπλασαν 530 χρόνια μετά τον θάνατο του.

Από την δεκαετία του 70 οι ειδικοί είχαν αρχίσει να αποκωδικοποιούν το DNA και σιγά σιγά φτάσαμε σήμερα να μπορούν να κάνουν αποµόνωση, ταυτοποίηση και πολλαπλασιασµό οποιουδήποτε τµήµατος DNA ενός οργανισµού. Βασιζόμενοι σε αυτό τον τεμαχισμό της αλυσίδας μπορούν να φθάσουν στα ίχνη της ιστορίας ακόμη κι ενός αρχαίου σκελετού. Το 2012 αρχαιολόγοι του Πανεπιστημίου του Leicester ανακοίνωσαν ότι βρήκαν ανθρώπινα οστά κάτω από ένα χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων κοντά στο αρχαίο πεδίο της μάχης του Bosworth. Εκεί όπου ο 33χρονος τότε μονάρχης Ριχάρδος ο 3ος, έχασε τη ζωή του. Προσπαθώντας να ρίξουν φως στην ιστορία της Ελισαβετιανής εποχής, η ομάδα των Βρετανών ερευνητών ξεκίνησε να ψάχνει τον τάφο του σε μια από τις πιο συγκλονιστικές διεθνείς αρχαιολογικές αναζητήσεις. Χρησιμοποιώντας ιστορικούς χάρτες τα βήματά τους οδήγησαν σε ένα παλιό υπαίθριο πάρκινγκ, το οποίο πιθανόν να ήταν ο βασιλικός τάφος. Κατά τη διάρκεια των ανασκαφών, η ομάδα των ερευνητών εντόπισε έναν σκελετό, ο οποίος έφερε ξεκάθαρα βίαια τραύματα μάχης.

Οι ερευνητές παρουσίασαν φωτογραφίες του σκελετού ακριβώς όπως τον βρήκαν, τοποθετημένο χωρίς φέρετρο στον τάφο. Με γυμνό μάτι μπορούσε να δει κάποιος ότι ο Ριχάρδος, ο τελευταίος βασιλιάς της Αγγλίας από τη δυναστεία των Πλανταγενετών, έπασχε από σκολίωση, γεγονός που τον έκανε να περπατά με ένα ιδιαίτερο βάδισμα που καταγράφεται και στα διάφορα ιστορικά κείμενα.  Οι επιστήμονες βασίστηκαν σε ιστορικές καταγραφές και στις τεχνικές ανάλυσης των στοιχείων DNA. 4 μήνες μετά μιλώντας σε 140 δημοσιογράφους που είχαν ταξιδέψει από όλο τον κόσμο, ο επικεφαλής αρχαιολόγος Richard Buckley ανέφερε ότι ο σκελετός ανήκει "πέραν πάσης αμφιβολίας" στον Ριχάρδο τον 3ο. Σχεδίασαν ένα βιολογικό προφίλ των χαρακτηριστικών του, εξέτασαν προσεκτικά τον σκελετό και διαπίστωσαν ίχνη βίαιου θανάτου. Στη συνέχεια ταυτοποίησαν το DNA των οστών με το μητρικό γενετικό υλικό των απογόνων της οικογένειας του Ριχάρδου Γ' από μια γυναίκα στον Καναδά κι έναν Λονδρέζο επιπλοποιό. Έτσι έφτιαξαν το πρόσωπο του. 

Για αρκετούς αιώνες, η ιστορία του Ριχάρδου, είχε χαθεί στα βάθη του χρόνου, ενώ η σημαντικότερη και πιο γνωστή αναφορά σε αυτόν, έγινε από τον William Shakespeare στο ομώνυμο έργο. Στο «Ριχάρδο τον Τρίτο» τον απεικονίζει ως έναν πανούργο, δολοπλόκο καμπούρη, ο θάνατος του οποίου σηματοδοτεί το τέλος του Μεσαίωνα στη Αγγλία. Ο Βασιλιάς Ριχάρδος έμεινε στον θρόνο μόνο 26 μήνες. Άφησε την τελευταία του πνοή, στη μάχη, αφού έχασε το κράνος του και δέχτηκε απανωτά χτυπήματα από φονικά όπλα σε μια ομαδική επίθεση. Ο σκελετός του, έφερε 11 τραύματα, τα 9 κοντά στο κεφάλι. Ο Ριχάρδος πολεμούσε πεζός, χωρίς το άλογο του και σκοτώθηκε στις 22 Αυγούστου 1485, αντιμετωπίζοντας τις δυνάμεις του Ερρίκου Τυδώρ που έγινε αργότερα ο νέος Βασιλιάς. 

Σύμφωνα με τους ερευνητές, μετά τον θάνατο του Ριχάρδου Γ΄ αφαίρεσαν την πανοπλία του και τον περιέφεραν γυμνό, ανεβασμένο στην πλάτη ενός αλόγου. Σε τελευταία μελέτη που πραγματοποιήθηκε στα δόντια και τα οστά του Ριχάρδου ανακοινώθηκε ότι έπινε περίπου ένα μπουκάλι κρασί την ημέρα.