195 χρόνια έχουν περάσει από την Ελληνική Επανάσταση. Από τον αγώνα της ανεξαρτησίας που
διεξήγαγε ο υπόδουλος ελληνισμός ενάντια στην Οθωμανική αυτοκρατορία. 9 χρόνια μετά, με την συνθήκη του Μαΐου του 1832 δημιουργήθηκε το ανεξάρτητο ελληνικό κράτος υπό τον
Ιωάννη Καποδίστρια. Η 25η Μαρτίου ορίστηκε ως εθνική εορτή με βασιλικό διάταγμα
του Όθωνα το 1838. Για το τί έγινε εκείνες τις ημέρες υπάρχουν πολλές
διαφορετικές απόψεις. Σύμφωνα με την παράδοση ο Παλαιών Πατρών Γερμανός
ευλόγησε μία ελληνική σημαία και κήρυξε την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης
στο μοναστήρι της Αγίας Λαύρας. Όμως, η Ελληνική Επανάσταση είχε ήδη ξεκινήσει πολύ
καιρό πριν από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη.
Όλα ξεκίνησαν όταν οι Έλληνες της διασποράς που
αποτελούσαν το πιο ενημερωμένο και προοδευτικό κομμάτι του ελληνισμού, ίδρυσαν
αρχικά το 1809 την οργάνωση Ελληνόγλωσσο Ξενοδοχείο και
συγκέντρωσαν οπλισμό που διαμοιράστηκε στη Μακεδονία και την Ήπειρο προκειμένου να προετοιμαστεί η επανάσταση. Η κίνηση
αυτή προδόθηκε στους Οθωμανούς και το εγχείρημα απέτυχε. Από τα σπλάχνα του
Ελληνόγλωσσου Ξενοδοχείου ιδρύθηκαν δύο εταιρείες.
Η Φιλόμουσος στη
Βιέννη το 1814 με τον Καποδίστρια που έθετε σαν πρώτο στόχο την πνευματική ανύψωση του γένους των Ελλήνων και την συγκέντρωση
πόρων. Και η Φιλική Εταιρεία, που ιδρύθηκε στην Οδησσό της Ρωσίας και ήταν μυστική και παράνομη. Ιδρύθηκε από πατριώτες,
ριζοσπαστικά μέλη της αστικής τάξης και μυήθηκαν σε αυτήν λόγιοι, φοιτητές,
έμποροι, ιεράρχες και απλός κόσμος.
η αρχή του τέλους για τα 400 χρόνια σκλαβιάς είναι γεγονός. Ο
Παπαφλέσσας οργώνει τον Μοριά. Ο Κολοκοτρώνης κάνει συγκεντρώσεις καπεταναίων
από όλη την Πελοπόννησο
και τους ενημερώνει να πάρουν τα όπλα. Άλλοι Φιλικοί προετοιμάζουν την
επανάσταση σε Ρούμελη, Θεσσαλία και Μακεδονία. Ο Αναγνωσταράς στη
Μεσσηνία, Ο
Οδυσσέας Ανδρούτσος στην Πάτρα. Στο δεκαήμερο μεταξύ
14-25 Μαρτίου δόθηκε το σήμα της επανάστασης σε διαφορετικά σημεία. Στις 29 Μαρτίου ο Κολοκοτρώνης είχε
μαζέψει 6.000 άνδρες και προσπάθησε να πολιορκήσει την Καρύταινα. Η επανάσταση
επεκτάθηκε γρήγορα σε Πελοπόννησο και Ανατολική Στερεά με μεγάλη επιτυχία.
Αρχές Απριλίου άρχισαν να κινούνται και τα νησιά, ο ελληνικός στόλος κυρίεψε
αρκετά πλοία και μαζεύτηκαν μεγάλες ποσότητες από λάφυρα. Στις 21 Μαΐου προεστοί από όλες τις
επαρχίες και ντόπιοι οπλαρχηγοί συγκεντρώθηκαν στο Λουτρό των Σφακιών και
κήρυξαν την επανάσταση και στην Κρήτη. Οι πολεμικές
επιχειρήσεις έληξαν, όταν ο Σουλτάνος υποχρεωμένος από την Ρωσία, αποδέχθηκε την αυτονομία
της Ελλάδας με την Συνθήκη της Αδριανούπολης το 1829.
Το ελληνικό κράτος και η ένταξη της Ελλάδος, ύστερα από πολλούς αιώνες
στον πολιτικό χάρτη των ανεξάρτητων κρατών της γης, ήταν πια ένα ιστορικό
γεγονός. Και γύρω απ' αυτό το, αρχικά, μικρό κράτος, θα συγκεντρωθεί σιγά-σιγά
όλος ο Ελληνισμός για να πραγματοποιήσει τη νέα του ιστορική πορεία. Ο αγώνας
της εθνικής παλιγγενεσίας ήταν μακροχρόνιος, άνισος, με κορυφώσεις ηρωισμού
αλλά και με περιόδους κάμψης. Κατόρθωσε όμως να σφυρηλατήσει την εθνική
συνείδηση των Ελλήνων, να αναπτύξει την εθνική τους ενότητα και να εμπνεύσει
τις επόμενες γενιές μέχρι και σήμερα. Ταυτόχρονα, υπήρξε κορυφαίο πολιτικό
γεγονός και για την ίδια την ιστορία της Ευρώπης, αφού ενεργοποίησε τις
φιλελεύθερες συνειδήσεις, προκάλεσε το φιλελληνικό κίνημα και όπλισε με
προσδοκίες τους ευρωπαϊκούς λαούς που αναζητούσαν την εθνική τους δικαίωση..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου