Το νησί του Πάσχα ανακαλύφθηκε τις άγιες
ημέρες του 1722 από τον Ολλανδό θαλασσοπόρο Γιάκομπ Ρόγκεβεν. Βρίσκεται στην πιο απόμερη γωνιά του πλανήτη, ένα μικρό κομμάτι γης στον
Ειρηνικό Ωκεανό 2600 χιλιόμετρα μακριά από το κοντινότερο κατοικημένο νησί.
Μόλις το πλοίο αγκυροβόλησε για να αναπληρώσει τα αποθέματά του, οι ναυτικοί
έμειναν άφωνοι με τα μεγάλα ανθρώπινα κεφάλια που ήταν σκαλισμένα από πέτρα και
ήταν τοποθετημένα στα υψώματα του νησιού. Έτσι ανακαλύφθηκε το μυστηριώδες νησί
που οι ντόπιοι αποκαλούν «Ράπα Νούι». Η ύπαρξη αυτών
των αγαλμάτων σε ένα μικρό απομονωμένο νησί προκάλεσε και συνεχίζει να προκαλεί
μεγάλη έκπληξη. Δεκάδες ερευνητές, καθηγητές ασχολήθηκαν κατά καιρούς με το
ράπα νούι. Συνολικά έχουν βρεθεί 887 μοάι, όπως ονομάζονται οι πέτρινοι
γίγαντες.
Οι αποκαλούμενες «κεφαλές της Νήσου Πάσχα» όμως, στην πραγματικότητα έχουν και
πλήρη κορμό, χωμένο μέσα στην γη.
Τα τεράστια ανθρωπόμορφα γλυπτά είναι
σκαλισμένα από ηφαιστειακά πετρώματα. Το ύψος τους είναι 10-12 μέτρα με πλάτος
1,6 μέτρα, βάρος έως και 100 τόνους και κατασκευάστηκαν μεταξύ 1250 και 1500
π.Χ. Στα γλυπτά υπάρχουν επιγραφές σε γραφή και γλώσσα που δεν έχουν ακόμη
αποκρυπτογραφηθεί. 292 χρόνια μετά την ανακάλυψη τους αμερικανική αρχαιολογική
ομάδα μετά από ανασκαφές 12 ετών, διαπίστωσε ότι τα αγάλματα δεν είναι μόνο τα
τεράστια κεφάλια, αλλά υπάρχει και το σώμα τους. Πως καλύφθηκαν άραγε με τόνους
χώματος; Ήθελαν οι κατασκευαστές να τα κρύψουν και γιατί τα έφταιξαν;.
Όταν έφτασαν εκεί οι πρώτοι Ευρωπαίοι
εξερευνητές, τον 18ο αιώνα, περιέγραψαν ένα νησί ερημικό, αραιοκατοικημένο με
κατοίκους κανίβαλους. Το μεγαλύτερο δέντρο που φύτρωνε ήταν στο ύψος της
...φτέρης και όλο το νησί ήταν καλυμμένο αποκλειστικά με σπάρτα και χόρτα. Οι
Ευρωπαίοι δεν βρήκαν εκεί ούτε ένα ξυλαράκι να ανάψουν φωτιά ενώ δεν βρέθηκε
ούτε ένα είδος ζώου. Σύντομα οι αρχαιολόγοι βρήκαν και τα εργαλεία που
χρησιμοποιήθηκαν για τη μεταφορά των Μοάι, καθώς και ανθρώπινους τάφους της
εποχής. Τα αγάλματα 'περπατούσαν'
πάνω σε πασσάλους με τη βοήθεια σκοινιών τα οποία τραβούσαν οι εργάτες
και τα τοποθετούσαν σε διάφορες περιοχές.
Από τα 887
αγάλματα, τα 397 είναι κοντά σε ηφαίστειο στον
κρατήρα του οποίου φτιάχτηκαν. Εκεί επίσης
βρέθηκαν πολλά ημιτελή αγάλματα και ακόμη περισσότερα λίθινα εργαλεία κοπής.
Αυτό συνηγορεί στην ιδέα της ξαφνικής διακοπής των
εργασιών ίσως λόγω κάποιου κατακλυσμού ή επίθεσης από άλλο
πληθυσμό. Στο νησί υπάρχουν δύο τύποι Μοάι,
οι "Γίγαντες"
που φτάνουν σε ύψος τα 10 μέτρα και οι
'νάνοι΄ ύψους 4 μέτρων που βρίσκονται κατά μήκος της ακτής στημένοι πάνω σε
βάθρα.
Μία σωζόμενη παράδοση λέει ότι
κάποτε στο νησί κυριαρχούσαν άτομα με μακριούς λοβούς αυτιών. Στη δούλεψή τους ήταν μια υποδεέστερη φυλή ανθρώπων με κοντά
αυτιά. Ήταν εκείνη την εποχή που άρχισε η
κατασκευή των Μοάι και γι'αυτό το σκοπό άρχισαν να κόβουν το φοινικόδασος μέχρι που το περιβάλλον του νησιού να φτάσει
στη σημερινή θλιβερή κατάσταση. Ο πληθυσμός αυξήθηκε, δεν υπήρχε τίποτα για
τροφή, ούτε καν αρκετό ξύλο για να φτιάξουν σκάφη και άρχισε ο κανιβαλισμός.
Το νησί του Πάσχα, με έκταση μόλις 64
τετραγωνικά μίλια έχει σήμερα περίπου 6.000 κατοίκους, οι περισσότεροι
ιθαγενείς. Είναι παγκόσμιο σημεία τουριστικής αναφοράς ενώ από το 1995 η UNESCO χαρακτήρισε
την περιοχή ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου