ΓΑΒΡΙΕΛΑ.Η ΙΕΡΟΔΟΥΛΗ ΚΑΙ ΟΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΕΣ ΤΗΣ

Η θρυλική Γαβριέλα ήταν μια τίμια γυναίκα που δεν κορόιδευε τους πελάτες της. Αντιθέτως προσέφερε με επαγγελματισμό αυτό για το οποίο την πλήρωναν. Όλοι την σέβονταν. Η δουλειά της δεν πέρασε ποτέ κρίση και η ίδια δεν ήταν ποτέ άπληστη. Από τα πολλά που είχε, έδινε και λίγα σε όσους είχαν ανάγκη. Είχε τεράστια περιουσία σε μετρητά και ακίνητα αλλά τα μοιραζόταν. Οι φιλανθρωπίες της έμειναν στην ιστορία. «Έγινε ιερόδουλη διότι εγεννήθην έτσι…». Αυτός ήταν ο τίτλος στο βιβλίο της Γαβριέλας Ουσάκοβα, της μοναδικής ιερόδουλης, στην ιστορία του Ελληνικού κράτους, που μπήκε επίσημα στο Προεδρικό μέγαρο παίρνοντας τιμητική πλακέτα από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για την προσφορά της στην περίοδο της κατοχής.

Η Γαβριέλα ξάπλωνε με Ιταλούς και Γερμανούς αξιωματικούς και τα μυστικά που μάθαινε τα έλεγε στους Έλληνες. Πήγαινε ο Γερμανός διοικητής στον οίκο ανοχής και γέμιζε όλη η γειτονιά στρατιώτες. Όταν έφευγαν έβγαινε η Γαβριέλα από το σπίτι της, γέμιζε σακούλες με τρόφιμα και τις άφηνε έξω από τα σπίτια των γειτόνων της. Το σπίτι με το κόκκινο φωτάκι στα Εξάρχεια το άνοιξε λίγο πριν το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και δούλεψε περίπου σαράντα χρόνια. Μέχρι τις 27 Αυγούστου του 1991 όταν η θεά του αγοραίου έρωτα, που κυριαρχούσε στη ζωή της Αθήνας για περισσότερο από πέντε δεκαετίες, βρέθηκε στραγγαλισμένη σε ηλικία 75 ετών. Μια δολοφονία που δεν εξιχνιάστηκε μέχρι σήμερα.

Από την οδό Μάρκου Ευγενικού είχε περάσει όλη η λεγόμενη υψηλή κοινωνία και όχι μόνο. Η Γαβριέλα ήταν η πρώτη δηλωμένη ιερόδουλη στα χρονικά πρακτικά της Νομαρχίας Αθηνών. Παρά το γεγονός ότι η δουλειά που διάλεξε δεν είναι ούτε και σήμερα αποδεκτή, κατάφερε να κρατήσει όχι μόνο τους πελάτες δίπλα της, αλλά κυρίως τους ανθρώπους. Αυτούς που κάθε λεπτό σκεφτόταν πώς θα βοηθήσει και τους έδειχνε απλόχερα τα αισθήματά της. Γεννήθηκε στη Ρωσία το 1916 και είχε δυο αδέλφια τα οποία ζήλευε υπερβολικά. Τα προβλήματα στην οικογένεια της ήταν πολύ μεγάλα. Οι γονείς της τσακώθηκαν και χώρισαν. Ο πατέρας της πήγε στην Αμερική και δεν τον ξανάδε. Στο βιβλίο της αφήνει να εννοηθεί ότι εκείνη ήταν υπεύθυνη για τον θάνατο του αδερφού της όταν τσούλησε ένα μεγάλο καρότσι και τον καταπλάκωσε. Ήρθε στην Αθήνα το 1929 με την μητέρα και τον πατριό της. Τελείωσε το σχολείο στις καλόγριες, φοίτησε στο γαλλικό ινστιτούτο, έμαθε πέντε γλώσσες κι έγινε καθηγήτρια γαλλικών. Το 1936 αγόρασε το οικόπεδο στην Μάρκου Ευγενικού και δυο χρόνια αργότερα, κατάφερε να χτίσει την πολυτελέστατη για την εποχή εκείνη πολυκατοικία. Έτσι άρχισαν οι μεγάλες περιπέτειες στη ζωή και τον έρωτα.

Μεγάλωσε με δική της πρωτοβουλία 20 ορφανά, σπούδασε  παιδιά που ήταν από φτωχά κοινωνικά στρώματα και πλήρωνε γιατρούς για τους απόρους. Δεχόταν για πελάτες ακόμη και ανθρώπους με κινητικά προβλήματα ή φτωχούς φαντάρους. Η Γαβριέλα, παρ’ όλη την τεράστια περιουσία που είχε αποκτήσει, συνέχιζε να δουλεύει μέχρι τα 75 της γιατί έλεγε ότι οι άντρες ήταν η ζωή της. Σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής είχε αποκτήσει 40 διαμερίσματα, καταθέσεις δεκάδων εκατομμυρίων δρχ και δυο εξοχικά. Μια περιουσία που δεν γνωρίζουμε σε ποιους κατέληξε. Η ίδια έλεγε ότι στην πορνεία μπήκε από τα 5 χρόνια της όταν μέσα στο καράβι που τους μετέφερε από τη Ρωσία στην Κωνσταντινούπολη, ένας Τούρκος ναυτικός της έδωσε 5 λίρες και την αποπλάνησε...