Η ΔΟΥΚΙΣΣΑ ΤΗΣ ΠΛΑΚΕΝΤΙΑΣ

                                    

Μια αινιγματική προσωπικότητα, η οποία τελικά μετατράπηκε από κοσμοπολίτισσα αριστοκράτισσα σε μία απομονωμένη γυναίκα της Πεντέλης. Η Σοφία ντε Μαρμπουά Λεμπρέν όπως ήταν το κανονικό της όνομα υπήρξε φιλέλλην αμερικανίδα, γόνος Γάλλου διπλωμάτη και σύζυγος του Δούκα της Πλακεντίας, μιας μικρής πόλης στη βόρεια Ιταλία. Η δράση της εστιάστηκε στην ενίσχυση του απελευθερωτικού αγώνα των Ελλήνων το 1821. Ήταν η πλουσιότερη γυναίκα της Αθήνας - πιο ευκατάστατη και από τον βασιλιά Οθωνα. Αγόραζε και πωλούσε οικόπεδα στην Αττική με ταλέντο που θα ζήλευε και ο καλύτερος μεσίτης και δάνειζε χρήματα με τόκο. 

Στην Αθήνα η δούκισσα ανέγειρε την πρώτη μαρμάρινη Έπαυλη την Villa Ilissia στην οποία σήμερα στεγάζεται το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο. Στην προσπάθειά της να αγοράσει εκτάσεις στο Πεντελικό, συνάντησε την αντίδραση της Ιεράς Μονής Πεντέλης. Το τίμημα που ζητούσε ήταν απρόσιτο και χρειάστηκε η παρέμβαση της ελληνικής κυβέρνησης και ιδίως του γαλλόφιλου Κωλέττη, ώστε να πραγματοποιηθεί η αγορά. Στο χώρο του κτήματος ήταν και η πηγή της Ροδοδάφνης, την οποία επισκεύασε η Δούκισσα για να μπορούν να πίνουν νερό οι διαβάτες και τα ζώα. το 1840 η δούκισσα της πλακεντίας αγόρασε 1738 στρέμματα δάσους από τη μονή πεντέλης με τίμημα 7500 δρχ. τότε ανέθεσε στον αρχιτέκτονα κλεάνθη την οικοδόμηση του καστέλου της ροδοδάφνης.. 

Σήμερα η μεγαλοπρεπής βίλλα συντηρείται από τον δήμο Πεντέλης όμως οι φθορές είναι μεγάλες αφού δεν έχει εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση αποκατάστασης. Όλη η κατασκευή είναι από μάρμαρα Πεντέλης σε ένα σημείο με καταπληκτική θέα.  Μεταξύ των τακτικών επισκεπτών του πύργου ήταν ο Βασιλιάς Όθωνας, Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας  Ναύαρχος Κουντουριώτης, ο Ελευθέριος Βενιζέλος και πολύ αργότερα ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος ο οποίος το χρησιμοποίησε για μία 10ετία.Ο τέως μάλιστα κατασκεύασε τον 3ο όροφο με κρεβατοκάμαρες και μπάνια αλλά και το υπόγειο μπαράκι. Φήμες της εποχής λένε ότι εκεί γίνονταν και κρυφές συναντήσεις της δούκισσας με τον λήσταρχο νταβέλη.

Η δούκισσα εκτός από τον Πύργος, κατασκεύασε άλλα τρία πολυτελή σπίτια, τη Μεζονέτα και την Πλακεντία που σήμερα χρησιμοποιούνται από ιδιώτες και τον Πυργίσκο που παραμένει γκρεμισμένος. Η ίδια χρηματοδότησε την κατασκευή μαρμάρινης γέφυρας, δύο λατομείων μαρμάρου, ενός κοιτώνα για τους λατόμους, ενώ χρηματοδότησε και τη διάνοιξη δρόμων στην Πεντέλη.

η κόρη της Ελίζα πέθανε από ανίατη ασθένια στη Βηρυτό και η Δούκισσα δεν μπόρεσε ποτέ να ξεπεράσει το χαμό της. Έτσι βαλσάμωσε το κορμί της και το τοποθέτησε στο υπόγειο της προσωρινής κατοικίας της στην οδό Πειραιώς. Τον Δεκέμβρη του 1847, ξέσπασε πυρκαγιά με αποτέλεσμα να αποτεφρωθεί το ταριχευμένο σώμα. Το γεγονός αυτό συντάραξε τη Δούκισσα, η οποία έγινε δύστροπη.

Μετά την αποτέφρωση της κόρης της δεν άντεξε πάνω από 9 χρόνια ζωής καθώς απομονώθηκε στο μέγαρό της όπου έζησε έως το 1854 χωρίς να δέχεται επισκέπτες. Μετά τον θάνατό της θάφτηκε όχι σε νεκροταφείο αλλά στον πύργο της στην Πεντέλη.. Από τότε ο λαός θεώρησε ότι τόσο το μέγαρο όπου έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής της και θάφτηκε, όσο και το σπίτι της στην λεωφόρο Πεντέλης στοιχειώνονται ακόμα και σήμερα από το ανήσυχο πνεύμα της Δούκισσας.