Ο ένας στους 50 ανθρώπους παγκοσμίως
υπνοβατεί, πάσχει δηλαδή από μια μορφή διαταραχής ύπνου. Στην πλειοψηφία τους
δεν αποτελούν κίνδυνο για εκείνους που βρίσκονται γύρω τους, ωστόσο, σε
ορισμένες περιπτώσεις οι υπνοβάτες – άνθρωποι που είναι πολύ ήρεμοι και
ευγενικοί κατά τη διάρκεια της ημέρας – γίνονται εξαιρετικά επιθετικοί την
νύχτα οπότε και δεν είναι σε θέση να συνειδητοποιήσουν τις πράξεις τους. Τα
αποτελέσματα έρευνας στο Κέντρο Μελέτης Διαταραχών Ύπνου στη Μινεσότα των
Η.Π.Α. έδειξαν ότι «Οποιοσδήποτε υπνοβατεί, είναι ικανός να σκοτώσει, φυσικά
χωρίς να το καταλάβει». Πολλές φορές η έλλειψη πρόθεσης ενός υπνοβάτη για την
περίεργη συμπεριφορά του, έχει χρησιμοποιηθεί ως υπερασπιστική γραμμή σε
δικαστικές αίθουσες κατά τη διάρκεια εκδίκασης σοβαρών υποθέσεων όπως για
δολοφονίες.
ο υπνοβάτης έχει κενό βλέμμα, παραμιλάει,
ουρλιάζει, έχει περίεργη και ανάρμοστη συμπεριφορά, γίνεται βίαιος όταν κάποιος
προσπαθήσει να τον ξυπνήσει. Δεν θυμάται τι έκανε και νιώθει μπερδεμένος και
αποπροσανατολισμένος όταν ξυπνά. Πολλές φορές ένας υπνοβάτης μπορεί να
μπερδέψει ένα οικείο πρόσωπο με κάποιον άλλον, άγνωστο, που τον απειλεί. Μία
από τις πρώτες υποθέσεις δολοφονίας από υπνοβάτη διεπράχθη το 1845 στη Βοστόνη,
όταν η ερωμένη του Albert Tirrell βρέθηκε νεκρή σε μια πανσιόν. Ο δολοφόνος
είχε κόψει το λαιμό της Mary Ann Bickford και είχε βάλει φωτιά στο κρεβάτι της.
Ο Tirrell ήταν ένας πλούσιος, παντρεμένος, εραστής της Mary και στη δίκη απόδειξε
ότι υπνοβατούσε. Οι ένορκοι τον έκριναν αθώο.
Στις 24 Μαΐου του 1987 στον Καναδά ο Ken Parks έπεσε για ύπνο, άρχισε να υπνοβατεί,
οδήγησε για 23 χιλιόμετρα μέχρι το σπίτι των πεθερικών του, όπου στραγγάλισε
την πεθερά του και τραυμάτισε τον πεθερό του. Ενώ διέπραττε το έγκλημα
τραυμάτισε πολύ σοβαρά και τα δέκα του δάχτυλα. Οι περισσότεροι κατέθεσαν ότι
είχε καλές σχέσεις με τα πεθερικά του. Ο συνήγορος υπεράσπισής παρουσίασε πολλά
στοιχεία στο δικαστήριο αναφορικά με το ιστορικό υπνοβασίας του, από την οποία
έπασχαν κι άλλα μέλη της οικογένειάς του και ο δράστης κρίθηκε αθώος.
Τον Οκτώβριο του 2003 ο 32χρονος Jules
Lowe από το Μάντσεστερ της Αγγλίας, χτύπησε μέχρι θανάτου τον 83χρονο
πατέρα του Edward. Οι δύο άντρες ζούσαν μαζί και είχαν πολύ καλές σχέσεις. Το
βράδυ της δολοφονίας είχαν καταναλώσει πολύ αλκοόλ, έχοντας επιστρέψει από την
κηδεία της μητριάς του Jules. Η έρευνα αποκάλυψε ότι η επίθεση κατά του
ηλικιωμένου άντρα σημειώθηκε και στους τρεις ορόφους του σπιτιού και πως το
θύμα έφερε 90 διαφορετικά τραύματα. Οι ένορκοι έκριναν τον Jules αθώο, λόγω υπνοβασίας.
Πριν από λίγα χρόνια ο Skot Falater
κατηγορήθηκε για τη δολοφονία της συζύγου του με 44 μαχαιριές και την
εγκατάλειψη της στην πισίνα τους. Ο δράστης υποστήριξε ότι δεν θυμόταν τίποτα
αφού υπνοβατούσε. Καταδικάστηκε σε λίγα χρόνια φυλάκιση. Ο ηλικιωμένος
υπνοβάτης Brian Thomas μαζί με τη σύζυγό του έκαναν διακοπές με το τροχόσπιτό
τους. Κατά τη διάρκεια της νύχτας άρχισε να υπνοβατεί, άκουσε θορύβους από έξω
και θεώρησε ότι είχαν έρθει κάποιοι για να τους ενοχλήσουν. Το αποτέλεσμα ήταν
να επιτεθεί στη σύζυγό του και να την σκοτώσει.
οι
γιατροί λένε ότι η υπνοβασία χρειάζεται εγκεφαλική διερεύνηση, νευρολογικό
έλεγχο και βέβαια μια ψυχιατρική συνεδρία προκειμένου να διαπιστωθεί εάν
υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος που την προκαλεί. Η υπνοβασία, υπό
προυποθέσεις, θεραπεύεται και με φάρμακα πάντα όμως με την έγκριση του
ειδικευμένου ιατρού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου