Εξήντα τρία χρόνια μετά το πρώτο του δρομολόγιο στον Αργοσαρωνικό το πλοίο «Νεράιδα» του Γιάννη Λάτση, που είχε εμφανιστεί ακόμα και στη ταινία «Το Παιδί και το Δελφίνι» με
τη Σοφία Λόρεν το 1957, δένει ξανά σε λιμάνια αυτή τη φορά ως πλωτό
μουσείο, για ένα ταξίδι στο χρόνο. Το ιστορικό πλοίο ναυπηγήθηκε το 1939
στην Ριέκα της Κροατίας και κάποιοι λένε ότι ήταν παραγγελία του Mπενίτο Mουσολίνι. Αρχικά έφερε την επωνυμία «Λαουράνα» και για 2 χρόνια έκανε δρομολόγια στην βόρεια
Αδριατική. Το 1941 μετατράπηκε σε ένα από τα επτά διασωστικά πλοία της Ιταλίας
κατά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο και το 1943 κατελήφθη από Άγγλους στην Τυνησία. Το
1946 το αγόρασε μαλτέζικη εταιρεία και από τότε εκτελούσε δρομολόγια στη γραμμή
Μάλτα - Συρακούσες. Το 1949 ήρθε στην κατοχή του Γιάννη Λάτση και μετά από
εργασίες επισκευής, το 1950 πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια του πλοίου παρουσία
του μετέπειτα πρωθυπουργού Νικόλαου Πλαστήρα με την τελετή ονοματοδοσίας να
γίνεται στην Ύδρα, τόπο καταγωγής του Πλαστήρα.
Eκτελούσε το
δρομολόγιο Αίγινα, Μέθανα, Πόρο, Ύδρα, Ερμιόνη, Σπέτσες έως το 1970 και έχει
«πρωταγωνιστήσει» σε ελληνικές και ξένες ταινίες ενώ στα σαλόνια και τα
καταστρώματά του έχει «φιλοξενήσει» προσωπικότητες του καλλιτεχνικού και
πολιτικού χώρου. Το πλοίο ήταν τότε, η πιο σημαντική επένδυση του Λάτση. Ο
ίδιος το αγαπούσε ιδιαίτερα και μάλιστα κάποιοι τον θυμούνται να κόβει
εισιτήρια, να μεταφέρει αποσκευές επιβατών και να μοιράζει κάρτες ελευθέρας
επιβίβασης.
Γι' αυτό και δεν οδηγήθηκε προς διάλυση όπως συμβαίνει με την
πλειονότητα των παλιών πλοίων. το πρώτο «πλοίο της γραμμής» της
οικογένειας Λάτση, που μετέφερε στο νησί του τον πολιτικό Νίκο Μαντά (ή
αλλιώς τον Ανδρέα Μπάρκουλη) στην αγαπημένη ταινία της Φίνος Φιλμ «Τζένη Τζένη»,
έκανε την εμφάνισή του και σε άλλα φιλμ, όπως το «Γιατί γεννήθηκα φτωχή» με την
Αντζελα Ζήλια. Η θρυλική ταινία «Το παιδί και το δελφίνι» με πρωταγωνίστρια τη
Σοφία Λόρεν είχε γυριστεί σχεδόν εξ ολοκλήρου στο κατάστρωμά του, με την
Ιταλίδα σεξοβόμβα να διαφημίζει με τον καλύτερο τρόπο τη «Νεράιδα». Το πλοίο
έστρεψε πάνω του τα βλέμματα των σινεφίλ, καθώς για την εποχή του ήταν το πλέον
αξιόπιστο, πολυτελές και υπερσύγχρονο, προκαλώντας κύματα θαυμασμού στο πέρασμά
του.
Η οικογένεια
του Γιάννη Λάτση αποφάσισε το 2007 τη μετασκευή του «Νεράιδα», σε πλωτό
μουσείο, με κύριο εκθεσιακό άξονα την επιχειρηματική πορεία του ιδιοκτήτη
του. Τον Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου το πλοίο μεταφέρθηκε πάνω σε άλλο πλοίο στο
Sibenik της Κροατίας. Η μετατροπή του σε πλωτό μουσείο διήρκεσε περίπου 2
χρόνια και, στις 29 Απριλίου του 2010, το πλοίο επέστρεψε στην Ελευσίνα μέσω
της διώρυγας της Κορίνθου.
Για χρόνια άνθρωποι του ιδρύματος συγκέντρωναν και
επεξεργάζονταν υλικό από τη ζωή και το έργο του Γιάννη Λάτση σε Ελλάδα,
Ελβετία, Αίγυπτο και Σαουδική Αραβία, που περιελάμβανε και επτά χιλιάδες
φωτογραφίες. Η απόφαση που ελήφθη από την οικογένεια ήταν η αξιοποίηση του
υλικού και η παρουσίασή του στον κόσμο σε ένα βιβλίο που έχει την επωνυμία του
πλοίου και εξιστορεί την επιχειρηματική ζωή του Γιάννη Λάτση.
Έργα τέχνης και
προσωπικά αντικείμενα αφηγούνται το πώς ο νεαρός από το Κατάκολο Ηλείας έφτασε
να μπαινοβγαίνει σε παλάτια βασιλιάδων και να κάνει παρέα με την Bασίλισσα Eλισάβετ ή τον Mπους τον πρεσβύτερο. Στυλό, γυαλιά, ρολόγια και τα αγαπημένα
του καπέλα βρίσκονται σε ειδικές προθήκες για να θυμίζουν σε όλους ότι ο Λάτσης
δεν ήταν απλώς ένας επιχειρηματίας αλλά ένας μύθος της ελληνικής ναυτιλίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου