ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ ΟΙ ΘΡΥΛΙΚΟΙ ΔΡΑΠΕΤΕΣ ΤΟΥ ΑΛΚΑΤΡΑΖ 53 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΦΥΓΗ ΤΟΥΣ;

Οι τρεις δραπέτες που το έσκασαν από την περιβόητη φυλακή του αλκατράζ το 1962 και δεν εντοπίστηκαν ποτέ, κατάφεραν να μείνουν ζωντανοί;. Υπάρχει περίπτωση σήμερα οι Clarence και John Anglin και ο Frank Morris να ζουν ανάμεσα μας και να είναι σε ηλικίες 83, 84 και 88 ετών;. Για το fbi η υπόθεση παραμένει ανοιχτή..

Μέχρι σήμερα όλα έδειχναν ότι έχασαν τη ζωή τους στα παγωμένα νερά αλλά μια νέα μελέτη 53 χρόνια μετά, δείχνει πως ενδεχομένως να επιβίωσαν της δοκιμασίας και να βγήκαν στην στεριά. Οι ισοβίτες ληστές τραπεζών είχαν για αρχηγό τον Μόρις ο οποίος είχε δραπετεύσει από όλα τα σωφρονιστικά καταστήματα που τον είχαν μεταφέρει πριν πάει στο Αλκατράζ,  στη μικρή νησίδα που βρίσκεται στην είσοδο του Κόλπου του Σαν Φρανσίσκο στις ΗΠΑ. Οι τρεις κακοποιοί  πέρασαν μήνες σκάβοντας ένα τούνελ διαφυγής με κουτάλια. 

Εξαπάτησαν τους φρουρούς τοποθετώντας στα κρεβάτια ψεύτικα κεφάλια  που κατασκεύασαν από χαρτί τουαλέτας, σαπούνι και τρίχες από το κουρείο της φυλακής. Τον θόρυβο που έκαναν τα μικροσκοπικά εργαλεία τους τον σκέπαζε ο ήχος ενός ακορντεόν. Από τον στενό διάδρομο του εξαερισμού έφτασαν σε μια από τις καμινάδες της φυλακής, πέρασαν τον τοίχο και διέφυγαν με πλαστικές λέμβους που είχαν κατασκευάσει οι ίδιοι από 50 κλεμμένα αδιάβροχα. 

Σύμφωνα με τα αρχεία του FBI, οι τρεις άνδρες βούτηξαν στο νερό μεταξύ 20:00 το βράδυ και 02:00 τα ξημερώματα τον Ιούνιο του 62. Η πιθανότητα επιβίωσης στα παγωμένα νερά του κόλπου του Σαν Φρανσίσκο ήταν μικρή. Ωστόσο δεν βρέθηκαν ποτέ τα πτώματά τους παρά την εκτεταμένη έρευνα που διενεργήθηκε. Σήμερα ολλανδοί επιστήμονες προσπαθούν να ρίξουν φως χρησιμοποιώντας ιστορικά παλιρροιακά δεδομένα από τη νύχτα της απόδρασης για την προσομοίωση της πιθανής κίνησής τους στα νερά του κόλπου. Άφησαν ελεύθερα 50 "εικονικά πλοία" για κάθε 30 λεπτά από τις 20:00 έως τις 02:00 της μοιραίας νύχτας για να εντοπίσουν μια σειρά από τα πιθανά σημεία διαφυγής τους. Διαπιστώθηκε πως μια βάρκα που θα έφευγε από το Αλκατράζ λίγο μετά τις 11 θα σταματούσε πιθανότατα βόρεια της γέφυρας Golden Gate εκεί όπου είχαν βρεθεί ένα από τα κουπιά και κάποια προσωπικά αντικείμενα των τριών ανδρών κοντά στο Angel Island. Αν εγκατέλειψαν το Αλκατράζ μετά τη 1:00, οι δραπέτες θα ακολουθούσαν διαφορετική πορεία, θα πέθαναν από υποθερμία ή θα τους παράσερναν ισχυρά ρεύματα.

Το Αλκατράζ χαρακτηριζόταν ως το σωφρονιστικό κατάστημα που κανείς έγκλειστος δεν μπορούσε να διαφύγει. Και αυτός είναι ο λόγος που η περίφημη απόδραση των τριών συγκλόνισε τη σύγχρονη ιστορία των ΗΠΑ. Ο «Βράχος» φιλοξενούσε τους χειρότερους κακοποιούς, όλοι καταδικασμένοι σε ισόβια κάθειρξη. Η θρυλική απόδραση από το Αλκατράζ «γέννησε» μοιραία την ομότιτλη ταινία το 79 με τον Clint Eastwood που έσπασε τα ταμεία ενώ και ο βράχος με τον Νίκολας Κέιτζ και τον Σον Κόνερυ έκανε διάσημο το νησί με την φυλακή κολαστήριο σε όλο τον κόσμο. Στο Αλκατράζ, οι κρατούμενοι είχαν μόνο 4 δικαιώματα: τροφή, ένδυση, στέγη και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Οποιοδήποτε άλλο προνόμιο έπρεπε να το κερδίσουν. Από τον Βράχο δεν μπόρεσε να αποδράσει κανείς και όσοι το επεδίωξαν, είτε πυροβολήθηκαν και σκοτώθηκαν από τους φύλακες, είτε πέθαναν στα παγωμένα νερά του Ειρηνικού Ωκεανού. 

Οι φυλακές έπαψαν να λειτουργούν το 1972 και αποτελούν σήμερα τμήμα του Εθνικού Ψυχαγωγικού Πάρκου με 1 εκ. επισκέψεις ετησίως. Το όνομα Αλκατράζ που σημαίνει θαλασσοπούλι, δόθηκε από τον Ισπανό εξερευνητή Χουάν Μανουέλ ντ' Αγιάλα.