Ο ΙΤΑΛΟΣ ΟΙΝΟΠΟΙΟΣ ΚΑΙ Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΥΠΟΒΡΥΧΙΑ ΚΑΒΑ ΤΟΥ!

Το μόνο σίγουρο είναι ότι η κρίση γεννάει ιδέες και επειδή με τους Ιταλούς μοιάζουμε σε πολλά, ίδια ράτσα λένε κάποιοι, ο  Ιταλός οινοποιός Pierluigi Lugano όταν ξέμεινε από χώρο στο κελάρι του, έστυψε το μυαλό του να βρει μια φθηνή λύση χωρίς να φεσωθεί με δάνεια. Το σχέδιο που συνέλαβε ήταν φιλόδοξο αλλά παράτολμο. Είπε να εκμεταλλευτεί την απεραντοσύνη του βυθού της Μεσογείου, αποθηκεύοντας το κρασί του κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Όσο κι αν σας φαίνεται παράξενο κάτι τέτοιο, όχι μόνο το πραγματοποίησε αλλά ο Λουγκάνο κάνει σήμερα χρυσές δουλειές και μάλιστα ανέξοδα. Ούτε πληρώνει ενοίκια για αποθήκες, ούτε φοβάται τις κλοπές και κυρίως η άβυσσος όπως ονόμασε το νέο του κρασί, ξεπουλάει και του γεμίζει τους τραπεζικούς του λογαριασμούς. 

Και σκεφτείτε ότι όταν άνοιξε την μικρή κάβα του το 1978 που χώραγε μετά βίας ελάχιστες προθήκες με ποτά, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα εξελισσόταν σε σούπερ επιχειρηματία που πουλάει πλέον το φθηνότερο μπουκάλι στα 80 ευρώ..

Και για να δώσουμε ιδέες και στην ελληνική επιχειρηματικότητα ας δούμε πως διατηρείται το κρασί «Abissi» στο βυθό. Το κρασί ωριμάζει μέσα σε ειδικούς κλωβούς από ανοξείδωτο χάλυβα για να μη σκουριάζουν, στα 60 μέτρα κάτω από την επιφάνεια, στις ακτές της βόρειο-δυτικής Λιγουρίας, πολύ κοντά στα σύνορα με την Γαλλία. Όπως λέει ο οινοποιός, ο πυθμένας της θάλασσας της Ιταλικής Ριβιέρας, προσφέρει τις ιδανικές συνθήκες για τη διατήρηση του αφρώδους οίνου, που παράγεται από τοπικές ποικιλίες σταφυλιών, όπως Βερμεντίνο και Μπιαντσέτα. Είναι καλύτερα από ότι μια υπόγεια κάβα,  η θερμοκρασία είναι τέλεια, δεν υπάρχει φως, το νερό εμποδίζει ακόμα και το παραμικρό ίχνος αέρα να εισχωρήσει στο αλκοόλ, ενώ η συνεχής πίεση κρατά τις φυσαλίδες σε αφρώδη κατάσταση. Το κρασί προς ωρίμανση τοποθετείται σε άθραυστα δοχεία, αδιαπέραστα από το αλάτι. 

Ο οινοποιός προσέλαβε ειδικούς στη θαλάσσια γεωλογία πήρε και την τυπική άδεια για να χρησιμοποιήσει τον βυθό και ιδού το αποτέλεσμα. Χρειάζονται 18 μήνες η κάθε φιάλη, στην οποία έχει προστεθεί μαγιά και ζάχαρη για να μετατραπεί σε αφρώδη οίνο. Ο ίδιος φυσικά δεν διστάζει να κάνει αρκετές βουτιές για να ελέγξει το χρυσοφόρο κρασάκι του. Ο Πιερλουίτζι Λουγκάνο είχε αυτή τη φαεινή ιδέα πριν από 5 χρόνια όταν άρχισαν να αποδίδουν καρπούς τα κλήματα σε ένα άγονο μέρος της Γένοβας.

Η γη δεν του ανήκει εξ ολοκλήρου, αλλά αποκτήθηκε με χρηματοδότηση για τριάντα χρόνια. Το πρώτο αμπέλι ξεκίνησε να φυτεύεται το 1998 και η ιδέα της υποθαλάσσιας κάβας του ήρθε όταν κατάλαβε ότι σε πολλά ναυάγια που μετέφεραν εμπορεύματα, το κρασί όχι μόνο είχε διατηρηθεί αλλά είχε και μια καταπληκτική αφρώδη γεύση. Η Ιταλία είναι διαβόητη για την δαιδαλώδη γραφειοκρατία αλλά ο επιχειρηματίας κατάφερε να φτάσει στο γραφείο του Υπουργού Γεωργίας στη Ρώμη, μέσω γνωστού. 

Οι επιστήμονες έκαναν έρευνα για να διασφαλίσουν ότι δεν θα υπάρξουν περιβαλλοντικές επιπτώσεις και τον Μάιο του 2009, τα πρώτα 6.500 μπουκάλια κρασί μπήκαν σε κλουβιά και βυθίστηκαν στα καταγάλανα νερά. Όταν άρχισαν να βγάζουν τα μπουκάλια είδαν ότι όλα ήταν καλυμμένα με φύκια και πεταλίδες. 

ο Pierluigi Lugano ξεκίνησε ως έμπορος χύμα κρασιού απέδειξε όμως ότι ποτέ δεν είναι αργά. Στα 65 του εργάζεται μαζί με τους εργάτες και τους τοπικούς καλλιεργητές από το κλάδεμα έως την συγκομιδή. Δεν σταματά να μελετά την οινολογία και πιστεύει ότι το μυστικό σε κάθε χώρα της μεσογείου είναι στις  τοπικές  μοναδικές ποικιλίες σταφυλιών και στην εξωστρέφεια των καλλιεργητών..