Οι φωτογραφίες και τα βίντεο με τους
κατοίκους του νησιού Σέντινελ στα ανοικτά της Ινδίας, είναι ελάχιστα. Οι άγριοι
ιθαγενείς που ζουν στον κόλπο της Βεγγάλης εδώ και 60.000 χρόνια είναι οι πιο
απομονωμένοι σε ολόκληρο τον πλανήτη και κανείς πολιτισμένος άνθρωπος δεν τους
έχει πλησιάσει. Άλλωστε σκοτώνουν όποιον ξένο προσπαθήσει
να πάει από αέρος ή θαλάσσης.
Πετώντας πάνω
από το νησί νομίζεις ότι αντικρίζεις έναν
ειδυλλιακό τόπο, με πυκνή χλωρίδα και μαγευτικές παραλίες. Όμως αν πλησιάσεις
πιο κοντά θα δεις ανθρώπους να σε στοχεύουν με τόξα. Το Βόρειο Σέντινελ κατοικείται από μια φυλή που αρνείται
σθεναρά την επαφή με κάποιον που δεν προέρχεται από την ίδια συνομοταξία και
επιτίθεται σε κάθε επισκέπτη με βέλη και πέτρες. Όποιος έχει την ατυχία να πέσει στα χέρια τους
σκοτώνεται επί τόπου από τα μέλη της φυλής. Η κυβέρνηση
της Ινδίας έχει παραιτηθεί από την προσπάθεια για επικοινωνία με το νησί
που έχει έκταση 28 τ. μιλίων
και προστατεύεται από ένα κοραλλιογενή ύφαλο, ανάμεσα στην Ινδία και τη
Μιανμάρ, δίπλα στις νήσους Ανταμάν. Στο εσωτερικό του βρίσκεται ένα πυκνό
δάσος.
Υπολογίζεται ότι το νησί μπορεί να στεγάσει μέχρι και 400
άτομα, τροφοσυλλέκτες όπως τους λένε, αλλά κανείς δεν ξέρει πόσοι ακριβώς ζουν
εκεί. Οι Σεντινελέζοι πιστεύεται ότι ασχολούνται με το
κυνήγι και το ψάρεμα ενώ δεν υπάρχουν ενδείξεις καλλιέργειας της γης.
Από τα μέσα του 19ου αιώνα, υπάρχουν καταγραμμένες
αναφορές σε διάφορες προσπάθειες επαφής με τη φυλή, κυρίως από τους Βρετανούς.
Το 1879, μια μικρή ομάδα Βρετανών στρατιωτών, έφτασε στο νησί και κατάφερε να
πάρει μαζί της δύο ηλικιωμένους και τέσσερα μικρά παιδιά. Τους
πήγαν στην βρετανική
βάση Πορτ Μπλερ, για να τους εξετάσουν. Οι δύο ηλικιωμένοι αρρώστησαν αμέσως
και πέθαναν, ενώ τα παιδιά τα έστειλαν πίσω δίνοντας τους δώρα και φαγητά. Από
αυτό το περιστατικό επιβεβαιώνεται η άποψη των επιστημόνων ότι η αιώνια απομόνωση τους είναι η αιτία που δεν έχουν
αναπτύξει αντισώματα, γι αυτό και είναι ευάλωτοι ακόμα και στις πιο απλές καθημερινές ιώσεις.
Πως όμως η φυλή
των Σεντινελέζων κατάφερε να επιβιώσει από το τσουνάμι του 2004;. Ενώ στον υπόλοιπο κόσμο περισσότεροι από 230.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, οι κάτοικοι του Βόρειου
Σέντινελ “ένιωσαν” από νωρίς την απειλή
και σκαρφάλωσαν στα ψηλότερα σημεία του νησιού. Μετά από τρεις μέρες, ένα
ελικόπτερο με διασώστες πέταξε πάνω από το νησί και έριξε φάρμακα και φαγητό
αλλά και πάλι μια ομάδα ιθαγενών άρχισε να επιτίθεται στο ελικόπτερο. Η τελευταία επαφή με
τη φυλή έγινε το 2006 όταν δυο ψαράδες ψάρευαν καβούρια στα ανοιχτά του νησιού.
Το βράδυ έριξαν άγκυρα και αποκοιμήθηκαν μέσα στη βάρκα τους. η άγκυρα λύθηκε
και η βάρκα παρασύρθηκε στο νησί όπου οι
ψαράδες συνελήφθησαν και δολοφονήθηκαν.
Όταν οι συγγενείς τους απαίτησαν από την ινδική κυβέρνηση να πάρουν τις σωρούς
τους πίσω, η αστυνομία αναγκάστηκε να στείλει στην περιοχή ένα ελικόπτερο
που τον υποδέχτηκαν με βέλη και ακόντια.
Ελάχιστα
πράγματα είναι γνωστά για τη ζωή των Σεντινελέζων. ο Έλληνας
αστρονόμος Πτολεμαίος έγραψε για το "Νησί των Κανιβάλων" στον Κόλπο
της Βεγγάλης τον 2ο μ.Χ. αιώνα, Σήμερα, η ινδική κυβέρνηση
επιβάλλει μια ζώνη αποκλεισμού τριών μιλίων με βαριά πρόστιμα και φυλάκιση για όποιους
αλιεύουν εκεί..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου