ΚΑΛΑΣ. ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΣΤΟ ΠΑΚΙΣΤΑΝ

Στο σημερινό κράτος του Πακιστάν αλλά και μέσα στο Αφγανιστάν έγινε πριν από αιώνες η συνάντηση των λαών της Ινδίας και της Ελλάδας. Αρχαίοι 'Ελληνες συγγραφείς, όπως ο Ηρόδοτος, μας ενημερώνουν ότι από τον 6ο π.Χ αιώνα υπήρχαν 'Ελληνες, εκεί που σήμερα ζουν οι Καλάς. Ο πληθυσμός τους ανέρχεται στις 5.000 περίπου και μιλούν την δική τους ξεχωριστή γλώσσα. Διαφέρουν από τις γειτονικές τους φυλές, τόσο εθνολογικά, όσο και κοινωνιολογικά αφού είναι πολυθεϊστές εν μέσω ενός τεραστίου μουσουλμανικού πληθυσμού. Οι Καλάς υποστηρίζουν ότι έχουν ελληνική καταγωγή αφού θεωρούν τη φυλή τους μακρινή απόγονο των στρατευμάτων του Μεγάλου Αλεξάνδρου που παρέμειναν στις περιοχές αυτές, όταν ο στρατός του μεγάλου στρατηλάτη διέσχιζε τον ινδικό Καύκασο οδεύοντας προς το Νότο. Ζουν σε 30 οικισμούς εκεί όπου συναντώνται οι οροσειρές των Ιμαλαΐων και του ινδικού Καυκάσου σε υψόμετρο 2.500 μέτρων από το 330 π.Χ.

οι Καλλάς, η άσπρη φυλή του πακιστάν,  με τα γαλανά μάτια και τα ξανθά μαλλιά αποτελούν πληθυσμό που παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον αφού έχουν γίνει αρκετές γενετικές έρευνες για να διαπιστωθεί η καταγωγή τους και ο βαθμός συγγένειάς τους με εμάς. Η γλώσσα τους έχει στοιχεία από τα Περσικά και τα Ελληνικά, αφού βρίσκουμε λέξεις που έχουν κοινές ρίζες με τη δική μας γλώσσα. ΝΟΜ είναι το όνομα, ΧΕΜΑΝ ο χειμώνας, ΙΛΑ το έλα και ΔΟΝΤΟΥΓΙΑ τα δόντια. Επίσης, συναντά κανείς στους χαιρετισμούς τους λέξεις όπως χάιρε και χαϊρέτα όμως η γλώσσα των Καλάς δεν γράφεται. Δανοί ερευνητές που ασχολούνται από το 1948 μαζί τους, έχουν κατασκευάσει ένα τύπο αλφαβήτου που στηρίζεται στο φωνητικό λόγο τους. Παρόμοια χαρακτηριστικά έχουν και οι φυλές Χούνζα και Πατάν.

Ο σημερινός επισκέπτης στην χώρα του Πακιστάν ακούει έκπληκτος πολλούς φιλόξενους πολίτες να φέρουν με υπερηφάνεια το όνομα "Σικαντέρ Αζάμ" (Αλέξανδρος ο Μέγας). Να μιλούν για τις 6 Αλεξάνδρειες που υπάρχουν στη Χώρα τους, μεταξύ των οποίων είναι η Νίκαια-Αλεξάνδρεια και η Βουκεφάλεια-Αλεξάνδρεια. Στα Μουσεία στο Καράτσι και στο Πεσάβαρ μπορεί να διαβάσει κανείς γραμμένα στα ελληνικά τα ονόματα από 41 έλληνες Βασιλείς της Βακτρίας και της Ινδίας όπως Δημήτριος και Μένανδρος. Οι ντόπιοι Αφγανοί χαρακτηρίζουν τους Καλάς «φυλή των άπιστων» λόγω της άρνησής τους να ασπαστούν το μουσουλμανισμό. Από το 2000 και μετά έχει ξεκινήσει μια γιγάντια προσπάθεια από την Ελληνική Πολιτεία σε συνεργασία με ευκατάστατους εθελοντές και έχουν χτιστεί αρκετά σχολεία, στα οποία τα παιδιά των Καλάς μπορούν να μαθαίνουν Ελληνικά.

Η θρησκεία τους είναι πολυθεϊστική. Πατέρας των θεών και των ανθρώπων είναι ο DI ZAU από το όνομα του Δίας , του Ζευς δηλαδή. Η ενδυμασία των γυναικών μοιάζει πολύ με τον αρχαίο χιτώνα. Το φόρεμά τους είναι μαύρο και είναι κεντημένο στα μανίκια και γύρω από το λαιμό. Το γιορτινό καπέλο τους φέρει φούντα και μοιάζει με το λοφίο περικεφαλαίας της Μακεδονίτικης στολής. Οι άνδρες μέχρι τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα φορούσαν χιτώνιο που το ονόμαζαν "Σακάτσι" δηλαδή σακάκι. Ο τρόπος κατασκευής των σπιτιών τους έχει πολλά κοινά στοιχεία με το μακεδονίτικο σπίτι. Είναι κτισμένα με πέτρες και ξύλα και με εξώστη στο πάνω πάτωμα. Από παράδοση κάθονται σε καρέκλες και σκαμνιά, σε αντίθεση με τον παραδοσιακό τρόπο των Ασιατών που κάθονται οκλαδόν. 

Εκεί, σε αυτές τις περιοχές ανακάλυψαν οι στρατιώτες του Μεγάλου Αλεξάνδρου το δεύτερο μεγαλύτερο αλατωρυχείο του κόσμου. Στα μήκους σαράντα  χιλιομέτρων τούνελ μπορεί κανείς να δει κάποιος σήμερα ένα τέμενος, αλλά και κλινική αντιμετώπισης άσθματος, που υπόσχεται ανακούφιση από τα συμπτώματα χωρίς φάρμακα!. 

Το αλατωρυχείο που παράγει περισσότερους από 350.000 τόνους ετησίως, ανακαλύφθηκε το 320 π.Χ. και η εκμετάλλευσή του άρχισε τον 16ο αιώνα.