Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΦΕ, Ο ΛΟΥΜΙΔΗΣ ΚΑΙ Ο ΦΡΑΠΕ..

Σίγουρα δεν είναι τυχαίο που ως έλληνες αγαπάμε τον καφέ περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον ευρωπαϊκό λαό και περνάμε ατελείωτες ώρες απολαμβάνοντάς τον. Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι έλληνας ήταν εκείνος που δημιούργησε το πρώτο καφέ στη δυτική Ευρώπη, στα μέσα του 17ου αιώνα. Στο Λονδίνο, το 1652, με την επιγραφή «Ελληνικό Καφενείο» το κατάστημα διατηρήθηκε ως τις παραμονές του απελευθερωτικού αγώνα και φιλοξένησε πολλά από τα ελληνικά επαναστατικά στοιχεία και πρόδρομους του ελληνικού διαφωτισμού.

Η μυρωδιά του καφέ φορτωμένη με μνήμες, η γεύση του πληθωρική. Ο ελληνικός καφές ήρθε στη χώρα μας την εποχή της Τουρκοκρατίας, καθώς ήταν ένα μεγάλο πάθος για τους Οθωμανούς. Στην Ελλάδα, το πρώτο ελληνικό καφενείο άνοιξε στο Ναύπλιο μόλις απελευθερώθηκε η πόλη ενώ στην Αθήνα το πρώτο καφενείο ίδρυσε ένας Βαυαρός με την ονομασία «Πράσινο Δενδρί» στην Ιερά Οδό. Μετά την ανακήρυξή της σε πρωτεύουσα, άνοιξε και το περίφημο καφενείο «Η Ωραία Ελλάς», στη συμβολή των οδών Ερμού και Αιόλου, το οποίο έγινε σημείο συγκέντρωσης όλων των διάσημων προσωπικοτήτων του καιρού. Και κάπου εκεί

τα τρία από τα επτά παιδιά της οικογένειας Λουμίδη από την Κάρυστο, Αντώνιος, Νικόλαος και Ιάσων, αποφάσισαν με δανεικά χρήματα να ανοίξουν στον Πειραιά, στην οδό Ρετσίνας 12, το πρώτο μικρό κατάστημα γενικού εμπορίου. Οι μόνες γνώσεις που διέθεταν περί του καφέ ήταν του Νικολάου, που από το 1913 δούλευε ως υπάλληλος σε ένα αθηναϊκό καφεκοπτείο. 

Τότε τα βασικά όργανα των «θεριακλήδων», ­ χαρακτηρισμός που αποδίδεται από τον περασμένο αιώνα στους καφεπότες,­ ήταν το χειροκίνητο καβουρδιστήρι και ο μπρούντζινος χειρόμυλος. Στα τρία αδέλφια Λουμίδη ανήκουν τα πρωτεία της προώθησης στο λιανεμπόριο του αλεσμένου καφέ και του πρώτου «δικτύου» με κατ' οίκον διανομές. Παρουσίασαν τον περίφημο «Ετοιμο Καφέ Λουμίδη» που κατέκτησε τον Πειραιά. Παρά τη δυσπιστία με την οποία νοικοκυρές και καφετζήδες αντιμετώπιζαν τότε την ποιότητα του, τον έβαλαν χωρίς κανένα δισταγμό στις κουζίνες των σπιτιών και των καφενείων τους. Είναι χαρακτηριστική η εξέλιξη της δουλειάς του μικρού μαγαζιού της οδού Ρετσίνας 12. Η πώληση του καφέ στις γειτονιές και στις συνοικίες του Πειραιά αρχικά γινόταν με το «ζεμπίλι», μεγάλο σάκο δηλ, αργότερα με ποδήλατο και όταν πλέον η δουλειά άνοιξε πολύ η διανομή γινόταν με την «ιππήλατο άμαξα», δηλαδή σούστα με άλογο.

ο περίφημος παπαγάλος κάνει την εμφάνισή του ως «σήμα κατατεθέν» του καφέ Λουμίδη. Η σύλληψη της ιδέας, πρωτοποριακή την εποχή εκείνη, ήταν αρκετά απλή αλλά και έξυπνη: ο παπαγάλος είναι το πουλί που τρέφεται και με σπόρους καφέ. Πολύ γρήγορα άρχισαν να ανοίγουν καταστήματα το ένα μετά το άλλο. Το 1930 ανοίγουν ένα ακόμη κατάστημα στην Αθήνα, σε ένα ιστορικό για τον καφέ σημείο, στη θέση που παλαιότερα βρισκόταν το ιστορικό καφενείο του Χαύτα, του αλεξανδρινού χαρτοπαίκτη, στο καφενείο του οποίου σύχναζαν οι παλαίμαχοι αγωνιστές της Επανάστασης τον περασμένο αιώνα, δηλαδή στα Χαυτεία. Τον Ιανουάριο του 1938, στην οδό Σταδίου 38, δίπλα από το Βιβλιοπωλείο της Εστίας, εγκαινιάζεται το πέμπτο κατάστημα της αλυσίδας που έμεινε γνωστό στον κόσμο της διανόησης με την επωνυμία «Το Πατάρι», εκεί σύχναζαν γνωστά ονόματα της τέχνης και των γραμμάτων. Στην αριστερή πλευρά ήταν το στέκι των ηθοποιών και δημοσιογράφων ενώ στο βάθος κάθονταν συνήθως οι συγγραφείς.  Ο καφές φραπέ είναι ένα Ελληνικής επινόησης αφρώδες κρύο ρόφημα. Η εφεύρεσή του έγινε τυχαία το 1957 από τον Δημήτρη Βακόνδιο στη Θεσσαλονίκη κατά την διάρκεια της Διεθνούς Έκθεσης. Ο αντιπρόσωπος της ελβετικής εταιρίας Νεστλέ στην Ελλάδα, Γιάννης Δρίτσας, παρουσίαζε ένα νέο προϊόν για παιδιά, ένα σοκολατούχο ρόφημα που παρασκευαζόταν στιγμιαία αναμιγνύοντάς το με γάλα και χτυπώντας το με σέικερ.  Ο Δημήτριος Βακόνδιος, υπάλληλος του Δρίτσα συνήθιζε να πίνει Nescafé που ήταν στιγμιαίος καφές. Σε ένα διάλειμμα που έκανε κατά την διάρκεια της έκθεσης θέλησε να πιει καφέ αλλά επειδή δεν έβρισκε ζεστό νερό, σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει το σέικερ για να φτιάξει τον καφέ του με κρύο νερό. Έβαλε καφέ, ζάχαρη και νερό, τα κούνησε και δημιούργησε τον πρώτο καφέ φραπέ της ιστορίας. Μετά από χρόνια δήλωνε ότι δε μπορούσε να συνειδητοποιήσει πως ένα απλό πείραμα τον οδήγησε στην εφεύρεση του διασημότερου ροφήματος στην Ελλάδα.