Το όνομα της Βουλιαγμένης οφείλεται στην πανέμορφη λίμνη με τα ιαματικά νερά και τα δαιδαλώδη υπόγεια σπήλαια. Ο μύθος συνδέει τη λίμνη με το ιερό νησί της Δήλου και τους θεούς του Ολύμπου, ενώ θρύλοι της περιοχής ισχυρίζονταν ότι η νεράιδα της λίμνης παγιδεύει στο βυθό της παλικάρια. Εκεί έχουν χαθεί πολλές ανθρώπινες ζωές, στα αχανή βάθη της λίμνης που λες και δεν θέλει να ανακαλύψεις τα μυστικά της. Το σπηλαιοβάραθρο αποτέλεσε αντικείμενο έρευνας ακόμη και από τους κατακτητές την περίοδο του 1940. Την εξερεύνηση είχε αναλάβει μια από τις πιο επίλεκτες ομάδες που διέθεταν οι γερμανοί με ορειβάτες, επιστήμονες και κομάντο. Το γεγονός πως η λίμνη δεν αναφέρεται σε κανένα αρχαίο κείμενο ούτε και από τον Παυσανία ο οποίος περιέγραψε τη χερσόνησο της Βουλιαγμένης, αρκεί για τη δημιουργία δεκάδων φανταστικών σεναρίων.
Το εντυπωσιακό σχήμα της λίμνης προήλθε από διάφορες γεωλογικές μεταβολές που δεν μπορούν να προσδιοριστούν χρονολογικά. Στο εσωτερικό έτρεχαν άφθονα νερά με υψηλή θερμοκρασία τα οποία λόγω της διαβρωτικής ενέργειας που προκάλεσαν στα τοιχώματα, ανάγκασαν την οροφή του σπηλαίου να υποχωρήσει. Η θερμοκρασία του νερού παραμένει σταθερή μεταξύ 20ο C και 27ο C. Είναι υφάλμυρο και λόγω των συστατικών του, έχει θεραπευτικές ιδιότητες για αρθρίτιδες, δερματικές και γυναικολογικές παθήσεις, οσφυαλγίες και ισχυαλγίες. το σπήλαιο υπερβαίνει το 1.300.000 κ.μ. σε χωρητικότητα, περίπου 3 χλμ έχουν εξερευνηθεί σε βάθος 140 μ., ενώ ο διάκοσμός του περιλαμβάνει σταλαγμίτες και σταλακτίτες. Η είσοδος στο πηγάδι του διαβόλου που είναι σε βάθος 30 μέτρων από την επιφάνεια είναι σφραγισμένη με συρματόπλεγμα, προς αποφυγή ατυχημάτων λόγω θανάτων καταδυτών που προσπάθησαν να εξερευνήσουν το σπήλαιο. Επιτρέπονται καταδύσεις μόνο για επιστημονικούς σκοπούς. Από τις εξερευνήσεις προκύπτει ότι το τούνελ οδηγεί σε ένα "σύμπλεγμα" της λίμνης της Βουλιαγμένης που φτάνει κάτω απο τα σπίτια της περιοχής.
Πριν από χρόνια κατά την διάρκεια μιας εξερευνητικής κατάδυσης ο Λουίτζι Καζάτι, ανακάλυψε έναν τεράστιο σταλαγμίτη. Το γεωλογικό αυτό μνημείο βρίσκεται σε βάθος 105 μέτρων, περίπου 730 μέτρα από την είσοδο του σπηλαίου. Και αυτή η ανακάλυψη άλλαξε ολοκληρωτικά τη θεωρία για τον πρόσφατο σχηματισμό της Μεσογείου, γιατί οι σταλακτίτες δε δημιουργούνται ποτέ κάτω από την επιφάνεια του νερού.
στην βορειοανατολική πλευρά της
λίμνης, κοντά στα βράχια και σε βάθος δεκαέξι μέτρων από τη στάθμη του νερού,
βρίσκεται η είσοδος μιας υποβρύχιας σπηλιάς, χωρητικότητας δύο εκατομμυρίων
κυβικών μέτρων, με διαστάσεις σχεδόν τέσσερις φορές μεγαλύτερες από αυτές της
λίμνης. Το ανεξερεύνητο σπήλαιο είναι πραγματικά τεράστιο και ένα από τα
μεγαλύτερα στον κόσμο. Τον Οκτώβριο του 93 δυο βατραχάνθρωποι των ειδικών
δυνάμεων εγκλωβίστηκαν στο πηγάδι του διαβόλου και οι σωροί τους δεν βρέθηκαν
ποτέ. Το 84 άλλοι δύο αυτοδύτες έχασαν τον προσανατολισμό τους, παγιδεύτηκαν
και πέθαναν. Στο ίδιο σημείο το 1991 ένας ακόμη αυτοδύτης έμεινε από αέρα σε
βάθος 75 μέτρων. 3 Aμερικανοί το 1981 άφησαν την τελευταία τους πνοή ενώ μόλις
πρόσφατα βρέθηκαν τα οστά τους και τελικά ταυτοποιήθηκαν με τη μέθοδο
DNA.
Η λίμνη της
Βουλιαγμένης, έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο μνημείο της φύσης και
προστατευόμενος υγρότοπος αφού συμπεριλαμβάνεται στον Εθνικό κατάλογο «NATURA
2000».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου