ΟΙ ΠΥΛΕΣ ΤΟΥ ΑΔΗ. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ Ή ΜΥΘΟΣ;

Η πύλη της κολάσεως ή το σωστότερο οι «Πύλες του Άδη» είναι Μυθολογικός ή αρχαιολογικός όρος;. Υπήρχαν ή απλά ο θρύλος μεταφέρεται ανά τους αιώνες; Για τους Έλληνες, βάσει των κειμένων η είσοδος για τον άλλο κόσμο ήταν από τις τρεις σιδερόφρακτες πύλες του Αρχαίου Νεκρομαντείου του Αχέροντα στην Πρέβεζα. Σήμερα όμως έρχονται Ιταλοί αρχαιολόγοι και υποστηρίζουν ότι ανακάλυψαν στη νοτιοδυτική Τουρκία στο μέρος που βλέπεται την πραγματική Πύλη του Πλούτωνα, του Άδη δηλαδή όπως τον αποκαλούσαν οι πρόγονοι μας. Η ανακάλυψη έγινε στην Ιεράπολη της αρχαίας Φρυγίας, που σήμερα ονομάζεται Παμουκάλε από τον καθηγητή του πανεπιστημίου του Παλέρμο Φραντσέσκο Ντ’ Άντρια. Ο ίδιος ερευνητής πριν από δύο χρόνια είχε ισχυριστεί ότι ανακάλυψε και τον τάφο του Αγίου Φιλίππου, ενός από τους 12 Αποστόλους.

Οι αρχαιολόγοι βρήκαν κίονες ιωνικού ρυθμού και μια επιγραφή με αφιέρωση στις θεότητες του κάτω κόσμου, του Πλούτωνα και της Κόρης, ενώ ανακαλύφθηκαν και ερείπια ενός ναού. γύρω στον 6ο αιώνα μ.Χ. η περιοχή πέρασε στους Χριστιανούς και εξαιτίας σεισμών υπέστη καθίζηση και η σπηλιά καλύφθηκε από πέτρες. Ο αρχαίος Έλληνας ιστορικός Στράβωνας είχε γράψει για την πύλη του Άδη πως ο χώρος είναι γεμάτος από πυκνό ομιχλώδη ατμό που μπορεί κανείς να δει μετά βίας το έδαφος και κάθε ζώο που περνά από εκεί βρίσκει ακαριαίο θάνατο. Αυτές οι θανατηφόρες ιδιότητες της σπηλιάς φάνηκαν και κατά τη διάρκεια της σύγχρονης ανασκαφής όπως βλέπεται και στην φωτογραφία με τα νεκρά περιστέρια. 

Σύμφωνα όμως με τη μυθολογία μας οι Πύλες του Άδη είναι στον ποταμό Αχέροντα, εκεί ο θεός Ερμής έφερνε τις ψυχές των νεκρών στον γέρο βαρκάρη Χάροντα. Ο Χάρων αναλάμβανε την μεταφορά τους από τη μια όχθη του ποταμού Αχέροντα στην άλλη, για να καταλήξουν στο βασίλειο του Άδη στον Κάτω Κόσμο, με αντίτιμο έναν οβολό. Η ψυχή που δεν μπορούσε να πληρώσει ήταν καταδικασμένη να περιπλανιέται για εκατό χρόνια. Ο ποταμός της Θεσπρωτίας που βυθίζεται στη γη και στη συνέχεια εκρέει στο Ιόνιο Πέλαγος, έχει πικρά και θολά νερά γιατί σύμφωνα με την παράδοση κατόπιν εντολής του Δία ήπιαν από αυτά οι Τιτάνες. Από τον Αχέροντα είχε κατέβει ο Οδυσσέας στον Κάτω Κόσμο για να συναντήσει το Θηβαίο μάντη Τειρεσία αλλά και άλλοι ήρωες αποτόλμησαν την κατάβαση στον 'Aδη, Ορφέας, Ηρακλής και Θησέας. Ο   Όμηρος στην «Οδύσσεια», ο Σοφοκλής στην «Αντιγόνη», ο Λουκιανός στους  «Νεκρικούς διαλόγου αναφέρονται στον Αχέροντα και στην μετάβαση των νεκρών στην κοινωνία των ψυχών.

Πριν από έναν χρόνο άλλη αρχαιολογική ομάδα είχε ανακοινώσει πως είχε ανακαλύψει την πύλη του Άδη στη Μεσσηνία κοντά στο αρχαίο φράγμα του ποταμού «Βαλύρα» ή κατά τη σύγχρονη ονομασία «Μαυροζούμενα», υπάρχει η πύλη. Η ερευνητική ομάδα βρέθηκε σε μια φυσική σπηλιά μεγάλων διαστάσεων η οποία περίτεχνα είχε μετατραπεί σε υπόγειο θολωτό τάφο με διάφορα ειδώλια από ατόφιο χρυσάφι, χρυσαφένια κτερίσματα και χρυσοελεφάντινο αγαλματίδιο του Ιθωμάτα Διός. 

Και στο Τουρκμενιστάν όμως στην έρημο Καρακούμ υπάρχει ένας γιγάντιος κρατήρας που ονομάζεται Νταρβάζα ή αλλιώς «πύλη της κολάσεως». Η απόκοσμη όψη του, θα μπορούσε να θυμίζει σκηνή από τον Αρχοντα των Δαχτυλιδιών. Στην πραγματικότητα όμως, δημιουργήθηκε από γεωλόγους το 1971 οι οποίοι έπεσαν πάνω σε μια σπηλιά φυσικού αερίου. Το έδαφος κατέρρευσε, αποκαλύπτοντας έναν κρατήρα με άνοιγμα 70 μέτρα και φοβούμενοι ότι το άνοιγμα θα απελευθέρωνε στην ατμόσφαιρα δηλητηριώδη αέρια αποφάσισαν να βάλουν φωτιά και 42 χρόνια μετά ο κρατήρας παραμένει φλεγόμενος μέχρι και σήμερα.