ΟΥΓΚΟ ΤΣΑΒΕΣ. ΗΓΕΤΗΣ Ή ΔΥΝΑΣΤΗΣ ΤΗΣ ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑΣ;

΄΄Ο Κομαντάτε Ούγκο Τσάβες, πέθανε΄΄. Με αυτά τα λόγια ο Νίκολας Μαντούρο, αντιπρόεδρος της Βενεζουέλας και άνθρωπος που ο ίδιος ο Τσάβες είχε χρίσει διάδοχό του, ανακοίνωσε το μοιραίο. Σχεδόν δυο χρόνια πάλεψε με τον καρκίνο ο Ούγκο Τσάβες που υποβλήθηκε σε τέσσερις εγχειρήσεις αλλά δεν τα κατάφερε. Η είδηση του θανάτου σκόρπισε θλίψη σε μεγάλο μέρος του λαού της Βενεζουέλας.

Πληθωρικός και χαρισματικός, ο πρόεδρος κυβερνούσε τη Βενεζουέλα από το 1999 ενώ κατάφερε το 2002 να ματαιώσει πραξικόπημα και να παραμείνει στην εξουσία. Ακούραστος ρήτορας ο Ούγκο Τσάβες, είχε ερωτική σχέση με το πλήθος των οπαδών του, κατά τις ατελείωτες ομιλίες του, που μονοπωλούσαν και στα μέσα ενημέρωσης της Βενεζουέλας. χαρισματικός, υπερκινητικός και φορούσε συνήθως στρατιωτική στολή με τον χαρακτηριστικό κόκκινο μπερέ.  Μπορεί να μην έχανε ευκαιρία να διαλαλεί το... μίσος του για τις ΗΠΑ αλλά ποτέ δε διέκοψε την παροχή πετρελαίου προς τα κει. Η σχέση του με την Ουάσινγκτον ήταν πάντα τεταμένη αφού οι μόνοι του σύμμαχοι ήταν οι αντίπαλοι των Αμερικάνων.

Η Βενεζουέλα είναι μια χώρα παραγωγός πετρελαίου, έχει πλούσιο κράτος αλλά φτωχό λαό. Ο Ούγκο ήξερε τι πρέπει να κάνει. Προχώρησε σε εθνικοποιήσεις εταιριών, αναδιανομή της γης και των κερδών από το πετρέλαιο, και "έχτισε" το προφίλ του πάνω σε κοινωνικά προγράμματα για την υγεία, την εκπαίδευση και τη στέγαση ακόμη και των απόρων. Μοίρασε δηλαδή δουλείες και χρήμα. Αλλά η φτώχεια και η ανεργία δεν εγκατέλειψαν ποτέ τη χώρα. Ο Ούγκο Ραφαέλ Τσάβες Φρίας γεννήθηκε στις 28 Ιουλίου του 1954 στην πόλη Σαμπανέτα στους πρόποδες των Άνδεων. Οι δάσκαλοι γονείς του, δυσκολεύονταν να επιβιώσουν και ο μικρός Ούγκο αναγκάστηκε να τους βοηθήσει οικονομικά από την ηλικία των εννέα χρόνων, πουλώντας στους δρόμους ζαχαρωτά που έφτιαχνε η γιαγιά του και φρούτα. Από παιδί αγαπούσε τις τέχνες, ζωγράφιζε εκπληκτικά, τραγουδούσε υπέροχα και ήταν βιρτουόζος της κιθάρας. Αγαπούσε επίσης το μπέιζμπολ και δεν  είχε σκεφτεί ποτέ να γίνει στρατιωτικός. Μέχρι την ημέρα που του είπαν πως ο καλύτερος τρόπος για να μπει στις μεγάλες ομάδες του μπέιζμπολ ήταν να εισαχθεί στη στρατιωτική ακαδημία της Μπαρίνας έτσι έγινε αλεξιπτωτιστής. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες, έγινε πιστός καθολικός και φορούσε από παιδί στο λαιμό του ένα φυλαχτό, κληρονομιά του προπάππου του. Παντρεύτηκε δύο φορές και άλλες τόσες χώρισε. Ήταν πατέρας τεσσάρων παιδιών, τριών κοριτσιών και ενός αγοριού.

Το 1983 ίδρυσε το Μπολιβαριανό Επαναστατικό Κίνημα και το 1992, έκανε 2 απόπειρες πραξικοπήματος κατά του προέδρου Κάρλος Άντρες Πέρες. Έμεινε στη φυλακή δυο χρόνια πριν πάρει αμνηστία. Μετά την αποφυλάκισή του, αναγέννησε το κίνημα, το έκανε πολιτικό κόμμα και εκλέχτηκε πρόεδρος το 98. Η είδηση πως ο πρόεδρος είχε προσβληθεί από καρκίνο έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία στο λαό της Βενεζουέλας τον Ιούνιο του 2011. Το ανακοίνωσε ο ίδιος, από την Κούβα. Τα 6 διαδοχικά κρούσματα της επάρατης νόσου τα τελευταία χρόνια στους ηγέτες της Λατινικής Αμερικής οδήγησαν σε μία σεναριολογία που «φούντωσε» με τις δηλώσεις του ίδιου του  Ούγκο Τσάβες ο οποίος άφηνε υπόνοιες ότι οι ΗΠΑ ενδέχεται «στέλνουν» την ασθένεια!«Δεν θα ήταν παράξενο να έχουν αναπτύξει μια τεχνολογία ώστε να προκαλούν καρκίνο χωρίς κανείς να το ξέρει;», διερωτήθηκε ο πριν από 2 χρόνια. 

Ο πρόεδρος της Κολομβίας Χουάν Μανουέλ Σάντος, η πρόεδρος της Βραζιλίας, Ντίλμα Ρούσεφ και ο προκάτοχός Λούλα ντα Σίλβα, ο πρώην πρόεδρος της Παραγουάης, Φερνάντο Λούγο, Η πρόεδρος της Αργεντινής Κριστίνα Κίρχνερ. Όλοι έπασχαν ή πάσχουν από κάποιας μορφής καρκίνου.