Η ΕΠΙΔΗΜΙΑ ΓΕΛΙΟΥ ΠΡΙΝ ΑΠΟ 50 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΄΄ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ΄΄ ΤΟΥ

Η επιδημία νευρικού γέλιου στην Tanganyika το 1962 υπήρξε ένα φαινόμενο μαζικής υστερίας και έκανε για πρώτη φορά τους επιστήμονες να μελετήσουν την επίδραση του γέλιου στον ανθρώπινο οργανισμό. Η επιδημία στην Τανζανία ξεκίνησε Ιανουάριο πριν από 50 χρόνια ακριβώς από ένα οικοτροφείο θηλέων στο χωριό Kashasha και διήρκεσε δυόμισι χρόνια. Περίπου χίλιες νεαρές γυναίκες «μολύνθηκαν» κατά τη διάρκεια της επιδημίας και το θέμα λύθηκε με καραντίνα των «γελαστών» χωριών. Το χρονικό της επιδημίας καταγράφηκε σε ιατρικές επιθεωρήσεις και ακόμη κάποιοι μελετούν το φαινόμενο.

Το νευρικό γέλιο τριών αρχικά κοριτσιών, εξαπλώθηκε στο υπόλοιπο σχολείο, επηρεάζοντας 95 από τις 159 μαθήτριες, όλες μεταξύ 12 και 18 ετών. Τα συμπτώματα κράτησαν μερικές ώρες, άλλα κάποια κορίτσια υπέφεραν απ' αυτά μέχρι και 16 μέρες. Εκτός από το νευρικό γέλιο, τα συμπτώματα που παρατηρήθηκαν ήταν πόνος, λιποθυμία, αναπνευστικά προβλήματα, εξανθήματα, σπαρακτικό κλάμα, και ουρλιαχτά. Το εκπαιδευτικό προσωπικό ανέφερε πως οι μαθήτριες ήταν ανίκανες να συγκεντρωθούν και το σχολείο έκλεισε αναγκαστικά λίγες ημέρες μετά. Κατά την επιστροφή των μαθητριών στα σπίτια τους, η επιδημία έφτασε μέχρι το διπλανό χωριό Nshamba, απ' όπου κατάγονταν μερικές μαθήτριες που είχαν κρίσεις νευρικού γέλιου. Τον Απρίλη και τον Μάη, 217 κάτοικοι του χωριού εμφάνισαν παρόμοιες κρίσεις, στην πλειοψηφία τους παιδιά που πήγαιναν σχολείο ή νεαροί ενήλικες. Το καλοκαίρι η επιδημία νευρικού γέλιου εξαπλώθηκε στα σχολεία θηλέων δύο άλλων διπλανών χωριών πλήττοντας συνολικά 48 κορίτσια. Έτσι αποδείχτηκε ότι το γέλιο είναι μεταδοτικό σύμφωνα και με έρευνες που έκαναν επιστήμονες από το πανεπιστήμιο του Λονδίνου. Η έρευνα απέδειξε ότι ο ήχος και μόνο του γέλιου διεγείρει την ίδια περιοχή του εγκεφάλου του ακροατή που ενεργοποιείται όταν χαμογελά.

περίπου δύο χρόνια αφότου εκδηλώθηκε το φαινόμενο στην Τανζανία, εξαφανίστηκε. Συνολικά, 14 σχολεία έκλεισαν και 1000 άτομα επλήγησαν. Μόλις τις τελευταίες 3 δεκαετίες οι επιστήμονες καταδέχθηκαν να ασχοληθούν με το φαινόμενο και τελικά διαπίστωσαν ότι το γέλιο, είναι δώρο ζωής. Γι' αυτό τού αφιέρωσαν μία ημέρα του χρόνου με σύνθημα το «μία ημέρα χωρίς γέλιο είναι μία χαμένη ημέρα». Από το χαμόγελο ως το τρανταχτό ξεκάρδισμα, είναι κομμάτι του συναισθηματικού κόσμου μας και μας χαρακτηρίζει: θυμόμαστε ευχάριστα ένα χαμογελαστό πρόσωπο, αντιλαμβανόμαστε πότε ένα γέλιο είναι ειλικρινές ή απλή μυϊκή σύσπαση.

είναι γεγονός ότι αποτελεί το καλύτερο αντίδοτο στο άγχος. Κι αυτό γιατί όταν γελάμε το σώμα μας παράγει τις ορμόνες της ευτυχίας ενδορφίνες, που εξουδετερώνουν τις ορμόνες του άγχους κορτιζόλη και επινεφρίνη. Το 80% των ασθενειών στις μέρες μας οφείλεται στο άγχος, γι αυτό και η λαϊκή ρήση Το γέλιο είναι το καλύτερο φάρμακο είναι πιο επίκαιρη από ποτέ. Οι ενδορφίνες μας βοηθούν να αντιμετωπίσουμε τον πόνο, αφού αποτελούν το φυσικό αναλγητικό του σώματος ενώ επίσης το γέλιο βοηθά στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης, της νευρικότητας και των ψυχοσωματικών διαταραχών. Ενδυναμώνει το ανοσοποιητικό μας σύστημα, είναι αντιγηραντικό, αυξάνει την κυκλοφορία του αίματος, βοηθά στον έλεγχο της υψηλής αρτηριακής πίεσης. 20 δευτερόλεπτα γέλιου είναι για την καρδιά σαν τρία λεπτά γρήγορου βάδην. 

Κατά μέσον όρο, ένας ενήλικος γελάει 6.205 φορές τον χρόνο, ή 17 φορές την ημέρα. τα παιδιά γελούν κατά μέσον όρο 40 φορές την ημέρα. Επίσης γελάμε κατά μέσον όρο 30 φορές περισσότερο με παρέα σε σχέση με τις μοναχικές στιγμές μας. Και τέλος μάθετε ότι το γέλιο δεν είναι μόνο ανθρώπινο προνόμιο, γελούν και τα τρωκτικά αλλά και οι πίθηκοι.