ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟΥ ΤΙΤΑΝΙΚΟΥ

Ο Τιτανικός αποτελούσε στην εποχή του κυριολεκτικά ένα θαύμα της ναυπηγικής, αποτελώντας ένα πρωτοποριακό τύπο πλοίου. Ενσωμάτωνε πολλές καινοτομίες για την εποχή του. Ανελκυστήρες για γρήγορη πρόσβαση στα διάφορα καταστρώματα, χαμάμ, γυμναστήριο, πισίνα, ταχυδρομείο και υπέρμετρη πολυτέλεια, ιδιαίτερα το σέρβις και το φαγητό που πρόσφερε σε επιβάτες της Α' θέσης ήταν πολύ πλουσιότερο και από τα αντίστοιχα των σύγχρονων ξενοδοχείων 5 αστέρων.

14 Απριλίου 1912 και ώρα 23:10 το βράδυ. Ο τιτανικός χτυπά πλευρικά ένα παγόβουνο, με αποτέλεσμα την βύθισή του. Σε λιγότερο από τρεις ώρες βρίσκεται στον πυθμένα του Ατλαντικού και μαζί του παίρνει 1517 ψυχές. Ανάμεσα στους επιβάτες υπάρχουν και τέσσερις συμπατριώτες μας. Πρόκειται για τους Παναγιώτη Λυμπερόπουλο, Βασίλειο Καταβέλο, Απόστολο και Δημήτριο Χρονόπουλο. Όλοι ήταν από το ίδιο χωριό της Μεσσηνίας, τον Άγιο Σώστη.

Η ιστορία του ταξιδιού και του άδικου χαμού των 4 φίλων είναι πραγματικά ανατριχιαστική. Ο 30χρονος Λυμπερόπουλος είχε ένα μικρό εργοστάσιο στη Νέα Υόρκη και αναγκαζόταν να πηγαινοέρχεται στην Ελλάδα, όπου βρισκόταν η οικογένειά του. Την τελευταία φορά ήρθε τον Απρίλιο του 12 για να βαφτίσει το μικρό του γιο. Όταν τελειώνει το τελετουργικό και το γλέντι, ετοιμάζεται να φύγει ξανά για την Αμερική. 

Πείθει και τους αδελφούς Χρονόπουλου να πάνε μαζί του για δουλειά αφού στο χωριό τα έφερναν δύσκολα βόλτα.  Την ώρα της πρόσκρουσης είναι ο μόνος από τους τέσσερις που γνωρίζει  αγγλικά με αποτέλεσμα να καταφέρει να βγει από την καμπίνα του και να φτάσει στο κατάστρωμα ακολουθώντας τις πινακίδες του υπερωκεάνιου. Φορά σωσίβιο και πέφτει στην θάλασσα. Κολυμπάει για αρκετή ώρα ώσπου ξαφνικά βλέπει μπροστά του μια σωσίβια λέμβο, στην οποία επέβαιναν άλλοι τρεις άνθρωποι. Ανεβαίνει  στη λέμβο και περιμένουν όλοι μαζί το πλοίο για να τους σώσει. Δυστυχώς δεν τους βρήκε ποτέ.

                      

Οι σωροί και των τεσσάρων επιβατών, βρέθηκαν πάνω στη σωσίβια λέμβο στις ακτές του Καναδά ημέρες μετά. Τα σώματά τους ήταν δεμένα πιθανόν επειδή φοβήθηκαν μην πέσουν στην θάλασσα σε περίπτωση λιποθυμιάς. Το συγκλονιστικό είναι ότι τα σωσίβιά τους που εκείνη την εποχή κατασκευάζονταν από φελλό, βρέθηκαν φαγωμένα. Και από τι φαίνεται τα δάγκωναν για να μην πεθάνουν από την πείνα. Η ειρωνεία της υπόθεσης είναι ότι ο 19χρονος Καταβέλος και ο Λυμπερόπουλος είχαν κλείσει εισιτήρια για διαφορετικά πλοία, αλλά τα άλλαξαν για να ταξιδέψουν και οι 4 φίλοι μαζί με το αβύθιστο πλοίο, όπως έλεγαν, τον Τιτανικό. 

Λυμπερόπουλος και Καταβέλος αναγνωρίστηκαν από κάποια προσωπικά τους αντικείμενα, σε αντίθεση με τους αδελφούς Χρονόπουλου που ήταν 21ός και 26 ετών...