MINION. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ

Εάν έδινες ραντεβού Πατησίων και Δώρου γωνία, το πιο πιθανό είναι να έψαχνες για ώρα το σημείο, αν έλεγες όμως ραντεβού στο Μινιόν, τότε είναι βέβαιο ότι θα το έβρισκες ακόμη και αν ερχόσουν από το πιο απομακρυσμένο χωριό της χώρας. Το Μινιόν ήταν το πρώτο κατάστημα που καθιέρωσε τις ετήσιες εκπτώσεις, έβαλε καθορισμένες τιμές στα προϊόντα, καθιέρωσε τη διαφήμιση στα μμε, έβαλε κυλιόμενες σκάλες, air condition, έκανε χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή, καθιέρωσε τη λίστα γάμου, τα σεμινάρια προσωπικού και λειτούργησε καφέ εστιατόριο στους ορόφους του. Τι άλλο να πει κανείς για το πολυκατάστημα που έμεινε στην κορυφή των προτιμήσεων μας για περίπου 40 χρόνια.

Το Μινιόν χάρη στον Γιάννη Γεωργακά, που έφυγε σε ηλικία 90 ετών το 2002, γιγαντώθηκε και αγαπήθηκε αμέσως από το κοινό. Γενιές και γενιές Ελλήνων στέγασαν τα καταναλωτικά τους όνειρα σε αυτό το εμπορικό κέντρο-στολίδι της πρωτεύουσας.

 Η αρχή του τέλους για το μινιόν ήταν η 19η Δεκεμβρίου του 1980 όταν η ξαφνική πυρκαγιά έκαψε τα όνειρα του επιχειρηματία με τις ζημιές να ξεπερνούν τα 2 δις δρχ. Ο Γεωργακάς υπήρξε μια ξεχωριστή προσωπικότητα για την ελληνική αγορά. Σε ηλικία μόλις 12 ετών το 1926 ήρθε στην Αθήνα και έπιασε δουλειά στο μπακάλικο του θείου του. Δούλεψε ως σερβιτόρος, πωλητής σε πρατήριο τσιγάρων και τσιλιαδόρος σε έναν παπατζή. Ώσπου γνώρισε τον Άγγελο Σεραφειμίδη ο οποίος ερχόμενος από την Αμερική ξεκίνησε τη δική του δουλειά. Ένα μικρό περίπτερο στο οποίο εκτός από τσιγάρα και εφημερίδες, πουλούσε στυλό, γυαλιά, γάντια και άλλα μικρά χρήσιμα είδη. Ο τρόπος που παρουσίαζε τα προϊόντα του σύντομα προκάλεσε το ενδιαφέρον του κόσμου. Ο Γεωργακάς ξεκίνησε τη συμμετοχή του στο μικρό κατάστημα ως πλασιέ και με το ποδηλατάκι του προμήθευε με προϊόντα τον μετέπειτα συνεταίρο του. Το όνομα Μινιόν το έδωσε η σύζυγος του Σεραφειμίδη και προέρχεται από την ομηρική λέξη μινύος που σημαίνει πολύ μικρός.

Μετά τον Ελληνοιταλικό πόλεμο οι δύο συνεταίροι από το μικρό Μινιόν των Χαυτείων ξεκινούν για το επόμενο άλμα. Το μεγάλο Μινίον της οδού Πατησίων. Στην πορεία ο Σεραφειμίδης αποχωρεί για τις ΗΠΑ, αφήνοντας τον Γεωργακά μόνο του στην επιχείρηση. Το κατάστημα φθάνει να είναι το ενδέκατο μεγαλύτερο σε μέγεθος σε όλη την Ευρώπη. Κατά την δικτατορία ο Γεωργακάς βοήθησε δεκάδες φοιτητές να διαφύγουν τη σύλληψη, δίνοντάς τους να φορέσουν ρούχα υπαλλήλων του. Το Μινιόν συνδέθηκε με τις ωραιότερες στιγμές στη ζωή των Αθηναίων, τότε που είχε ακόμη σημασία να γνωρίζεις τον ιδιοκτήτη που ήταν πάντα εκεί μοιράζοντας σοκολάτες στα παιδιά, κι άλλοτε κουβαλώντας τα πράγματα των πελατών. Ακόμη κι όταν το η εταιρία ήταν ένας γίγαντας 1.000 υπαλλήλων και 120.000 διαφορετικών ειδών, ο ιδιοκτήτης δούλευε μέρα νύχτα. Οι πωλήσεις ξεπερνούσαν το τρομακτικό, εκείνη την εποχή, ποσό του ενός δισεκατομμυρίου δραχμών τον χρόνο!. Πούλαγε τα πάντα. Από καρφίτσες, ρουχισμό, καλλυντικά μέχρι αυτοκίνητα και κομπιούτερ. Όταν ξέσπασε η πυρκαγιά, οι Πυροσβέστες ελάχιστα πράγματα κατάφεραν να σώσουν γιατί οι περισσότερες δυνάμεις κατευθύνθηκαν στο κατάστημα «Κατράντζος» χωρίς να καταφέρουν να σώσουν ούτε αυτό. 

Αυτοί οι εμπρησμοί στα μεγάλα καταστήματα εκείνης της εποχής μόνο τυχαίοι δεν ήταν, αφού αποτέλεσαν την αρχή της εισβολής ξένων επιχειρηματιών που άνοιξαν τεράστια πολυκαταστήματα και έτσι οι μικροί έμποροι των Αθηνών πέρασαν στο περιθώριο..