ΛΕΛΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ. Η ΗΡΩΙΔΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

Είναι ίσως η κορυφαία γυναικεία μορφή που ανέδειξε η αντίσταση κατά του γερμανικού ζυγού στα χρόνια της Κατοχής. Η ατρόμητη Λέλα Καραγιάννη, κόρη του Αθανάσιου Μινόπουλου και της Σοφίας Μπούμπουλη, απόγονος της ηρωίδας, Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας, της οποίας ακολούθησε τα χνάρια. Είχε το ίδιο γονίδιο που την μετέτρεψε από απλή νοικοκυρά της Κυψέλης σε σύμβολο και παράδειγμα για τις επερχόμενες γενιές. Στο πλευρό της ως το τέλος ο σύζυγος της, Μικρασιάτης φαρμακέμπορος , Νικόλαος Καραγιάννης.  Ένα ζευγάρι ταιριαστό, με πίστη, όραμα και ιδανικά. Απόδειξη η πολύτεκνη οικογένειά τους με τα επτά παιδιά τους: Ιωάννα, Γιώργο, Ηλέκτρα, Βύρωνα, Νέλσωνα, Νεφέλη, και Ελένη.. 

Τον Μάιο του 1941, η Λέλα συγκροτεί αντιστασιακή ομάδα και αρχίζει τον αγώνα ενάντια στον κατακτητή. Την απόφασή της ανακοινώνει στην οικογένειά με τον άνδρα της και τα 7 παιδιά να αποτελούν τα ιδρυτικά μέλη. Το σπίτι που βλέπετε ήταν το κέντρο της αντίστασης. Εδώ, πίσω από την  Πλατεία Αμερικής άρχισε να ξυπνά το ελληνικό σθένος και να χτίζεται η αντίσταση ενώ στο φαρμακείο του συζύγου της στην Πατησίων, οργανώθηκε ολόκληρο δίκτυο απόκρυψης, περίθαλψης και φυγάδευσης στρατιωτών οι οποίοι είχαν ξεφύγει από την αιχμαλωσία. Η φλόγα που ένιωθε η Λέλα για την ελευθερία την οδήγησε στην απόφαση να αφοσιωθεί στον αγώνα και να νοικιάσει τρία σπίτια στην Αθήνα προκειμένου να κρύψει 140 συμμάχους που επέστρεψαν από το μέτωπο.

Λίγους μήνες μετά με κέντρο την Μονή του Αγίου Ιερόθεου στα Μέγαρα, συγκροτεί την παράνομη οργάνωση "Μπουμπουλίνα" η οποία έχει χαρακτήρα κατασκοπευτικό, με συμμετοχή 140 πατριωτών. Με την οργάνωση αυτή καταφέρνει να συλλέγει πληροφορίες με άκρα μυστικότητα από το αρχηγείο των Γερμανών, από το Ναυαρχείο, την μυστική αστυνομία και το Ιταλικό φρουραρχείο. Η Λέλα είχε στήσει ολόκληρο δίκτυο χάρη στη συνεργασία της με το Στρατηγείο της Μέσης Ανατολής, τον Αρχηγό της Αστυνομίας Άγγελο Έβερτ καθώς και διάφορους αντιφασίστες και αντιναζιστές που υπηρετούσαν μέσα στις υπηρεσίες των στρατευμάτων των κατακτητών, για να της δίνουν πολύτιμες πληροφορίες.  

Με τη δράση της βυθίστηκαν πολλά πλοία, ανατινάχτηκε το αεροδρόμιο του Τατοϊου και κάηκαν αποθέματα βενζίνης και πυρομαχικών. Κατορθώνει επίσης να οργανώσει αποδράσεις αιχμαλώτων από το στρατόπεδο Άγγλων αιχμαλώτων της Κοκκινιάς. Για τη φυγάδευσή τους στη Μ. Ανατολή αγοράζει καϊκι και μεταφέρει στρατιώτες στην Αίγυπτο. Από εκεί το καϊκι φέρνει στην Ελλάδα ασυρμάτους και άλλα εφόδια. Στις 23 Οκτωβρίου 1941 οι Γερμανοί την συνέλαβαν στο νοσοκομείο του Ερυθρού Σταυρού όπου νοσηλευόταν με υπερκόπωση. Την ίδια νύκτα συνέλαβαν πέντε από τα παιδιά της. Ο σύζυγός της, η Ελένη και ο Γιώργος διέφυγαν. Στα μπουντρούμια τα βασανιστήρια ήταν φρικτά αλλά η Λέλα δεν έσπαγε. Η Ηλέκτρα που ήταν έγκυος απέβαλε και βασανιζόταν έναν ολόκληρο μήνα με ακατάσχετη αιμορραγία, χωρίς να την δει γιατρός! Πάλι δεν μίλησε κανείς. Οι Γερμανοί συνέχιζαν να βασανίζουν την Λέλα Καραγιάννη για να προδώσει τον αγώνα. Της παρουσίασαν τον υιό της Νέλσωνα και της δήλωσαν ότι θα τον εκτελέσουν επί τόπου αν δεν ομολογήσει. Η ηρωίδα μάνα όμως απάντησε: «Ζητάτε από μία Ελληνίδα μάνα να προδώσει τους συνεργάτες της και την πατρίδα της, με την απειλή του τυφεκισμού των παιδιών της;. Ε, λοιπόν μάθετε ότι τα παιδιά μου ανήκουν εις την Ελλάδα!». 

Τα χαράματα της 8ης Σεπτεμβρίου 1944, οδηγήθηκε μαζί με εξήντα γενναίους άνδρες και γυναίκες πατριώτες στο Δαφνί, όπου εκτελέστηκε ψάλλοντας τον Εθνικό Ύμνο, εμψυχώνοντας έως την τελευταία στιγμή τους μελλοθανάτους. Από τον θάνατο γλίτωσαν ο άνδρας της και 2 από τα 5 παιδιά της, ο Βύρων και ο Νέλσων. Η Οικία Λέλας Καραγιάννη ανήκει σήμερα στον Δήμο Αθηναίων και έχει κηρυχθεί από το 1995 ιστορικό διατηρητέο μνημείο.