ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ. ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ, ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΠΙΒΑΤΕΣ

14 Απριλίου 1912 και ώρα 23:10 το βράδυ. Ο τιτανικός χτυπά πλευρικά ένα παγόβουνο, με αποτέλεσμα την βύθισή του. Σε λιγότερο από τρεις ώρες βρίσκεται στον πυθμένα του Ατλαντικού και μαζί του παίρνει 1517 ψυχές. 100 χρόνια μετά το μεγαλύτερο ναυάγιο όλων των εποχών ζωντανεύει και πάλι από τον James Cameron και την 3ντι ταινία του 1997 να προβάλλεται και πάλι στα σινεμά.

Ανάμεσα στους επιβάτες υπάρχουν και τέσσερις συμπατριώτες μας. Πρόκειται για τους Παναγιώτη Λυμπερόπουλο, Βασίλειο Καταβέλο, Απόστολο και Δημήτριο Χρονόπουλο. Όλοι ήταν από το ίδιο χωριό της Μεσσηνίας, τον Άγιο Σώστη. Η ιστορία του ταξιδιού και του άδικου χαμού των 4 φίλων είναι πραγματικά ανατριχιαστική. Ο 30χρονος Λυμπερόπουλος είχε ένα μικρό εργοστάσιο στη Νέα Υόρκη και αναγκαζόταν να πηγαινοέρχεται στην Ελλάδα, όπου βρισκόταν η οικογένειά του. Την τελευταία φορά ήρθε τον Απρίλιο του 12 για να βαφτίσει το μικρό του γιο. Όταν τελειώνει το τελετουργικό και το γλέντι, ετοιμάζεται να φύγει ξανά για την Αμερική. Πείθει και τους αδελφούς Χρονόπουλους να πάνε μαζί του για δουλειά αφού στο χωριό τα έφερναν δύσκολα βόλτα. 

Την ώρα της πρόσκρουσης είναι ο μόνος από τους τέσσερις που γνωρίζει  αγγλικά με αποτέλεσμα να καταφέρει να βγει από την καμπίνα του και να φτάσει στο κατάστρωμα ακολουθώντας τις πινακίδες του υπερωκεάνιου. Φορά σωσίβιο και πέφτει στην θάλασσα. Κολυμπάει για αρκετή ώρα ώσπου ξαφνικά βλέπει μπροστά του μια σωσίβια λέμβο, στην οποία επέβαιναν άλλοι τρεις άνθρωποι. Ανεβαίνει  στη λέμβο και περιμένουν όλοι μαζί το πλοίο για να τους σώσει. Δυστυχώς δεν τους βρήκε ποτέ.

Οι σωροί και των τεσσάρων επιβατών, βρέθηκαν πάνω στη σωσίβια λέμβο στις ακτές του Καναδά ημέρες μετά. Τα σώματά τους ήταν δεμένα πιθανόν επειδή φοβήθηκαν μην πέσουν στην θάλασσα σε περίπτωση λιποθυμιάς. Το συγκλονιστικό είναι ότι τα σωσίβιά τους που εκείνη την εποχή κατασκευάζονταν από φελλό, βρέθηκαν φαγωμένα. Και από τι φαίνεται τα δάγκωναν για να μην πεθάνουν από την πείνα. Η ειρωνεία της υπόθεσης είναι ότι ο 19χρονος Καταβέλος και ο Λυμπερόπουλος είχαν κλείσει εισιτήρια για διαφορετικά πλοία, αλλά τα άλλαξαν για να ταξιδέψουν και οι 4 φίλοι μαζί με το αβύθιστο πλοίο, όπως έλεγαν, τον Τιτανικό. Οι σωροί του Λυμπερόπουλου και του Καταβέλου βρέθηκαν και αναγνωρίστηκαν, όπως επίσης και κάποια προσωπικά τους αντικείμενα, σε αντίθεση με τους αδελφούς Χρονόπουλους που ήταν 21ός και 26 ετών.

Μία ακόμη απίστευτη ιστορία είναι αυτήν των «ορφανών» του «Τιτανικού».Ο Michel και ο Edmond Navratil, 4^ων και 2 ετών,  ήταν τα δύο παιδιά που βρέθηκαν χωρίς γονείς μετά το ναυάγιο. Στη λέμβο που τους έσωσε τη ζωή τα είχε βάλει ο πατέρας τους, με κόστος την δική του ζωή. Τα 2 αγόρια ήταν από τη Γαλλία, δεν μιλούσαν αγγλικά κι έτσι οι διασώστες δεν μπορούσαν να μάθουν ποιοι είναι. Η επιβάτης Margaret Hays που μιλούσε γαλλικά, ανέλαβε τη φροντίδα τους μέχρι να εντοπιστεί η μαμά τους.

Για την επανένωση των τριών μελών της οικογένειας βοήθησαν τα άρθρα που γράφτηκαν στις εφημερίδες της εποχής και οι φωτογραφίες. Η μητέρα τους ταξίδεψε τελικά στη Νέα Υόρκη και βρήκε τα παιδιά της στις 31 ημέρες μετά το ναυάγιο. Οι γονείς των αγοριών είχαν χωρίσει και η Marcelle είχε την κηδεμονία τους. Ωστόσο τους επέτρεψε να μείνουν με τον πατέρα τους για το Πάσχα κι εκείνος αποφάσισε να τα πάρει μαζί του στην Αμερική!

Ο Michel θυμάται τον πατέρα του να λέει «παιδί μου, όταν η μητέρα σας έρθει να σας βρει, πες της πως την αγαπούσα πολύ και πως ακόμα την αγαπώ. Πες της πως την περίμενα να μας ακολουθήσει για να ζήσουμε όλοι ευτυχισμένοι στην ειρήνη και την ελευθερία του Νέου Κόσμου».