ΤΟ ΔΙΑΒΟΛΙΚΟ ΤΡΙΓΩΝΟ ΤΩΝ ΒΕΡΜΟΥΔΩΝ

Δεκεμβριος 1945. πέντε μαχητικά αεροσκάφη υψώθηκαν για  μία εκπαιδευτική πτήση ρουτίνας. ξαφνικά ο αρχηγός του σμήνος ανέφερε δυσλειτουργίες του εξοπλισμού, τα γυροσκόπια άρχισαν να τρελαίνονται και έχασε τον ορίζοντα. Τελικά, ανέφερε πως είχε χαθεί την ώρα που ο καιρός επιδεινώθηκε ραγδαίως. Μετά από δύο ώρες, τα αεροσκάφη εξαφανίστηκαν από τα ραντάρ. Δεν βρέθηκαν ούτε νεκρά σώματα, ούτε εντοπίστηκαν συντρίμμια. Η έλλειψη στοιχείων για συντριβή ήταν βέβαια ασυνήθιστη, αλλά και πάλι δεν ήταν κάτι που δεν έχει συμβεί στο παρελθόν. Αλλά τι μπορεί να πει κανείς για ένα έκτο αεροπλάνο μέρος της επιχείρησης ανεύρεσης και διάσωσης του χαμένου σμήνους που ανατινάχθηκε σε λιγότερο από μισή ώρα αφότου σηκώθηκε στον αέρα;. Ίσως τελικά να μην υπάρχει άλλη περιοχή του πλανήτη, η οποία να τροφοδότησε με μεγαλύτερη επιτυχία τους συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας. Περισσότερα από 150 αεροπλάνα και πλοία που περνούν από το τρίγωνο των βερμούδων, εξαφανίζονται ως δια μαγείας. Μαϊάμι, Σαν Χουάν στο Πουέρτο Ρίκο και Αρχιπέλαγος των Βερμούδων κρατούν καλά το επτασφράγιστο μυστικό τους.

1948. εξαφάνιση δύο αεροσκαφών με απώλεια εξήντα ανθρώπων. Το 1950 ένα φορτηγό σκάφος εξαφανίστηκε ολοκληρωτικά. Το 1963 νέες τραγωδίες με την εξαφάνιση ακόμα ενός φορτηγού και τριών μεγάλων αεροσκαφών. Πράγματι εάν κανείς υπολογίσει και άλλα μικρότερα περιστατικά θα προκύψει μια συνεχόμενη λίστα μυστηριωδών εξαφανίσεων που περιλαμβάνει πάνω από 150 πλοία και αεροπλάνα και χιλιάδες ζωές με μεγαλύτερη τραγωδία αυτή του 1918. Ένα αμερικάνικο πλοίο εφοδιασμού χάθηκε χωρίς να αφήσει κανένα ίχνος, μαζί με τους τριακόσιους ανθρώπους που επέβαιναν σ' αυτό. Πολλοί το αντιμετωπίζουν ως ένα καλά φυλασσόμενο μυστήριο, όμως το Τρίγωνο των Βερμούδων σύμφωνα με την επιστήμη δεν διαθέτει κάτι το αινιγματικό και μυστηριώδες. Αντιθέτως, αποτελεί τον μεγαλύτερο σύγχρονο ναυτικό μύθο. Το μυστήριο του Τριγώνου εξακολουθεί να εξάπτει τη λαϊκή φαντασία. Η πρώτη κατάρριψη του μύθου ήρθε αρκετά νωρίς, το 1975, όχι από κάποιον επιστήμονα αλλά από έναν βιβλιοθηκάριο, τον Λόρενς Κούσε, ο οποίος ερεύνησε σχολαστικά όλες τις πηγές για να καταλήξει στο ότι "ο θρύλος του Τριγώνου των Βερμούδων είναι ένα κατασκευασμένο μυστήριο": οι εξαφανίσεις πλοίων και αεροσκαφών στην περιοχή δεν είναι περισσότερες απ' ό,τι σε άλλα σημεία του Ατλαντικού και σε καμία περίπτωση δυσανάλογες με βάση τις δύσκολες καιρικές συνθήκες που επικρατούν εκεί. Επίσης πολλοί «ερευνητές» έχουν «φουσκώσει» τους αριθμούς ή παρέλειψαν συστηματικά να αναφέρουν ότι τα συντρίμμια πολλών από τα -υποτίθεται - εξαφανισμένα θαλάσσια και εναέρια σκάφη έχουν μεταγενέστερα ανασυρθεί.

επιστημονικά το τρίγωνο των Βερμούδων παρουσιάζει μια ιδιαιτερότητα. Είναι η μία από τις δύο περιοχές στη γη όπου οι πυξίδες δε δείχνουν το μαγνητικό Βορρά, αλλά τον πραγματικό Βορρά. Η διαφορά αυτή είναι αρκετά μεγάλη για να βγάλει οποιονδήποτε εκτός πορείας. Αυτό το φαινόμενο ονομάζεται απόκλιση των πυξίδων. Η δεύτερη περιοχή βρίσκεται στα ανατολικά της Ιαπωνίας. Κάτι που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό είναι ότι στην  περιοχή αυτή εκδηλώνονται πολύ γρήγορα ισχυρές καταιγίδες που δεν ανιχνεύονται από τους μετεωρολογικούς δορυφόρους. Η θεωρία των προληπτικών είναι ότι τα πνεύματα των αδικοχαμένων ναυτικών στοιχειώνουν την περιοχή καταδικάζοντας έτσι τα πλοία και τα αεροπλάνα που διασχίζουν το σημείο αυτό. Η θεωρία αυτών με τις ιδιαίτερες μεταφυσικές ανησυχίες είναι ότι το τρίγωνο των Βερμούδων αποτελεί πύλη σε μια άλλη χωροχρονοδιάσταση. Μία άλλη αρκετά διαδεδομένη θεωρία είναι πως στην περιοχή σχηματίζονται δίνες στο νερό και τον αέρα (ορατές και αόρατες) που ρουφούν αεροπλάνα και πλοία. Η βυθισμένη Ατλαντίδα τροφοδοτεί τούτο το σενάριο: Η Ατλαντίδα βρίσκεται βυθισμένη κάτω από το τρίγωνο των Βερμούδων και προκαλεί ενεργειακές διαταραχές στην περιοχή.

Οι επιστημονικές εξηγήσεις θεωρούν ότι στο Τρίγωνο συνυπάρχουν πολλά φαινόμενα, όπως: Το Ρεύμα του Κόλπου και τα μικρότερα επιφανειακά και υποθαλάσσια ρεύματα που μπορούν να παρασύρουν σε μεγάλες αποστάσεις τα συντρίμμια των πλοίων. Η απότομη εμφάνιση πυκνής ομίχλης λόγω θερμοκρασιακών διαφορών και η απρόβλεπτη και ξαφνική δημιουργία μεγάλων κυμάτων - τέρατα - ύψους μέχρι και 15 μέτρων. Επίσης, η εμφάνιση έντονων και απρόβλεπτων καιρικών φαινομένων (καταιγίδες με ταχύτητες ανέμου μέχρι και 100 χλμ/ώρα. Αυτές οι καταιγίδες μερικές φορές διαρκούν μόλις μερικά λεπτά καλύπτοντας ελάχιστα τετραγωνικά μίλια. Συχνά συνοδεύονται και από εμφάνιση υψηλών φορτίων στατικού ηλεκτρισμού που μπορούν να επηρεάσουν όργανα πλοήγησης και επικοινωνιών. Τα περισσότερα από αυτά τα καιρικά φαινόμενα συνδέονται έμμεσα ή άμεσα με τη ροή του Ρεύματος του Κόλπου. Μαγνητικές ανωμαλίες στην περιοχή οι οποίες μπορούν να επηρεάσουν πυξίδες, ασυρμάτους και όργανα πλοήγησης. 

Μία από τις σχετικά πρόσφατες εξηγήσεις ενοχοποιεί επίσης το άφθονο μεθάνιο που υπάρχει στην υφαλοκρηπίδα και στον βυθό της περιοχής. Η θεωρία ότι η ξαφνική και έντονη παρουσία φυσαλίδων ένυδρων αλάτων του μεθανίου στην επιφάνεια της θάλασσας μπορεί να βυθίσει ένα πλοίο γρήγορα και απροειδοποίητα - χωρίς καν να προλάβει να εκπέμψει σήμα κινδύνου - είχε προταθεί τη δεκαετία του 1980, αποδείχθηκε όμως με επιστημονικά πειράματα από αυστραλούς ερευνητές μόλις το 2003.