ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΛΟΥΛΟΥΔΙΩΝ

ΜΑΤΑΛΑ. ο τόπος που φιλοξένησε τη δεκαετία του 60 τα παιδιά των Λουλουδιών κι έκαναν την Κρήτη διάσημη σε όλο τον πλανήτη. Η Μεσαρά βουλιάζει από τους χίπις που συμμετέχουν στο ιδιότυπο προσκύνημα στις σπηλιές των Ματάλων, εκεί που πέρασαν μέρες και νύχτες νεολαίοι από όλο τον κόσμο. Οι Χίπις τότε ζούσαν κάθε μέρα σαν να μην υπάρχει αύριο. Μέσα από την απλότητα της ζωής στα Μάταλα αναδεικνυόταν η σπουδαιότητα της ζωής. Άνθρωποι απ’ όλο τον κόσμο βρίσκονταν μαζί και μοιράζονταν τις ίδιες ανησυχίες, αλλά και τις ίδιες χαρές. Την δεκαετία του ’60 πολλοί έλεγαν τους Χϊπις φρικιά και πίστευαν πως δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα στη ζωή. Λάθος γιατί οι Χίπις ήταν άνθρωποι με αναζητήσεις, που ήθελαν να γνωρίσουν τον κόσμο. Πολλοί από τους οποίους μετά τα Μάταλα συνέχισαν τις σπουδές τους και κάποιοι είναι σήμερα διακεκριμένοι επιστήμονες ή ακόμα και καθηγητές. 

Τα Μάταλα είναι ένα μικρό παραθαλάσσιο χωριό στο νομό Ηρακλείου. Η παραλία ήταν κατοικήσιμη από την αρχαιότητα. Οι αρχαίοι κάτοικοι σκάλισαν ένα σύνολο σπηλαίων στο μαλακό πέτρωμα του βουνού, διαμορφώνοντας τα σαν δωματιάκια. Οι σπηλιές παρέμειναν άδειες για χιλιάδες χρόνια μέχρι που κάποιοι περιπλανώμενοι χίπις τις ανακάλυψαν και τις κατοίκησαν. Αρκετοί άλλοι τους ακολούθησαν όπως οι διάσημοι Μπομπ Ντίλαν, Τζάνις Τζόπλιν και Κατ Στήβενς. Κάτω η βία, ζωή στη φύση, ελεύθερο σεξ, φαντασία, μουσική, ναρκωτικά. Έτσι ζούσαν οι χίπις.

 Ο αρχηγός της αστυνομίας του Σαν Φρανσίσκο, Τόμας Κάχιλ τους έδωσε το 1967 τον πιο ωραίο χαρακτηρισμό: λοβ τζενερέισιον (love generation), γενιά του έρωτα. Καμιά άλλη έκφραση δεν περιγράφει καλύτερα την ουσία των χίπηδων, του πιο πρωτοποριακού από τα νεανικά κινήματα της δεκαετίας του ’60. 

Αλλεργικοί στις παρτίδες του γκολφ, στις συζητήσεις του σαλονιού, στα καθώς πρέπει ρούχα και κυρίως στον πόλεμο, κάλυπταν το σώμα τους μόνο με λουλούδια ή κυκλοφορούσαν εντελώς γυμνοί. Οι χίπηδες δημιούργησαν ένα δικό τους κόσμο, κατά προτίμηση κοινοβιακό. Το κίνημά τους συνδέθηκε με το φυσικό τρόπο ζωής και με την άρνηση κάθε μορφής βίας. Απέρριπτε την καλοπέραση, τις ιδεολογίες και τις συνήθειες των ενηλίκων  που εκθείαζαν την τάξη, τη δουλειά, την πειθαρχία..

Η ληξιαρχική πράξη γέννησης των χίπηδων γράφεται στις 22 Νοεμβρίου 1963, ημέρα δολοφονίας του Τζον Κένεντι. Για τις ΗΠΑ ήταν ο πρόεδρος που είχε δημιουργήσει ελπίδες σε χιλιάδες νέους για έναν πιο δίκαιο κόσμο. Η απογοήτευση από την κατάρρευση του αμερικανικού ονείρου και από τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις της δημοκρατίας γέννησαν νέα κινήματα. Όταν το ’64 ξέσπασε ο πόλεμος στο Βιετνάμ, η επανάσταση των λουλουδιών ήταν πλέον έτοιμη να εξαπλωθεί σε ολόκληρο τον κόσμο. Για να καταλάβουμε τους χίπηδες και όσα συνέβησαν εκείνη την περίοδο δεν αρκεί να μελετήσουμε το κίνημά τους. Είναι απαραίτητο να εξετάσουμε τα χαρακτηριστικά της δεκαετίας που είχε προηγηθεί της εμφάνισής τους. Τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο διαδέχτηκε μια περίοδος ηρεμίας και για όποιον είχε ζήσει τα δεινά του, ο κομφορμισμός της νέας εποχής αποτελούσε βάλσαμο. Όμως για όσους είχαν γεννηθεί από το ’46 και μετά, ήταν μια γκρίζα περίοδος και όταν αυτή η γενιά έφτασε στην εφηβεία άρχισε να διεκδικεί περισσότερα. 

Έτσι γεννήθηκαν οι χίπις οι οποίοι την περίοδο της χούντας με εντολή του Μητροπολίτη Γορτύνης απελάθηκαν από τα σπήλαια των Ματάλων και τώρα 44 χρόνια μετά επιστρέφουν..