Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΙΣΙΩΝ ΕΟΡΤΑΖΕΙ 850 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΕΜΕΛΙΩΣΗ ΤΗΣ!

Η Παναγία των Παρισίων έγινε γνωστή παγκοσμίως από το κλασικό ομότιτλο μυθιστόρημα του Βίκτωρος Ουγκώ που γράφτηκε το 1831 μεταφράστηκε σε πολλές ξένες γλώσσες και τον έκανε πλούσιο. Η ιστορία της όμως μας γυρίζει πίσω 850 χρόνια όταν δηλαδή θεμελιώθηκε η γνωστή ανά τον κόσμο Νοτρ Νταμ. Και μπορεί το έργο του Ουγκώ να έμεινε κλασσικό από τις ζωντανές εικόνες, περιγραφές των προσώπων και τις καταστάσεις της κοινωνικής μεσαιωνικής ζωής του 15ου αιώνα, ωστόσο λίγοι γνωρίζουν την σημασία που έχει ο καθεδρικός ναός σήμερα. 

Η υπόθεση του επικού δράματος που εκτυλίσσεται στο εσωτερικό του ναού παρουσιάζει ως ηρωίδα την τσιγγάνα Εσμεράλδα που προκαλεί την προσοχή του αρχιδιακόνου Κλαύδιου ο οποίος φλεγόμενος από την επιθυμία να την κατακτήσει, προσπαθεί να την απαγάγει δια του κωδωνοκρούστη  Κουασιμόδου, ενός τερατώδη κακάσχημου αλλά ρωμαλέου ανθρώπου. Η Εσμεράλδα κατορθώνει να αποφύγει την απαγωγή χάρις στην επέμβαση μιας ομάδας στρατιωτών υπό τον αξιωματικό Φοίβο Σατοπέρ, ο οποίος και αυτός την ερωτεύεται. Αργότερα ο Αρχιδιάκονος σκοτώνει το Φοίβο και στη συνέχεια ως δράστης κατηγορείται η Εσμεράλδα. Τότε επεμβαίνει ο Κουασιμόδος, που και αυτός την αγαπά με πάθος, και καταφέρνει να την φυγαδεύσει στο εσωτερικό του Ναού. Τελικά η Εσμεράλδα συλλαμβάνεται και εκτελείται, ενώ ο Κουασιμόδος ρίχνει τον Αρχιδιάκονο από το κωδωνοστάσιο και εκείνος στο τέλος πεθαίνει στο νεκροταφείο, αγκαλιά με το πτώμα της όμορφης τσιγγάνας.

To 1163 ο επίσκοπος του Παρισιού Μορίς ντε Σιλί ξεκίνησε την οικοδόμηση της Νοτρ Νταμ, η οποία χρειάστηκε 180 χρόνια για να ολοκληρωθεί. Ο γοτθικού ρυθμού καθεδρικός ναός που δεσπόζει στην καρδιά της γαλλικής πρωτεύουσας και βρίσκεται στο νησί Ιλ ντε λα Σιτέ (Île de la Cité) του ποταμού Σηκουάνα, είναι ο μητροπολιτικός χριστιανικός ναός της πόλης του Παρισιού και αποτελεί ένα από τα πλέον θαυμαστά  εκκλησιαστικά αρχιτεκτονικά μνημεία. Το 1699  υπέστη πολλές ζημιές και τα αγάλματα της Εκκλησίας ακρωτηριάστηκαν κατά την Επανάσταση, επειδή ο λαός νόμιζε πως ήταν ομοιώματα των βασιλιάδων της Γαλλίας. Οι επαναστάτες που τη λεηλάτησαν τη χρησιμοποίησαν ακόμη και ως αποθήκη τροφίμων. Τα πλέον άξια, ιδιαίτερης προσοχής σημεία του ναού είναι η υπέροχη πύλη, τα περίφημα γλυπτά, τα δύο κωδωνοστάσια ύψους 68 μ. καθώς και ο εσωτερικός διάκοσμος με τα βιτρώ παράθυρα. Η θέα από το νότιο πύργο είναι εντυπωσιακή, για όσους βέβαια μπορούν να ανέβουν τα 387 σκαλοπάτια. Το πρώην διακονικό, στα δεξιά του ιερού, στεγάζει το Θησαυρό, ο οποίος περιλαμβάνει και κομμάτι του Τίμιου Σταυρού. Στο ηγεμονικό αυτό περιβάλλον στέφονταν βασιλείς και αυτοκράτορες και ευλογούνταν οι σταυροφόροι. Εδώ εστέφθη βασιλιάς της Γαλλίας το 1431 ο Βρετανός μονάρχης Ερρίκος 6^ος, εδώ ανακηρύχθηκε αγία η Ιωάννα της Λωραίνης, σε αυτόν τον ναό στις 2 Δεκεμβρίου 1804 στέφθηκε Αυτοκράτορας ο Ναπολέων Βοναπάρτης.

Χιλιάδες κάτοικοι και επισκέπτες του Παρισιού από όλο τον κόσμο συρρέουν στην Παναγία για να δουν από κοντά το κτήριο και να προσκυνήσουν. Αποτελεί για τους Γάλλους το σημείο 0 της πόλης του Παρισιού, από το οποίο μετρούνται όλες οι αποστάσεις. Ο εορτασμός της επετείου για τα 850 χρόνια περιλαμβάνει βελτιώσεις στις υποδομές όπως 9 νέες καμπάνες, καλύτερο φωτισμό και ένα νέο εκκλησιαστικό όργανο.

Η Παναγία των Παρισίων φιλοδοξεί να φιλοξενήσει πέντε εκατομμύρια επισκέπτες προς τιμήν των γενεθλίων της.