ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΚΟΡΗ ΣΥΝΑΝΤΗΘΗΚΑΝ 30 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΑΓΩΓΗ ΣΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ ΤΟY ΕΛ ΣAΛΒΑΔΟΡ

Τρεις δεκαετίες πριν ο αιματηρός και βάναυσος εμφύλιος πόλεμος στο Ελ Σαλβαδόρ χώρισε ένα δίχρονο κοριτσάκι από τη μητέρα του. Τώρα η Ζοζεφίνα Οσόριο Ενρίκες είναι σε θέση να αγκαλιάσει και πάλι τη κόρη της Χιομάρα αφού δεν σταμάτησε να ψάχνει ποτέ γι 'αυτήν.

Η 54χρονη φτωχή αγρότισσα λύγισε μετά τη συνάντηση με την κόρη της που είναι τώρα 32 ετών. Το 1984 κατά τη διάρκεια επιχειρήσεων των κυβερνητικών δυνάμεων εναντίον των ανταρτών ο στρατός εισέβαλε στο χωριό Μπουρέρα στο καντόνι Σαν Χουακίντο. Ο πατέρας της οικογένειας Λορέντσο Φλόρες Αμάγια έκρυψε τη σύζυγό του Ζοζεφίνα και την μικρή κόρη του σε μια κρύπτη και υποσχέθηκε να επιστρέψει. Σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια μάχης των κυβερνητικών δυνάμεων με τους αντάρτες με τους οποίους πολεμούσε μαζί. Οι στρατιώτες, έκαψαν το χωριό, βρήκαν τη γυναίκα και την κόρη του και αστυνομικοί στο Σαν Βιθέντε πήραν το παιδί από τη μάνα του.

Η Ζοζεφίνα παρακαλούσε να μην πειράξουν το παιδί, της το πήραν και από τότε δεν το ξανάδε. Η Χιομάρα δόθηκε με υιοθεσία σε άλλη οικογένεια έναντι λίγων χρημάτων. Η θετή της μητέρα την βάφτισε Καρολίνα και το κοριτσάκι μεγάλωσε με τη νέα οικογένειά της στην Σάντα Άννα στα δυτικά του Ελ Σαλβαδόρ. Είχε μια φυσιολογική ζωή, παντρεύτηκε και απόκτησε τρία παιδιά. Έψαχνε και εκείνη όμως να βρει τις ρίζες της. Μέσω τεστ DNA επιβεβαιώθηκε ότι η Ζοζεφίνα και η Χιομάρα οι οποίες μοιάζουν πάρα πολύ είναι μάνα και κόρη και σχεδιάζουν τώρα να κερδίσουν το χαμένο χρόνο. Η 32χρονη θα έχει τώρα την ευκαιρία να γνωρίσει τη μητέρα και τα αδέλφια της.

Οι δυο γυναίκες επανασυνδέθηκαν με πρωτοβουλία της οργάνωσης Pro Busqueda, η οποία ιδρύθηκε το 1993 από τον ισπανό Ιησουίτη ιερέα Χον Κορτίνα με στόχο να εντοπίσει παιδιά που απήχθησαν κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου την περίοδο 1980-1992. Ο Kορτίνα με το θεάρεστο έργο έχει βρει αγνοούμενα παιδιά σε ΗΠΑ, Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία, Γουατεμάλα και Ονδούρα με την βοήθεια εθελοντών ιατροδικαστών από την Καλιφόρνια. Στο Eλ Σαλβαδόρ η οργάνωση του έχει συλλέξει πληροφορίες για περίπου 800 απαγωγές παιδιών και μέχρι στιγμής έχει αποκαλύψει τις 300 αν και οι ένοπλες δυνάμεις δεν συνεργάζονται μαζί του αρνούμενοι να ανοίξουν τα αρχεία του στρατού. 

Το έργο της οργάνωσης έχει εξοργίσει κάποιες ισχυρές παραστρατιωτικές ομάδες στο Ελ Σαλβαδόρ γι αυτό το Νοέμβριο, άγνωστοι έκαψαν τα γραφεία ενώ ένοπλοι άνδρες μπήκαν στο κτίριο, καταστρέφοντας αρχεία και άλλα σημαντικά έγγραφα. Η απαγωγή παιδιών ήταν μέρος της στρατηγικής «της καμένης γης» της κυβέρνησης του Ελ Σαλβαδόρ κατά τη διάρκεια των 12 ετών του εμφυλίου πολέμου. Ο στόχος ήταν να καμφθεί το ηθικό των κοινοτήτων που ήταν η «κοινωνική βάση» για τους αντάρτες.

Πολλά από τα βρέφη δόθηκαν σε πλούσιους ή στρατιωτικές οικογένειες στο Ελ Σαλβαδόρ, μεγάλωσαν σε ορφανοτροφεία, ενώ κάποια άλλα πουλήθηκαν στο εξωτερικό. Χάρη σε ένα νόμο περί αμνηστίας που ψηφίστηκε το 1993 κανείς δεν έχει διωχθεί για τις απαγωγές ή ακόμη και τους θανάτους 80.000 ανθρώπων, τις εξαφανίσεις 8.000 κατοίκων αλλά και τον ξεριζωμό 1 εκατ. Φτωχών αγροτών από τις εστίες τους που έφυγαν ως πρόσφυγες.