ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΟΥ ΄΄ΒΡΕΤΑΝΙΚΟΥ΄΄, ΤΥΛΙΓΜΕΝΟ ΜΕ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΣΤΑ ΑΝΟΙΧΤΑ ΤΗΣ ΚΕΑΣ

21 Νοεμβρίου 1916. Στην περιοχή μεταξύ Κέας και Σουνίου, πλέει το υπερωκεάνιο Βρετανικός. Οι επιβαίνοντες αισθάνονται ότι το πλοίο χτυπά κάπου, ακούγεται ένας δυνατός θόρυβος αλλά θεωρούν ότι μάλλον πρόκειται για κάποια μικρή βλάβη. Οι ναύτες πηγαίνουν στα αμπάρια και η αυτοψία δείχνει ότι τα πράγματα είναι άσχημα. Τα τέσσερα πρώτα στεγανά και το λεβητοστάσιο έχουν γεμίσει με νερό μέσα σε ελάχιστο χρόνο. Στις 8.35 το πρωί δίνεται η εντολή για εκκένωση.. Διασώζονται συνολικά 1.036 άνθρωποι ενώ 21 μέλη του πληρώματος και 9 μέλη του ιατρικού προσωπικού χάνονται. Ήταν όλοι μαζί σε βάρκα που κομματιάστηκε από την προπέλα του πλοίου. Το τεράστιο πλοίο βυθίστηκε σε μόλις 45 λεπτά. Το κουφάρι του Βρετανικού βρίσκεται στο στενό της Κέας εδώ και 97 χρόνια και είναι το μεγαλύτερο βυθισμένο υπερωκεάνιο όλων των εποχών μήκους 260 μέτρων.

Ο Βρετανικός ήταν το "μεγάλο αδελφάκι" του Τιτανικού, κατασκευασμένο και αυτό σε ναυπηγείο του Μπέλφαστ το 1914 μάλιστα δεν είχε ολοκληρωθεί η κατασκευή του όταν βυθίστηκε στις 14 Απριλίου 1912 ο «Τιτανικός». Γι' αυτό έγιναν μετατροπές στο αρχικό σχέδιό του, ώστε ο «Βρετανικός» να γίνει ακόμα ασφαλέστερος. Η εταιρία σκόπευε να ονομάσει το πλοίο “Γιγαντικό” αλλά μετά την τραγωδία του “Τιτανικού” προτίμησε κάτι σεμνότερο. Επρόκειτο να νηολογηθεί στη γραμμή Νέα Υόρκη – Σαουθάμπτον, αλλά τον πρόλαβε ο πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος. Το πλοίο επιτάχθηκε από το βρετανικό ναυτικό και ανέλαβε καθήκοντα πλωτού νοσοκομείου.  Άρχισε τη δράση του στην περιοχή του ανατολικού Αιγαίου και της Μέσης Ανατολής, από όπου παραλάμβανε και μετέφερε ασθενείς στη Μεγάλη Βρετανία. Έκανε 5 ταξίδια, πριν το μοιραίο έκτο το οποίο θα μπορούσε να θεωρηθεί πολεμικό ναυάγιο, όμως τα γεγονότα, το ότι βυθίστηκε σε ελληνικά νερά και η σημασία της κατασκευής του, του δίνουν μια θέση μεταξύ των ιστορικά σημαντικών ναυαγίων.

Ο “Βρετανικός” έφυγε από το Σαουθάμπτον για το μοιραίο έκτο ταξίδι στις 12 Νοεμβρίου του 1916, με προορισμό τη Λήμνο. 5 μέρες μετά ανεφοδιάστηκε στη Νάπολη και πέρασε στα ελληνικά ύδατα. Στις 21 του μηνός συνέβη το μοιραίο. βυθίστηκε σε βάθος 120 μέτρων στη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, μόλις 1,5 μίλι ανοιχτά της Κέας. Ο “Βρετανικός”, που μπορούσε να επιπλέει και με τα 6 στεγανά γεμάτα νερό, γρήγορα άρχισε να βουλιάζει. Η πρώτη δύναμη διάσωσης ήταν οι ψαράδες της Κέας, που έφτασαν επιτόπου με τα καϊκια τους και συνέλεξαν εκατοντάδες ανθρώπους από τα παγωμένα νερά. Το βρετανικό πολεμικό πλοίο Ηρωικός μάζεψε 500 ναυαγούς ενώ 150 κατόρθωσαν να κολυμπήσουν μέχρι την ακτή. Όταν δόθηκε η εντολή για την εκκένωση, ήδη κάποιοι είχαν βιαστεί να εγκαταλείψουν το πλοίο.

Το “κουφάρι” του Βρετανικού ανακάλυψε κι εξερεύνησε η ομάδα του Ζακ Υβ Κουστώ το 1975. Οι στεγανές πόρτες ήταν ανοιχτές και, δεδομένου ότι είχαν αυτοματοποιηθεί μετά το ναυάγιο του ''Τιτανικού'', πιθανόν να έγινε κάποιο βραχυκύκλωμα και κατακλύσθηκαν γρήγορα από νερό τα στεγανά του πλοίου. Ενα δεύτερο στοιχείο που εκτιμάται ότι επέδρασε στη γρήγορη εισροή υδάτων ήταν ότι το πλοίο ταξίδευε με ανοιχτά πολλά φινιστρίνια, πιθανόν για να αεριστούν οι νοσοκομειακοί χώροι πριν παραληφθούν τραυματίες από τον Μούδρο της Λήμνου. Πολλοί είναι οι μύθοι που πλάστηκαν γύρω από τον βρετανικό. Ιστορίες όπως η μεταφορά του θησαυρού της Γαλλίας, που αποτελείτο από 14 τόνους χρυσού, στην Οδησσό ή η ύπαρξη μυστικών πολεμικών όπλων που ήταν κρυμμένα στα αμπάρια. 

Ο «Βρετανικός» ήταν ένα από τα τρία σχεδόν όμοια υπερωκεάνια της πλοιοκτήτριας εταιρείας “WhiteStar”, με τον «Τιτανικό» που βυθίστηκε το 1912 και το «Olympic», το οποίο πωλήθηκε για παλιοσίδερα τη δεκαετία του 1920..